Αρχαία λέξη, πιό αρχαία και από την… Αγιά Μαρκέλλα.
Ερχόμαστε από πολύ μακριά, πιο μακριά και από την χάρη της.
Από το ζώμα, το ύφασμα που δένεται για να μας σφίξει τη μέση, προέρχεται η ζώνη που σφίγγουμε σήμερα, πάλι για να μην μας πέσει το παντελόνι, αν και σήμερα μάλλον διακοσμητική είναι προς συγκράτηση της κοιλίτσας, τουλάχιστον για το αρσενικό γένος.
Αυτό το ζώμα όμως είναι Άγιο, γιατί ζώνει, δένει, την Αγιά Μαρκέλλα και είναι έθιμο, που έρχεται και αυτό από πολύ μακριά, όσο και η ιστορία μας, από την Καππαδοκία, όπου ζώνονταν οι εκκλησιές από τάματα, που δεν είναι παρά κουλούρες από κεριά, που δεν έχουν πάρει την τελική τους μορφή, για να μπορούν να σταθούν όρθια.
Η Χίος, τυχαίο (;) ζώνει το πλέον σημαντικό προσκύνημα της, την Χιοπολίτιδα Αγία Μαρκέλλα, την Βολισσιανή, στο σημείο της βάτου, που κρύφτηκε για να γλυτώσει προσωρινά από την μήνη του πατέρα της, εκεί που αργότερα στήθηκε Ναός στην μνήμη της.
Αυτό το έθιμο το συντήρησε η αγάπη και η πίστη του Διομήδη Τζιώτη, της γενιάς των παπάδων, που συνεχίζεται αδιαλείπτως μέχρι σήμερα.
Εκεί τον βρήκαμε χθες οικογενειακώς να ζώνει τον Ναό, συν γυναικί και τέκνοις και των τέκνων των τέκνων αυτού, εις τον αιώνα των αιώνων αμήν.
Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα, αυτή και το τάμα των ανθρώπων, να ζώνουν την Εκκλησιά με την αγάπη τους. Και όχι μόνο να την ζώνουν αλλά και να την υπηρετούν όπως κάνει και ο σημερινός Ιερέας, άλλος ένας Μανώλης Τζιώτης, που υπηρετεί τον Χριστό στον Άγιο Αθανάσιο Πολυδρόσου Χαλανδρίου και μας μιλά για το μαρτύριο της έφηβης Μαρκέλλας, έτσι όπως μεταφέρεται από στόμα σε στόμα στην μνήμη των Βορειοχωρούσων και την κρατούν και την τιμούν στα πέρατα της Οικουμένης.
Αυτό που στον χθεσινό Εσπερινό έκανε την μικρή Μαρκελίτσα να χτυπήσει ρυθμικά την καμπάνα, όταν ξαφνικά μας βρήκε μπροστά της, να της χώνομε ένα… μικρόφωνο στη μούρη.
Που όμως, όχι μόνο δεν την έκανε να τα χάσει, αλλά να βρεί την ευκαιρία να πεί τον χαιρετισμό της στον… φίλο της Μητροπολίτη Χίου κ. Μάρκο, που την βάφτισε στην ίδια Εκκλησιά, δίνοντας της το όνομα της Αγίας, που αύριο θα φιλήσει όλη η Χίος, έστω με την παρεμβολή μιας… μάσκας.
Τα υπόλοιπα θα τα δείτε τηλεοπτικώς, έτσι για να μοιραστούμε μαζί την ομορφιά του ρεπορτάζ, όταν αυτό μυρίζει βασιλικό και ασβέστη, γιατί αυτό είναι η Ελλάδα. Βασιλικός, ασβέστης και ένα εικόνισμα.
Υ.Γ.: Σας παρακαλούμε να δείτε την απάντηση της Μαρκελίτσας στο ξαφνικό ερώτημα μας, τι ακριβώς να κάνουμε τώρα για να την… γλυτώσουμε από την πανδημία.
Μιλάμε ο Χίου, την άλειψε εκτός από έλαιο και με... μυαλό.
Τα λέμε αύριο δια ζώσης στη χάρη της.
