Μαύρη πολύτιμη γη,
ραντισμένη χρόνια τώρα
με το αλάτι αυτής της θάλασσας.
Μαύρη πολύτιμη γη,
από χρόνια τώρα πεδίο της Τιτανομαχίας.
Κάτω απ’ τον ήλιο που θυμάται,
πάνω απ’ τα βόλια που δεν λησμονούν,
οι σπόροι της ζωής και του αίματος
ανασαίνουν μαζί —
κι ο άνεμος αφηγείται στους βράχους
το τίμημα του να στέκεσαι όρθιος.