Είναι φανερό πως το καλοκαίρι «έχει μπει για τα καλά» και ο Καταρράκτης ζη ή θα έπρεπε να ζη σύμφωνα με κάποιους ιθύνοντες την περίοδο του 50 ή 60 όταν οι άνθρωποι των χωριών «συγκατοικούσαν» με τα…ζώα (τα τετράποδα δηλαδή). Γατί πείτε μου _αν έχετε το Θεό σας_ μια και τότε δεν είχαμε ομπρέλες στην παραλία, δεν θα έπρεπε να έχουμε και σήμερα. Μη μου πείτε πως έχει στη μια πλευρά του χωριού, όπως έχει και ράμπα, ότι αυτός είναι λόγος να πηγαίνουμε στο άλλοτε…Λιμάντι να κάνουμε μπάνιο, και όχι στην Κουκούλα όπου ζη το μισό και περισσότερο χωριό.
Είναι λοιπόν φανερό πως αν γίνεται κάτι, δεν θέλω να πιστέψω πως γίνεται σκόπιμα, πάντως είναι ολοφάνερο πως η πλευρά αυτή του χωριού έχει εγκαταλειφτεί αφού η ράμπα που υπήρχε πέρσι για να μπορούμε να πηγαίνουμε στη θάλασσα, δεν την έβγαλαν το χειμώνα με αποτέλεσμα να σκουριάσει και να γίνει επικίνδυνη.
Αυτός ήταν ο λόγος που παρενέβη ένας ιδιώτης (αφού ο Δήμος κοιμάται τον ύπνο του Δικαίου) και έφτιαξε σκαλοπάτια με πέτρες για να μπορούμε να έχουμε πιο ασφαλή πρόσβαση στη θάλασσα. Όμως κατακρίθηκε και…μηνύθηκε γι αυτό!
Πιστεύω πως είναι τουλάχιστο παραλογισμός και όχι βέβαια πρόβλημα…βράχων, που αν δεν πρωτοστατούσε ο ιδιώτης αυτός δεν θα υπήρχε καθόλου δρόμος από την πλευρά αυτή του χωριού. Ας μην αναφέρουμε το σπάσιμο του κράσπεδου και την καθίζηση του εδάφους…
Τέλος, έχω την εντύπωση πως: «λεφτά υπάρχουν» όμως δεν διαχειρίζονται σωστά, και γι αυτό τα προβλήματα θα παραμένουν και οι κάτοικοι θα ταλαιπωρούνται, ή θα ακούνε φαιδρές δικαιολογίες, σαν αυτή που μου είπε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Καραμανής όταν του είπα, ότι για τα έργα συμβάλουμε κι εμείς αφού πληρώνουμε δημοτικά τέλη. Και για να μην μένετε με την απορία η απάντηση- δικαιολογία ήταν: «σιγά τα πολλά που πληρώνετε»!!
Καταλήγω λοιπόν και επισημαίνω πως, με τέτοια λογική όχι μόνο δεν θα πάμε μπροστά, αλλά θα γυρίσουμε στη δεκαετία του ‘50 και του ‘60