Ολύμποι. Καλημέρα

Περιδιαβαίνοντας αργά αργά τα εσωτερικά στενά δρομάκια στο μεσαιωνικό καστροχώρι το βήμα πουθενά δεν θα σκοντάψει παρά μόνο η φαντασία σε κάθε πέτρα, σε κάτι ανθισμένες άσπρες μαργαρίτες, σε μια καρδερίνα που γλυκά κελαηδεί στο κόκκινο κλουβί, στα σφραγισμένα παραθύρια, σε μία θύρα που τρίζει καθώς μια γάτα την ανοίγει για να σε καλωσορίσει, στην ευωδία μιας κολόνιας μυρτώ στο μπαρμπέρικο του κυρ Γιάγκου, σε μια ψάθινη καρέκλα για να ξαποστάσεις, στην μυρωδιά απ' τα αναμμένα κάρβουνα του ταβερνείου της Κάτω Πόρτας και δώστου πάλι ο κύκλος απ' την αρχή στο ταξίδι της φαντασίας! Ολύμποι