Συμπληρώνονται έξι χρόνια εφέτος από την αποφράδα ημέρα που το ελληνόφωνο πολιτικό προσωπικό της χώρας διακήρυξε την κατάργηση των συνόρων της και την πρόσκληση σε όλους τους τυχοδιώκτες του τρίτου κόσμου να την καταλάβουν αμαχητί. Παραιτούμενη η χώρα από οποιοδήποτε θεμελιώδες δικαίωμα προάσπισης της εδαφικής της κυριαρχίας, έγινε παίγνιο στα χέρια των διεθνών μαστροπών που την έχουν πακτώσει και την εκδίδουν για να θησαυρίζουν, κλείνοντας στόματα διά της αποκοπής μερίσματος στους κατακτημένους ιθαγενείς. Όπως ακριβώς οι χώρες που παράγουν πυρηνικά απόβλητα τα ξεφορτώνονται έναντι αμοιβής σε υποανάπτυκτες χώρες, έτσι και η Ελλάδα δέχεται δήθεν ανθρωπιστικά κονδύλια για την αποδοχή του ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ της από τους απεσταλμένους του φίλου και συμμάχου μας κ. Ερντογάν, με τον οποίο άλλωστε χρόνια τώρα μηρυκάζουμε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Κι αν η ιλαροτραγωδία αυτή είχε κάποτε ως δικαιολογία τη μετακόμιση πληθυσμών προς τον ευρωπαϊκό βορρά, πλέον ενώ η Ευρώπη ΦΡΟΝΙΜΩΣ ποιούσα σφράγισε τα σύνορα των συνειδητοποιημένων κρατών μελών της για να γλιτώσει από την λαθρομεταναστευτική αποσταθεροποίηση, το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, σε πείσμα κάθε λογικής, εξακολούθησε να έχει τη χώρα ξέφραγο αμπέλι στις ορέξεις των εχθρικών συμφερόντων, ΜΚΟ, Τούρκων και λαθρομεταναστών, έχοντας Κυριακή των Βαΐων κάθε φορά που τα τουρκικά αποβατικά παραδίδουν το φορτίο τους. Οι πάντες γνωρίζουν ότι τα βόρεια σύνορά μας έχουν κλείσει, παρόλα αυτά εξακολουθούν να εισβάλλουν, ποντάροντας στην κατάρρευση του συστήματος υπό το βάρος τους, επειδή σύμφωνα με τα αραβικά παραμύθια της Χαλιμάς είναι περαστικοί στο δρόμο για την Ευρώπη. Το ότι οι εισαγόμενες μαζί τους τουρκικές μυστικές υπηρεσίες κάνουν πάρτι στο εσωτερικό της χώρας μας και γράφουν έξω από τα σχολεία μας ότι «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια» δεν συγκινεί κανέναν…
Σήμερα βρισκόμαστε σε σημείο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι να βρίσκονται διάσπαρτοι στη χώρα, όπου απολαμβάνουν μεν τα σκανδαλώδη προνόμια που τους παρέχει το πολιτικό σύστημα ως επιβράβευση για την εισβολή τους, δεν έχουν όμως την παραμικρή προοπτική για το μέλλον τους. Μια καθημαγμένη από κάθε πλευρά χώρα αναλίσκεται πλέον καθημερινά στη διαχείριση του εκρηκτικού προβλήματος, παραβλέποντας τις συνέπειες της κοινωνικής και υπηρεσιακής κόπωσης που συσσωρεύεται από τη διαιώνιση του προβλήματος (Σώματα Ασφαλείας, Υπηρεσίες Υγείας κ.ο.κ.). Βλέπετε, οι αληθινοί φιλοξενούμενοι δεν μπαίνουν νύχτα στα σπίτια, από το παράθυρο, απρόσκλητοι και δεν μένουν για πάντα.
