Μα τι ερωτήματα είναι αυτά, τώρα έχουμε καμένους ή… βρασμένους ακόμα και στη θάλασσα από πυρκαγιές, άλλωστε μπορεί και φτάσουν τους 100 αριθμός σαφώς μεγαλύτερος του 23.
Σωστά, από την Μάνδρα πηδήξαμε σε άλλη περιοχή της Αττικής, όπου κι’ αν δείς η Ελλάδα σε πληγώνει σε καίει, σε βράζει, σε πνίγει.
Κυρίως όμως σε πνίγει για το ρηχό θυμητικό της.
Βλέπετε τα ρεπορτάζ με τις εικόνες του πύρινου εφιάλτη, τους κοντά 100 νεκρούς το τριήμερο εθνικό πένθος του Αλ.Τσίπρα;
Ε, αύριο, σε λίγες μέρες θα μπούν και αυτά στο αρχείο με τους 23 πνιγμένους στην Μάνδρα τις Αττικής πριν λίγους μόνο μήνες.
Γιατί; Γιατί ανεχόμαστε ως κοινωνία την υποκρισία και την ανοργανωσιά, γιατί μας βολεύει όλους. Απλά οι άτυχοι πνίγονται ή καίγονται.
Αποσβολωμένοι για τους κοντά 100 καμένους συνανθρώπους μας, αναρωτηθήκαμε ποτέ αν τα ίδια συναισθήματα είχαμε για τους 23 πνιγμένους της Μάνδρας;
Ε, ας δείξει ένα τηλεοπτικό κανάλι, το ένα αυθαίρετο, που γκρεμίστηκε πάνω στα μπαζωμένα ρέματα. Δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Κλαίμε, θάβουμε τους νεκρούς και συνεχίζουμε απτόητοι για το επόμενο δράμα.
Μόλις κοπάσουν και τα γεγονότα στο Μάτι και τις άλλες παραλίες της Αττικής, ποιός θα τολμήσει να πεί να ξεχωρίσει ο αχταρμάς σπιτιών και πεύκων, να ανοιχτούν δρόμοι, να μπεί μια τάξη στο χυμαδιό της ελληνικής πραγματικότητας, που βολεύει βεβαίως και την εκάστοτε πολιτική ηγεσία;
Δυστυχώς δεν θα γίνει τίποτα απολύτως. Δυστυχώς το πρόβλημα μας δεν είναι ότι πνιγόμαστε ή καιγόμαστε, αυτό συμβαίνει και στις πιο οργανωμένες χώρες , το πρόβλημα μας είναι ότι δεν κάνουμε τίποτα για να μην το ξαναπάθουμε.
Φύγετε από την Αττική. Μετά τις πυρκαγιές, που κάψανε τη μισή Χίο, ευτυχώς αναδασώνεται για να την ξανακάψουμε, φτιάχτηκε μια μεγάλη αντιπυρική ζώνη στο Γιαννάκι.
Οποιος περάσει ας την δεί. Καθαρίστηκε από τότε ποτέ; Oχι βέβαια, σε λίγα χρόνια θα είναι ξανά δάσος.
Βλέπουμε σήμερα τους καμένους στο Μάτι και ξεχνάμε τους πνιγμένους στην Μάνδρα.
Ε, προς τιμήν τους εμείς μετά σφραγίδων, βαϊων, κλάδων και… μελετών εγκιβωτίσαμε τον Παρθένη. Όχι πριν μια εικοσαετία όπως κάναμε με τον Χείμαρρο της Αγίας Ειρήνης στα Ταμπάκικα, τώρα αυτή τη στιγμή.
Εχω κάνει στη ζωή μου δύο ρεπορτάζ, που με το νερό που κατέβαζε ο Κορακάρης από τη Σκύλα κυρίως και όχι από το Φράγμα που το περιμένουν οι… προφέσορες, μίλαγα με εγκλωβισμένους στον πρώτο όροφο. Δηλαδή το νερό, ψυγεία, πλυντήρια, οικοσκευές, αυτοκίνητα, τις μπουλντόζες του Κουκή, που τις είχε πάρει σαν καρυδότσουφλα, ήταν τόσο πολύ, που για να βγείς ήθελες βάρκα.
Εχω κάνει ρεπορτάζ, ευτυχώς τα αρχεία υπάρχουν, με εξωλέμβια στο… Φραγκοβούνι, όταν μπουμπούνισε ο Κοκκαλάς.
Και λοιπόν, είδατε να αλλάξει τίποτα; Ιδιοι και απαράλλακτοι είμαστε, γι’ αυτό ακόμα και τώρα με την εκατόμβη θυμάτων από την πυρκαγιά στην Αττική ο Πρωθυπουργός μπορεί να μιλάει για αναζήτηση ευθυνών εννοείται πλην της δικής του.
Για να σταματήσομε να πνιγόμαστε και να καιγόμαστε πρέπει να θιγούν συμφέροντα, να πέσουν αυθαίρετα, να πέσουν πρόστιμα σε όποιον δεν καθαρίζει, να ανοιχτούν ξανά οι χείμαρροι και να μην κλέβουμε όλοι από τον ποταμό επειδή δεν είναι… κανενός και τέλος πρέπει να αλλάξει η λογική του κρατικού μηχανισμού.
Οποιος έχει πάει σε φωτιά, όποιος έχει ζήσει σε πλημμύρα ξέρει πως όταν συμβούν δεν πιάνονται. Απλούστατα έχεις πάρει από πριν μέτρα να ελέγξεις την κατάσταση.
Όταν στήνεις ολόκληρες εκτός σχεδίου γειτονιές πάνω στο κύμα και μέσα στα πεύκα χωρίς διόδους διαφυγής θα καείς. Όταν δεν αφήνεις τον χείμαρρο στην ησυχία του, πόσο μάλλον να τον σκεπάζεις (!!!) θα πνιγείς. Όταν καταδέχεσαι ολόκληρο άχρηστο κράτος, μετά τις πυρκαγιές του 2016 στη Χίο, τα φθαρμένα ελαστικά των Πυροσβεστικών οχημάτων να τα αντικαθιστά με χορηγία η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών, όταν η Περιφέρεια Β. Αιγαίου αγοράζει 300 πυρίμαχες στολές για τους πρωτοπόρους δασοπυροσβέστες στη Σάμο και μια υπηρεσία των Κρατικοφύτουλων κόβει την δαπάνη και ο προμηθευτής είναι απλήρωτος, όταν… όταν, γιατί απορούμε που καιγόμαστε, βράζουμε και πνιγόμαστε;
Υ.Γ. Η υποκρισία που λέγαμε. Σήμερα στις 7.00 μ.μ. συνεδρίασε μετά από άνωθεν εντολή το ΣΝΟ για τις πυρκαγιές. Και γιατί δεν συνεδρίασε… προχθές;
