Μάρτης του 1970 και η αείμνηστη Στάσα Κιουράνη μας οδήγησε μαζί με τις μαθήτριες της στα Γαλλικά στο Ζυφιά που μας ήταν γνωστός από τη συμπεθέρα Ανέστω Κοκολάκη και το καλοκαιρινό πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής.
Ξεκινήσαμε από τη Χώρα με το αστικό λεωφορείο με προορισμό το χωριό της δροσιάς και των κυκλάμινων. Σαν τα κατσικάκια απλωθήκαμε σε μια πλαγιά με γκρεμισμένο υδραγωγείο και αρδευτικό κανάλι πιο χαμηλά από τον Άγιο Γεώργιο Συκούση.
Παντού κυκλάμινα και μικρές συνθέσεις... και ξεφωνητά.
Χαρούμενες φάγαμε κάτι πρόχειρο που είχαμε μαζί μας και άρχισε η καταμέτρηση από την ευαίσθητη κυρία Στάσα που διαπίστωσε με τρόμο ότι έλειπε η μεγάλη της μαθήτρια Μέλη.
Λίγο πριν επιστρέψουμε είχαμε απαρτία.
Ο Ζυφιάς ανθίζει και τον Οκτώβρη. Αξίζει επίσης να επισκεφθείτε το ναό της Αγίας Παρασκευής με ξεναγό τον εφημέριο πατέρα Βασίλειο Σιμούδη.
Μην ξεχάσετε δε και το Μουσείο του σπουδαίου πολιτικού Ανδρέα Ζαννή Μάμουκα που χρηματοδότησε ο καθηγητής Πανεπιστημίου Παναγιώτης Βαρλάς και ο Παντελής Ζενιώδης.