Το ‘χετε προσέξει όλοι φαντάζομαι ότι σε αυτές τις εκλογές… εξαφανίσθηκαν οι ψηφοφόροι που γέμιζαν πλατείες και πλατείες και εμφανίσθηκαν, ποιοι άλλοι; οι υποψήφιοι! Το τί φωτογραφία ανεβαίνει και κατεβαίνει στο διαδίκτυο δε λέγεται. Άσε πια το τρολάρισμα. Εξυπνότατες ατάκες δε λέω. Μακάρι να είμαστε και τόσο έξυπνοι όταν ψηφίζουμε. Α! το καλύτερο που άκουσα τελευταία.:» Αν δεν είσαι και λίγο … υποψήφιος, δεν είναι σίγουρο ότι είσαι … άντρας». Αμέ τα σουλάτσα; Άνθρωποι που δεν έβλεπες σχεδόν ποτέ στην αγορά τώρα έχουν λιώσει τις σόλες των παπουτσιών τους στο πήγαινε-έλα. Τους καημένους! Δεν τους έχει πει κανένας ότι «το πολύ το κύριε ελέησον και ο παπάς το βαριέται;» πόσω μάλλον όταν γίνεται επί σκοπού!
Ευτυχώς και έχουμε ξεφύγει και από την εποχή της ντουντούκας. Φαντασθείτε τί θα γινότανε με τα αυτιά μας. Δόξα το Θεώ που λιγόστεψαν κατά πολύ και οι αφισοκολλήσεις. Αχ τι είχαμε να τραβήξουμε! Στις δε παρουσιάσεις των υποψηφίων συνδυασμών και ευρωβουλευτών το πόση μόδα… παρήλασε δεν περιγράφεται. Μέχρι και τον Ζαν Ντεσσές, το μακαρίτη μεγάλο Χιώτη μόδιστρο … ξέθαψαν, αντιγράφοντας τα ρούχα του.
Άνθρωποι που δεν φόρεσαν ποτέ γραβάτα, τρέξανε να προμηθευτούν ντουζίνες και να λαιμοδετηθούν, με το ζόρι. Γυναίκες που το μίνι και το ντεκολτέ ήταν μόνιμα στην αμφίεση τους, προμηθεύτηκαν όλων των ειδών τα σοβαρά κουστούμια και ταγιέρ. Βρε αλλάζει ο Μανωλιός αν φορέσει τα ρούχα του αλλιώς; Χρυσές δουλειές επίσης κάνανε οι αισθητικοί και οι μακιγιέζ.
Και ερχόμαστε τώρα στους επικοινωνιολόγους και τους συμβουλάτορες. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα τους, να πείσουν τους υποψήφιους για το πώς να σταματήσουν να πετούν κοτσάνες, πώς να κάνουν το «τόσο»… «τοόσοο». Πώς να γίνουν πιο πειστικοί, πώς να κρύψουν την κουτοπονηριά, πώς να μη χρησιμοποιήσουν τον ξύλινο λόγο, πώς να «ακουμπήσουν» τον υποψήφιο ψηφοφόρο στο συναίσθημα.
Πώς να χρησιμοποιήσουν πομπώδες εκφράσεις και λέξεις στα σλόγκαν και στα μηνύματα τους που μερικοί πρέπει να ψάξουν στο λεξικό για να μάθουν τι σημαίνουν. Πώς ,πώς … πώς!
Αχ φερέφωνα χρυσόστομοι και Ελλάδα μεγαλόστομη!
Βρε είσαι ο εαυτός σου; Έχεις κύρος; Έχεις διαμορφώσει και δείξει ανάλογη συμπεριφορά πριν αρχίσεις τα «θα» και τα «πρέπει να»; έχεις ρεαλιστική πολιτική θέση; Είσαι αξιόπιστος; Έχεις όραμα πραγματοποιήσιμο ή πετάς στα σύννεφα;
Έχεις φλόγα, στίγμα και προσωπικά ουσιαστικά μηνύματα; Είσαι ενημερωμένος για τις ανάγκες του τόπου ή ψάχνεσαι την τελευταία στιγμή;
Ο στόχος σου συνοδεύει την κάθε σου κίνηση, ως πραγματικός «συνοδός» και όχι ως «υπασπιστής» ή παρατρεχάμενος;( «Εσέ τα λέω πεθερά για να τ’ ακούει η νύφη»- εννοώ ότι αφορούν περισσότερο τους ψηφοφόρους αυτά που γράφω. Γιατί πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε).
Εν τέλει φίλοι μου αναγνώστες μου, ας θυμηθούμε το μυστικό της καλής προεκλογικής καμπάνιας , που είπε ο Νίκος Κοψιδάς! Είναι, λοιπόν, σαν το καλό κρασί; Αφήνει όμορφη επίγευση;
Εν ολίγοις, πες μου τι κατάλαβες υποψήφιε ψηφοφόρε και τι αισθάνθηκες από τους υποψήφιους συμβούλους και βουλευτές. Τότε και μόνο τότε «σταύρωσον αυτούς», με την ουσιαστική ή τη μεταφορική έννοια.
Καλή φώτιση ένθεν κακείθεν!
(Σημ.) Μακριά από μένα τα «τσουβαλιάσματα»
Έξω από το «τσουβάλι» υπάρχουν διαμάντια!» Προκαλωωωώ, που λέει και ο Μουτσινάς να τα ανακαλύψουμε!