Καλό κατευόδιο Μάρτη...
Αλίμονο...
Σκληρός, άχαρος, εχθρικός και δρεπανοφόρος ήσουν φέτος.
Άσχημες και πικρές αναμνήσεις μας αφήνεις, όπως εκείνος ο άλλος ο αιματοβαμμένος του 1822 όταν έπεφταν τα σφαγμένα κορμιά σαν βιαστικά ξεριζωμένοι λαλάδες κι έβαφαν κατακόκκινο το χώμα της μαρτυρικής πατρίδας μου της Χίου.
Κι είναι που, οι άδικες θυσίες που εσύ αξιώθηκες στο πέρασμά σου, δεν έγιναν τούτη τη φορά για κανένα ιδανικό, ούτε για καμιά αξία που τον θάνατο αναγάγει σε ηρωισμό, μήτε για καμιά ανάγκη που να απαιτεί αίμα για να καταχτηθεί, όπως η λευτεριά, η τιμή, η θρησκεία, η πατρίδα.
Άοπλους, ανίδεους, ανίσχυρους, πελαγωμένους και τρομαγμένους αφήνεις κι αυτούς ακόμη τους ισχυρούς της οικουμένης, όσους διαφέντευαν μέχρι τώρα σαν θεοί τις ζωές των λαών κι αποφάσιζαν για το μέλλον και για του πλανήτη την ύπαρξη ακόμη.
Ικετεύουν τώρα ο ένας τον άλλον για βοήθεια, απολογούνται στους λαούς για παραλήψεις, αδράνειες, σφάλματα, ολιγωρίες και αδυναμίες, αφήνοντάς μας γι άλλη μια φορά να μετανιώνουμε που σαν πρόβατα επί σφαγήν τους εμπιστευόμασταν τις ζωές και τις τύχες μας αιώνες των αιώνων και πάντα στις δυσκολίες ήταν οι πρώτοι που λάκιζαν κι έκρυβαν τα κεφάλια τους στο χώμα αφήνοντάς μας να σηκώνουμε του ριζικού μας τους σταυρούς ανυπεράσπιστοι, απαιτώντας κι από πάνω θυσίες, θυσίες, θυσίες.
Να πάλι λοιπόν που βαδίζουμε εκόντες άκοντες προς το θυσιαστήριο μήπως και κατευνάσομε την δίκαιη οργή του Θεού για την καταστροφή του μοναδικού κι ασύγκριτου έργου που αιώνες των αιώνων κατασκεύαζε, είναι το καύχημά Του, η απόδειξη της αγάπης Του και το καταφύγιο του αμαρτήματός μας, αλλά και η μοναδική μας στέγη μέσα στο αχανές σύμπαν και λέγεται Γη.
Μάρτη πάρε μαζί σου τις ικεσίες των αδυνάτων, των πονεμένων, των απελπισμένων και των εκζητούτων την συχώρεση, την ευσπλαχνία και την σωτηρία κι ανέβασέ την θυμίαμα και υπόσχεση στο Δημιουργό.
Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου...
Την πάσαν ελπίδαν μου εις Σε ανατίθημι Μήτερ του Θεού...
Φώτισε και όσους αγωνίζονται για την σωτηρία μας και δώσε τους δύναμη κι αντοχή να σώζουν ζωές και ψυχές θυσιάζοντας τις δικές τους, καθώς και το πνεύμα, ώστε ,όπλα και τρόπους να ανακαλύψουν για να πολεμηθεί ο άγνωστος εχθρός-ιός που τα δημιουργήματά σου αφανίζει.
Χάρισε και στον άνθρωπο- που τα ελαττώματα της ευπιστίας, της ευδαιμονίας και της αγνωμοσύνης τα έχει από την μέρα της δημιουργίας του - υπομονή, θάρρος και πίστη στην βοήθειά Σου, ώστε να αντέξει και να ξεπεράσει τον λιμό για να σε υμνεί εις τους αιώνας των αιώνων .
Αμήν.
Y.Γ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!