Το e-κτηματολόγιο άλλως πως ορώντας το     

Παρ, 05/04/2019 - 06:29

     

      Ο τόπος μας είναι μικρός.

      Ταμαχιάρηδες πρόγονοι ,εξ ανάγκης ορμώμενοι, έσπαγαν τα βράχια ,ξεχαλίκαγαν τα χώματα ,έφτιαχναν σκάλες ,πεζούλες ,αναβαθμίδες στα βουνά ,μνημεία στο Θεό του μόχθου και της ζήσης.

      Άγιος ,ο τοπικός εκείνος Καρδαμυλίτης άγιος, που η εξιλέωση για τις αμαρτίες σου ήταν να μπολιάζεις αγρέλους.

       Αυτό το χωράφι ,σου λεγε ο πατέρας ,το φτιαξε ο παππούς σου. Θερμαστής στο στόκολο στα ατμοκίνητα καράβια ήταν. Στην κατοχή βρέθηκε ξέμπαρκος και μέρευε τα χώματα. Σε τούτο το χωράφι το τοιχογύρι ,σου λεγε η μάνα, το κτίσανε  πρόσφυγες μικρασιάτες . Στα μέρη μας οι προίκες δινόταν σε λιόδεντρα και χρυσές λίρες.  Αποκούμπια λίρες και ελιές.

      Και αυτά τα λιοχώραφα –πεζούλες , περνώντας από κατακτητές ,γλυτώνοντας από ξηρασίες ,πάγους ,φωτιές , πολυνεριές , έφθασαν σε σένα. Και απέκτησες την καλή συνήθεια να σου αρέσει να χεις το δικό σου λάδι, μπόλικο μην λογαριάζοντας το κόπο και τα έξοδα να το μαζέψεις. Με τους τοίχους ρημαγμένους από το χρόνο (ποιος φτιάχνει πια) και την υπερβόσκηση,  στέκουν τα δέντρα στα λιγοστά επικλινή χώματα. Μνημεία της φύσης .Βλογημένο δέντρο -βλογημένος καρπός.

      Πριν 15 περίπου χρόνια έγινε το ελαιοκομικό μητρώο . Ήρθαν με τα GPS και εντόπισαν τα χωράφια. Μέχρι τα τραχώνια και τις κατραμούλες κατέγραψαν. Δήλωσες τα περισσότερα τα πιο κοντινά (εξ άλλου δεν κόστιζε και τίποτα)  Σ  αυτά που πας μόνο εσύ και τα κατσίκια δεν τα δήλωσες (όντας και  υποψιασμένος).  Δυο φορές(σου έλαχε)  σου έκαναν έλεγχο   στα δηλωμένα. Μια η γεωργική υπηρεσία με υπάλληλο και αυτοκίνητο της υπηρεσίας  και την άλλη φορά ο υπάλληλος της εταιρείας που έκανε τη κτηματογράφηση(για επιβεβαίωση  )  με το δικό σου αυτοκίνητο παρακαλώ  . Όταν σου είπαν  να έρθεις να τα βρεις στο χάρτη, είδες ότι δεν έβγαζες άκρη, τα παράτησες και ούτε επιδότηση για το λάδι δεν ξαναζήτησες.

        Και ήρθε και το κτηματολόγιο. Αυτή η αμύθητη κτηματική κληρονομιά σου, της έμελε να μετρηθεί  για τέταρτη φορά! Ενώ η καταγραφή ήταν αυτονόητη έγινε ζητούμενο –προαπαιτούμενο .Έπρεπε να μπούμε στα μνημόνια, να συμμαζευτούμε λέει. Να ξέρουμε τίνος είναι τί.   Να πάρεις τις συντεταγμένες –να πληρώσεις το μηχανικό, να πληρώσεις το συμβολαιογράφο να αποκτήσεις τίτλους, να πας στο κτηματολόγιο - να πληρώσεις  , να τακτοποιηθούν επιτέλους λέει, να κατοχυρωθείς λέει, να ξέρεις και να ξέρουν  ανά πάσα στιγμή λέει ,να μη σου τα ΠΑΡΕΙ το κράτος(άκουσον-άκουσον) λέει.  Και όλα αυτά σε ελάχιστο χρόνο ,να τρέξεις σα το Βέγγο, γιατί έτσι επιτάσσουν οι δανειστές - δυνάστες και όχι γιατί προέκυψε ως ανάγκη μιας σωστά οργανωμένης και ευνομούμενης κοινωνίας. Φοβού τους Δαναούς . Να σε φοβίσουν , λέω . Να ξέρουν τι να σου υποθηκεύσουν-αρπάξουν , λέω  . Να απλοποιηθούν μέσω των κομπιούτερ οι μεταβιβάσεις ,να γίνονται τάχιστα οι κατασχέσεις  κοψοχρονιάς, λέω. Σιγά να μπορείς νάχεις κάτι κρυφό, λέω. Να πληρώνεις  μέχρι κεραίας τα ένφια  λέω , να σου φορολογήσουν αύριο και το πιθανό λάδι που θα κάνεις που και τα πιθανά ξύλα που θα κόψεις, λέω . Πόσο λάδι έκανες ; 200 κιλά φέτος ,χρειάζεσαι 80 κιλά θα φορολογηθείς για τα 120 κιλά. Δυο τόνους ξύλα που θα κόψεις  θα σου βεβαιώνεται ο ανάλογος φόρος. Τα έχουν όλα σκεφτεί ,τα έχουν   όλα προγραμματίσει, θάρθει και η στιγμή της εφαρμογής όταν το χρειασθούν, λέω.  Και όλη αυτή η πρεμούρα για το κτηματολόγιο αποσκοπεί και  στον καθορισμό δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων .Να ξεπουλήσουν τη δημόσια περιουσία ,καθαρή,  χωρίς να μπλέκεσαι εσύ ο ιδιώτης. Τώρα πια δεν είμαι υποψιασμένος . Είμαι βέβαιος  γι αυτά που θάρθουν.

 

    Το οικονομικόν του θέματος

   Στους κατατετμημένους κλήρους  του νησιού είναι σύνηθες να έχεις  15 χωράφια με 70 περίπου εληές . Ο μηχανικός θέλει για να έρθει με το GPS 15x…..=…Ζ ποσό…… Δεν αναφέρομαι σε τοπογραφικά. Στο Ζ ποσό θα προσθέσεις + 70 ευρώ παράβολα + συμβολαιογραφικά χαρτιά αν δεν έχεις τίτλους + ταλαιπωρία =………..σεβαστό ποσό

Το ερώτημα

    Αν δεν δηλώσεις ένα χωράφι από ποιον να φοβηθείς; Από το γείτονα σου (που ξέρει ότι νοιάζεσαι)  ή από το αδηφάγο κράτος;

 

 

Άλλες απόψεις: Του Μανώλη Κάλλα