Τη μερίδα του λέοντος σε αυτή την παράνοια την απολαμβάνουμε οι νησιώτες. Την ώρα που ΚΑΛΩΣ διώκονται τα εχθρικά μαχητικά αεροπλάνα που παραβιάζουν το FIR Αθηνών, τα θαλάσσια σύνορά μας εξακολουθούσαν μέχρι πρόσφατα, που… ευτυχώς(!!!) παρουσιάστηκε η γνωστή πανδημία, να είναι ουσιαστικά απολύτως αφύλαχτα από τα εχθρικά αποβατικά, με συνέπεια αυτή τη στιγμή να υπάρχουν ανάμεσά μας συμπαγείς πληθυσμοί τουρκικών συμφερόντων πολλών δεκάδων χιλιάδων ατόμων. Τώρα, πώς είναι δυνατόν αυτή η χώρα να έχει σύνορα στον αέρα αλλά να στερείται ακριβώς από κάτω, είναι απολύτως ακατανόητο. Διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλον…
Το τεράστιο αυτό πρόβλημα δεν θα λυθεί όσο «παίζουμε το παιγνίδι» της Τουρκίας. Όταν κατανοήσουμε ότι η απολύτως εχθρικά προσκείμενη αυτή χώρα είναι «καταδικασμένη» να κάνει το παν για να ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ την Ελλάδα από το χάρτη, αφού αυτό επιβάλλουν τα πάγια γεωστρατηγικά της συμφέροντα, τότε θα δούμε καθαρά το λόγο αυτής της αλλαγής πληθυσμιακών συσχετισμών στη χώρα μας και πρωτίστως στα νησιά μας. Δεν είναι καθόλου τυχαία η πρόβλεψη της κατάπτυστης ευρωτουρκικής συμφωνίας της παραμονής στα νησιά αυτών που θα δέχονταν η Τουρκία να επιστραφούν. Το δέλεαρ αυτό θα ανάγκαζε την ελληνική πλευρά να κρατάει όσο το δυνατόν περισσότερους εδώ, κάτι που θα είχε ως συνέπεια τη γιγάντωση της σημερινής μειονότητας, με προοπτική τη μετατροπή της σε πλειονότητα, για προφανείς λόγους. Άσχετα αν στη συνέχεια με οποιοδήποτε πρόσχημα οι επιστροφές δεν γίνουν ποτέ.
Για αυτούς τους λόγους η ρητορική μας ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της χώρας ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ. Αποτελεί την ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ. Το ζητούμενο δεν είναι να γλιτώσουμε εμείς καταστρέφοντας άλλες περιοχές της χώρας με τη διάχυση του προβλήματος. Η επιχειρούμενη μετάσταση διά της αποκαλούμενης αποσυμφόρησης, έχει αποδειχθεί ότι ΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ. Ήδη έχει γίνει μεγάλη ζημιά για τα νησιά μας με την κατασυκοφάντηση των αγώνων για την αποφυγή της δημιουργίας των φαραωνικών ισλαμικών πόλεων, ως απροθυμία μας να δεχθούμε τις δήθεν κλειστές δομές για οικονομική εκμετάλλευση των λαθρομεταναστών. Συνεπώς η λύση για να στρέψουμε την κοινή γνώμη υπέρ μας είναι να ζητάμε την απελευθέρωση των νησιών μας διά της ΑΠΕΛΑΣΗΣ και όχι διά της αποσυμφόρησης. Το παράδειγμα των πρόσφατων γεγονότων του Έβρου αποδεικνύει περίτρανα του λόγου το αληθές. Σύσσωμη η χώρα με μία πανεθνική ανάταση ύψωσε τείχη άμυνας στις εχθρικές επιθέσεις γιατί οι Εβρίτες ΑΠΩΘΗΣΑΝ τον εχθρό, δεν είπαν «περάστε στο εσωτερικό της χώρας για να φύγετε από εδώ και γαία πυρί μειχθήτω». Τότε η φωνή απόγνωσής μας θα εισακουστεί από τον ελληνικό λαό, όταν συνάδει με το εθνικό συμφέρον.
Συνεπώς καλώ από εδώ τους πάντες, από τον κ. Περιφερειάρχη μας, τους Δημάρχους, τους Συμβούλους τους, από τον κάθε επώνυμο μέχρι τον τελευταίο ανώνυμο νησιώτη να ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΜΑΣ και να κάνουμε σημαία μας το πάνδημο αίτημα για ΑΠΕΛΑΣΗ το συντομότερο ΟΛΩΝ όσων βρίσκονται ΠΑΡΑΝΟΜΑ στα νησιά μας. Τολμήστε να σπάσουμε τον ομφάλιο λώρο των δόλιων οικονομικών συμφερόντων που λυμαίνονται τον τόπο μας, όσο και των εθνικά επιζήμιων. Διαφορετικά, αν σήμερα λέμε ότι «η ΒΙΑΛ είναι μέσα στον Κάμπο», αργότερα θα λέμε ότι «ο Κάμπος είναι μέσα στη ΒΙΑΛ». Τότε θα πάψουν επιτέλους τα νησιά μας να είναι τα χαλάκια κάτω από τα οποία κρύβουν κάποιοι τα προβλήματά τους. Αλλιώς το ηφαίστειο που κοχλάζει και όλο και φουσκώνει, νομοτελειακά αργά ή γρήγορα θα εκραγεί και η λάβα του θα σκεπάσει τα πάντα στα νησιά μας…
Χίος, 27 Απρίλου 2020
Αντώνης Γ. Πρινιάς