Ευρισκόμενοι στην περίοδο της παρωδίας των διερευνητικών εντολών, που προσομοιάζει με την άρνηση της αποδοχής της ωμής πραγματικότητας ,θα πρέπει να εστιάσει και να απαντήσει κάνεις στο καίριο ερώτημα, για το ποιος μπορεί καλύτερα να ξεμπερδέψει τη χωρά από τα χέρια των δανειστών και να την επαναφέρει σε τροχιά ανάπτυξης, διασφαλίζοντας την εθνική κυριαρχία και υποστηρίζοντας τις πιο αδύναμες και κατατρεγμένες από την κρίση κοινωνικές τάξεις (ας μην πούμε περισσότερα για το ποιοι και γιατί έφεραν τη χώρα ως εδώ).
Ακριβής απάντηση στο ερώτημα θα δοθεί προφανώς μονό τη βραδιά των εκλογών, όμως δεν μπορεί κανείς, παρά τις ανεκπλήρωτες προεκλογικές υποσχέσεις αθέτηση των οποίων οφείλεται στη σφοδρότητα της πίεσης των εταίρων, να μην αναγνωρίσει στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έναν άνευ προηγούμενου αγώνα απέναντι στους πιο σκληρούς διαπραγματευτές που με κανένα τρόπο δεν ήθελαν στο πρόσωπο του Έλληνα πρωθυπουργού να αφήσουν πολλά περιθώρια ξεθαρρέματος άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που επίσης βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.
Και μπορεί μεν τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης να οδήγησαν στην πρόσφατη αναπόφευκτη συμφωνία, όμως ο Αλέξης Τσίπρας που διαπραγματεύτηκε με σθένος και δυναμισμό, πέτυχε τουλάχιστον να εμπεδώσει στους Έλληνες πολίτες την πεποίθηση οτι κράτησε τη σημαία της αξιοπρεπείας της χώρας ψηλά.
Κάτι ακόμα που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές του Ιανουαρίου είχε εντολή διαπραγμάτευσης και συμφωνίας εντός ευρωζώνης και όχι εξόδου, ούτε με ασύντακτη ούτε με συντεταγμένη διαδικασία.
Και ενώ ακόμα και από μερίδα συντρόφων του κατηγορείται ότι με τη συμφωνία απεμπόλησε την «αριστεροσύνη» του, εν τούτοις η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών εκλαμβάνει την απόφαση αυτή ως πράξη ψυχραιμίας και γενναιότητας απέναντι στις οριακές για την επιβίωση της χώρας καταστάσεις.
Εισερχόμενοι στην προεκλογική περίοδο και κοιτάζοντας την εναλλακτική πρόταση που φιλοδοξεί να κυβερνήσει, δεν βλέπει κανείς παρά μόνο μια παρωχημένη, φθαρμένη, παλαιοκομματική, μα και αμετανόητη δεξιά παράταξη, που αν και ήταν η κύρια υπεύθυνη της κατάντιας της χωράς μας, προσφέρεται να μας ξανακυβερνήσει, επικεφαλής και άλλων παλαιών και νέων συνεταίρων της. Είναι δυνατόν να της δοθεί τέτοια ευκαιρία;
ΜΙΚΕΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Δ/ντης ΠΑΤΡΙΔΑΣ