Ακαταμάχητος σκαπανέας της Γνώσης,
του Πνεύματος, των Ελληνικών Γραμμάτων
Ο Γεώργης Διλμπόης υπήρξε μία λαμπρή φυσιογνωμία στο πνευματικό στε-ρέωμα της Χιακής Γραμματείας. Σπουδαίος λογοτέχνης, πεζογράφος, συγγραφέας, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, σκιτσογράφος· υπήρξε απλός και σεμνός, αληθινός κι αθόρυβος με πνεύμα ελεύθερο, μύστης άοκνος του Πνεύματος, της Πατρίδας, της Ορθοδοξίας.
Γεννήθηκε στη Χίο στις 10 Απριλίου το έτος 1932 με καταγωγή από την Μικρά Ασία υπό τον απόηχο της μικρασιατικής καταστροφής. Μετά τα εγκύκλια μαθήματα στη γενέτειρά του εφοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Διδασκαλείο της Μέσης Εκπαίδευσης. Το δύσβατο μετερίζι της Παιδείας επέλεξε ο Χίος Θεολόγος Διλμπόης, για να μεταλαμπαδεύσει τον ακένωτο θησαυρό των Γνώ-σεών του με άμετρο ζήλο, συνέπεια και αυταπάρνηση.
Η επί τεσσαρακονταετία υπηρεσία του ως Καθηγητή, Γυμνασιάρχη και Σχολικού Συμβούλου υπήρξε γόνιμη και καρποφόρα. Περιέβαλλε με στοργή και φρόνηση τους μαθητές του, προσφέροντάς τους πάντα το απόσταγμα της μεγάλης του καρδιάς. Δεν περιορίσθηκε όμως μόνο στη διδασκαλία των μαθημάτων, αλλά κι εφρόντιζε «να χτίζει φως μέσα στις σκιερές ψυχές των παιδιών», όπως έλεγε.
Ασχολήθηκε ακόμη και με την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου, όπου υπηρετού-σε. Ως Γυμνασιάρχης στη Βολισσό της Β. Χίου μετέτρεψε με τη φροντίδα του το εγκαταλελειμμένο Λαογραφικό Μουσείο κι εδημιούργησε ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΛΙΣΣΟΥ· παράλληλα χτίζει ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ «για να ρίξει φως και με τις τέχνες στις ψυχές των πρώιμων μαστόρων». Αλλά και στη Νότια Χίο εφρόντισε να αναστηλωθεί το παλαιό βυζαντινό εκκλησάκι Παναγία η Κρήνα.
Ως Γυμνασιάρχης υπηρέτησε ακόμη επί μία δεκαετία στη Βαρβάκειο Σχολή Αθηνών και άλλα δέκα χρόνια ως Σχολικός Σύμβουλος με ταξίδια και επιθεωρήσεις στο Αιγαίο από τον Αη-Στράτη μέχρι τα Κύθηρα. Επιπλέον εδίδαξε Δραματολόγιο στη Δραματική Σχολή Θεοδοσιάδη.
Πλούσιο επίσης και το συγγραφικό του έργο με θητεία στο διήγημα, στην ποίηση, στο ιστορικό αφήγημα, στο δοκίμιο, στα θεατρικά έργα. Πολυγραφότατος έγραψε 58 βιβλία με σφριγηλή τη δύναμη του Λόγου και της αφήγησης και 23 ποιητικές συλλογές. Το πρώτο του βιβλίο «Ο Άνεμος της προσφυγιάς» εκδίδει το 1964 με εμφανή τον πόνο της προσφυγιάς και τη νοσταλγία της πατρογονικής γης. Ακολουθεί το βιβλίο «Τα βυζαντινά σκαλοπάτια», όπου υμνεί με καταπληκτική γλωσσική δύναμη την ομορφιά της χιακής γης, το τρίτομο ξεχωριστό βιβλίο του «Το Άγιο Μαρκάκι» και πολλά άλλα. Έχει ακόμη εκδώσει Ανθολογίες και δημοσιεύσει κείμενα πνευματικής ζωής, καθώς και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά με κοινωνικά θέματα, την Εκ-κλησία, την Εξουσία, τη συσσώρευση πλούτου στη «Χιόνη», στις «Χιώτικες Πνευ-ματικές Δημιουργίες», στο «Χιακό Λαό» κ ά.
Εχρημάτισε Πρόεδρος του ιστορικού Φιλοτεχνικού Ομίλου Χίου και πρωτεργάτης στην έκδοση του περιοδικού του, Πρόεδρος της Περιηγητικής Λέσχης Χίου, Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων, Μέλος της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών. Μέλος στην Ομάδα του Οργανισμού Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων. ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