Το διαδίκτυο έκανε τον κόσμο ένα παγκόσμιο χωριό, κατάργησε τα σύνορα, έφερε κοντά ανθρώπους, πολιτισμούς, έθνη ολόκληρα, άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας, υπερηφάνως ανακοινώθηκε προχθές ότι μέσα σε μια μέρα, ένας στους επτά ανθρώπους παγκοσμίως, τρομακτικό νούμερο, ένοιωσε την επιθυμία να επικοινωνήσει με τους άλλους συνανθρώπους του μέσω Facebook.
Μετά ταύτα θα έλεγε κανείς ότι το θεριό ηρέμησε, τα ήθη ανεβαίνουν επίπεδο, η ζωή αποκτά άλλες αξίες και προτεραιότητες. Όμως καλά είναι να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα αλλιώς υπάρχει και η ανώμαλη προσγείωση. Τους ανθρώπους τους χωρίζει πολιτιστικό και πολιτισμικό χάος, ο πόλεμος των θρησκειών ως θεωρία, όχι μόνο δεν έχει απορριφθεί αλλά επικαιροποιείται, οι πόλεμοι μαίνονται, ποταμοί αιμάτων συνεχίζουν να χύνονται, η διαφορά του 1800 με το 2000 είναι ότι έναν αποκεφαλισμό μπορούσαν να τον δούν σε ένα χωριό, ενώ τώρα ανεβαίνει στο youtube και το βλέπουν όλοι πρό και μετά φαγητού. Και μέσα σε όλα, η μετακίνηση πληθυσμών εξαιτίας των πολέμων και του αδελφοκτόνου μίσους, εξελίσσεται σε διεθνές πρόβλημα. Σημασία έχει όμως η αντίδραση του παγκόσμιου χωριού.
Κρατήστε χαρτί και μολύβι: Η Ουγγαρία ετοιμάζεται να ολοκληρώσει φράκτη με αγκαθωτό σύρμα μήκους 175 χιλιομέτρων στα σύνορα της με τη Σερβία, για να εμποδίσει την είσοδο των Σύρων σήμερα, ποιος ξέρει ποιών αύριο ( όποιος εξαιρεί την ‘Ελλάδα, με το κεφάλι που κρατάμε, ας σηκώσει το χέρι). Ανάλογο φράκτη, μήκους 161 χιλιομέτρων, ετοιμάζεται να στήσει η Βουλγαρία κατά μήκος των συνόρων της με την Τουρκία. Εχει προηγηθεί ο φράκτης της Ελλάδας στον Εβρο από το 2012. Στην Γαλλική πόλη Καλαί, η Βρετανική Κυβέρνηση, ξόδεψε 9 εκ. ευρώ για να ενισχύσει τον φράκτη γύρω από την σήραγγα της Μάγχης, η Ουκρανία στήνει το ίδιο για να προστατευτεί από τη Ρωσία, ενώ ακολουθεί η Εσθονία με φράκτη μήκους 110 χιλιομέτρων στα σύνορα της επίσης με τη Ρωσία.
Κοντολογίς από το internet φτάνομε αισίως στο… fraktenet και το ερώτημα είναι, πιά παγκόσμια σύνορα κατήργησε και ο πολιτισμός του διαδικτύου, πόσο μείωσε τους εθνικισμούς και τα μίση, που στα γκρέμια είναι η πρόοδος, που κέρδισαν μέχρι σήμερα, τουλάχιστον οι Δυτικές πολιτιστικές αξίες αρχομένης από την αρχαία Ελλάδα μέχρι τις μέρες μας;
Μ’ αυτές τις σκέψεις βλέπει κανείς τα αδιέξοδα δίπλα μας, όταν η χώρα ασχολείται με τις εταιρείες του Χαϊκάλη και τις παγίδες που στήνουν οι άλλοι για να αποκλείσουν τον Μητρόπουλο από τις λίστες του Σύριζα, ή άλλα επεισόδια που έχασα, αφού ανήκω στους πολίτες που εδώ και μια δεκαετία δεν ανοίγω πλην των τοπικών καμιά άλλη τηλεόραση, Οσον αφορά την αξία της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει κανείς το δράμα στην πόρτα μας. Νέα παιδιά, κορίτσια σαν τα κρύα νερά σκεπασμένα με τις μαντήλες του θρησκευτικού φανατισμού, βρέφη που θα μεγαλώσουν χωρίς πατρίδα, γιαγιάδες σαν ψάρια έξω απ’ το νερό, τι κατάφεραν αλήθεια οι φανατικοί του ‘Ασαντ και οι βλαμμένοι του Ισλάμ; Να κυβερνούν μια πατρίδα χωρίς πληθυσμό, να γυρνούν σαν τα ποντίκια μέσα στα ερείπια και όσο περνά ο καιρός αντί να βλέπουν τυφλώνονται περισσότερο.
Υ.Γ. Στην Αντιγόνη του Σοφοκλή διαβάζουμε στη μετάφραση, γιατί τα αρχαία τα κόψαμε απ’ το Σχολείο, μην παραμορφώσουμε τα παιδιά μας «Αν θέλει ο θεός να σπρώξει κάποιον στην συμφορά, θολώνει το μυαλό του και το κακό το νομίζει για καλό».