Άλλα πάλι θέλω να γράψω, άλλα προκύπτουν.
Γνωρίζοντας ότι συμβαίνει συχνά, περιορίζομαι να γράψω ότι έκανε πολύ έξυπνη κίνηση ο Νότης Μηταράκης, που δημοσιοποίησε ό,τι αλληλογραφία υπάρχει μέχρι στιγμής για το πρόβλημα των ΚΤΕΛ.
https://www.alithia.gr/politiki/zitima-toy-yperastikoy-ktel-apaitei-epag...
Από αυτή φαίνεται καθαρά για παράδειγμα, ότι πρόταση σοβαρή για το πώς θα λυθεί το πρόβλημα δεν έχει καταθέσει ΚΑΝΕΝΑΣ. Εκτός κι αν είναι σοβαρή η επιστολή Μαλαφή στον πρωθυπουργό στη λογική «δώσε και μένα μπάρμπα».
Επειδή όμως η χώρα και καλώς είναι υπό εποπτεία, το ελληνικό μπάχαλο ελέγχεται, ευτυχώς πάλι από την ευρωπαϊκή νομοθεσία (παράδειγμα ΟΠΕΚΕΠΕ) αυτά που λέει ο δήμαρχος είναι επιστημονική φαντασία.
Εδώ χρειάζεται χαρτί και μολύβι, μελέτη, πρόταση συγκεκριμένη και κοστολογημένη. Αλλιώς… χαιρετίσματα. Το νησί θα είναι με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς μόνο στην πόλη και… καλή ψυχή.
Τώρα, που έγραψα ψυχή να σημειωθεί ότι στην κηδεία της Μέλης Τσακού-Βυζανιάρη, είδα τον πρώην δήμαρχο Μ. Βουρνού και του ζήτησα να επιβεβαιώσει την πληροφορία ότι ο Δήμος Χίου επί θητείας του είχε παραχωρήσει στο Υπεραστικό ΚΤΕΛ 5 λεωφορεία, κάτι που το θυμόταν πολύ καλά.
Συνεπώς, μήπως αντί να ζητάει λεωφορεία ας πούμε ο Δήμος, να δει πόσα έχει, έτσι για να ξεκινήσουμε από κάπου;
Και τώρα επιτρέψτε μου να πάω αλλού ή μάλλον να μας πάτε εσείς, αφού τον λόγο έχει με την παρακάτω επιστολή της η Στέλλα Μικέδη, που μας έγραψε τα εξής:
«Γιάννη... είναι αργά, αλλά δεν μπορώ να συγκρατήσω την ανάγκη μου να σου γράψω..
Άνοιξα το viber να στείλω μήνυμα στον Γιάννη μου.
Ειρήσθω εν παρόδω, είμαι μήνες στην Κώμη, δεν έχω με επιλογή μου επαφές.
Περίμενα από τη Μέλη μου όπως είχαμε συμφωνήσει ειδοποίηση, για να κάνουμε τη συνάντηση, αλλά έμελλε τελικά, αυτή η αξέχαστη, συγκινητική, γεμάτη χαρά και μνήμες να είναι η... τελευταία!!!
Είδα τη φωτογραφία Γιάννη μου και ο τίτλος με έκανε να το ανοίξω!!
https://www.alithia.gr/alithina/i-podia-tis-melis-tsakoy-vyzaniari
Δεν ήθελα να πιστέψω ότι όλα αυτά τα θαυμαστά, συγκλονιστικά, αληθινααα, με τον μοναδικό τρόπο σου, που σίγουρα θα την κάνουν χαρούμενη, ότι την... αποχαιρετάς. Το διάβασα 3 φορές για να αποδεχτώ ότι αυτά τα λόγια ήταν λόγια αποχαιρετισμού ζωής, της γλυκιάς μας Μέλης, μέλι!
Την αποχαιρέτησες όπως της αξίζει!
Τα είπες όλα, εγώ θα πω μόνο πόσο πολύ την αγαπούσα, την αγαπούσαμε, μας αγαπούσε!
Ήταν ο πρώτος άνθρωπος, όταν εγώ ήρθα στην Γ' Γυμνασίου στο Θηλέων, από το Γυμνάσιο Καλαμωτής, που νιώθοντας τη… μοναξιά των πρώτων ημερών μου, με το γλυκό της πηγαίο χαμόγελο με κάλεσε σπίτι της!!!
Τι μεγαλείο ψυχής, τι πνευματικότητα, πόση παιδεία!!!
Δέσαμε αμέσως, γίναμε φίλες, ζήσαμε πολύ και πολλά αξιόλογα, αξέχαστα, κοινά ενδιαφέροντα, έκανε τη ζωή μου, την ψυχή μου, να νιώθει γεμάτη στιγμές όμορφες, γιατί μόνο ομορφιά, γνώση, αγάπη, αλτρουισμό με ανιδιοτέλεια.
Όταν αποχωριζόμασταν, ξέροντας ήδη Γαλλικά, μάθαινε και εμένα.
À tout à l'heure Mέλη μου!»
ΥΓ. Κώστας Μαρδάς στο FB μετά τη μεταγραφή Λοβέρδου:
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝ΄ΕΔΩ ΕΝΩΜΕΝΟ ΔΥΝΑΤΌ !
