Kάθε φορά αναρωτιέμαι γιατί, ντε και καλά, ο Αύγουστος χαρακτηρίζεται ως ο καλύτερος μήνας του χρόνου… Και υποθέτω και ο πιο όμορφος και πιο γοητευτικός. Τον οποίο ο λαός ήθελε, και προφανώς εξακολουθεί να τον θέλει, να υπάρχει «δυο φορές το χρόνο». Όμως ποτέ, μέχρι σήμερα, δεν μας έκανε το χατίρι και μόνο η ευχή έχει μείνει. Ένας καλοκαιρινός μήνας είναι κι αυτός, όπως και ο Ιούνιος και ο Ιούλιος. Και μια σκέψη που κάνω είναι ότι ίσως αυτή η ιδιαίτερη προτίμηση στον Αύγουστο οφείλεται στο ότι είναι ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού και ευκαιρία για θερινή ραστώνη και διακοπές.
Μια άλλη αιτία ίσως είναι και το ότι τιμάται η γιορτή της Παναγίας, που εξακολουθεί να είναι το σημείο αναφοράς του καλοκαιριού, αφού μετά το 15αύγουστο αρχίζει το σκορποχώρι και συγχρόνως η αντίστροφη μέτρηση για το φθινόπωρο και το χειμώνα. Βλέπετε είναι η μοναδική γιορτή αυτής της περιόδου που ξεχωρίζει, καθώς χαρακτηρίζεται και ως το «Πάσχα» του καλοκαιριού. Και μάλιστα δεν υπάρχει πόλη και χωριό που να μην τιμά την Παναγία με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια. Και βέβαια με τα ανάλογα πανηγύρια…
Αύγουστος, λοιπόν, με τα αστικά κέντρα να αδειάζουν καθώς όλοι τον προτιμούν για τις διακοπές τους. Με πολύ κόσμο να συνωστίζεται στα λιμάνια, κυρίως, όπως και στα αεροδρόμια, αλλά και στους άλλους σταθμούς εξόδου από τις μεγάλες πόλεις.
Γεγονός, όμως, είναι ότι κι εμείς, που ζούμε σ’ αυτό το όμορφο νησί, περιμένουμε τον Αύγουστο πώς και πώς, άσχετα ότι για εμάς δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα. Πάντως επηρεαζόμαστε θετικά και δεν μας χαλάει κιόλας. Ας τον υποδεχτούμε, λοιπόν, για μια ακόμα χρονιά, με χαρά και ας τον απολαύσουμε, όπως ίσως δεν απολαύσαμε τους δύο προηγούμενους, λόγω και του κορωνοϊού.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Η φωτό από το αρχείο του Ν. Ζαχαριάδη
