Δυστυχώς στην Ελλάδα κάποιες διαπιστώσεις τις κάνουμε εκ των υστέρων αντί να τις προβλέπουμε εκ των προτέρων…
Πάλι για το τραγικό ατύχημα στα Τέμπη θα γράψεις, θα αναρωτηθούν κάποιοι από εσάς…
Και όμως, μια βδομάδα από τη μοιραία περασμένη Δευτέρα δεν θέλει να βγει από το μυαλό και τη σκέψη μας. «Βοηθάνε» και τα τηλεοπτικά κανάλια, φτάσαμε και στο σημείο της αποτίμησης και στην απόδοση ευθυνών, είναι και οι δικοί μας μαθητές εδώ οι Χιώτες, αλλά και πολλοί άλλοι συμπατριώτες που διαμαρτυρήθηκαν με τον τρόπο τους, είναι και η αθρόα προσέλευση στη σχετική αιμοδοσία…
Είναι δυνατόν να ξεχάσεις; Θα ήσουν εντελώς αναίσθητος με όλα όσα βιώσαμε με τα σχετικά τηλεοπτικά ρεπορτάζ. Από τα αρχικά μέχρι τα τελευταία που ήταν σπαρακτικά…
Άλλο όμως ξεκίνησα να γράψω… Αυτά για το εκ των υστέρων και το εκ των προτέρων. Και πόσες φορές στο παρελθόν γίναμε στο ίδιο έργο θεατές; Όχι βέβαια σιδηροδρομικού δυστυχήματος, αλλά άλλων παρόμοιων περιπτώσεων που είχαν ως συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους άνθρωποι. Και γιατί παρακαλώ; Γιατί κάποιοι δεν πρόβλεψαν τις πιθανές αλλά όχι απίθανες συνέπειες. Παρά το ότι είναι ελληνικότατη η παροιμία, δυστυχώς, «τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα»…
Τι να την κάνουμε όμως τη διαπίστωση εκ των υστέρων; Δώρο άδωρο. Έστω και αν διορθωθεί κάποια από τις κραυγαλέες περιπτώσεις που δυστυχώς έχουν και θύματα. Και χάνονται τσάμπα και βερεσέ άνθρωποι. Γιατί κάποιοι είναι και ξεχασιάρηδες…
Αλλιώς είναι οι συνθήκες που επικρατούν στο εξωτερικό και διαφορετικές εκείνες που έχουμε στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Έπρεπε να χαθούν τόσες κοπελιές και παλληκάρια για να διαπιστώσουν τα αυτονόητα τα οποία όμως είναι… Κινέζικα γι’ αυτούς.
Εκ των υστέρων διαβάζουμε πώς έπρεπε να λειτουργεί το όλο σύστημα και διαπιστώνουμε τόσες παραλείψεις και τόσα λάθη. Και πόσα εκατομμύρια ήρθαν από την Ευρώπη για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου εδώ και τόσα χρόνια και τίποτα δεν έγινε. Ποιος ξέρει πού πήγαν και πόσοι και ποιοι τα έφαγαν. Γιατί κάποιοι στη λαμογιά είναι πρώτοι.
Συμπερασματικά να δούμε ποιες θα είναι οι εξελίξεις. Γιατί πολύ φοβάμαι, παρά τον ντόρο που προκλήθηκε, για μια ακόμα φορά να διαπιστώνουμε άλλα εκ των υστέρων και να μην τα προβλέπουμε εκ των προτέρων.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Το στιγμιότυπο από τη διαμαρτυρία των μαθητών του Βροντάδου.
