
O φίλος μου ο Μικές, επαγγελματίας ψαράς στην Αγία Ερμιόνη, όποτε πάει για ψάρεμα επιστρέφει απογοητευμένος… Το μόνιμο παράπονό του είναι ότι η θάλασσα έχει στερέψει από ψάρια. Καθημερινά πάει, ταλαιπωρείται, σκοτώνεται αλλά το αποτέλεσμα μόνο ικανοποιητικό δεν είναι… Και λέει και ξαναλέει πως αν δεν ληφθούν μέτρα κατά της υπεραλίευσης, σε λίγο καιρό θα βλέπουμε τα ψάρια με το... κιάλι. Και ποια λύση προτείνει; Κατά διαστήματα να απαγορεύεται η αλίευση σε συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές για συγκεκριμένο χρόνο μπας και ανανεωθεί το γόνος…
Τα ίδια μου έλεγε πριν μερικές μέρες και ο καθ’ ύλην αρμόδιος, ο διευθυντής της Ιχθυόσκαλας Χίου, Ντίνος Στούπος. Και δεν το λένε μόνο ο Μικές κι ο Ντίνος, αλλά και πολλοί άλλοι…
«Φάτε μάτια ψάρια», γιατί η Μεσόγειος δεν έχει άλλα, μπορεί να λέμε σε λίγα χρόνια. Σε επικίνδυνο σημείο βρίσκονται τα αποθέματα ψαριών στη Μεσόγειο, κυρίως λόγω της υπεραλίευσης, όπως προειδοποιούν ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές οργανώσεις. Το 96% των ιχθυαποθεμάτων στα ευρωπαϊκά νερά της Μεσογείου υφίσταται υπερεκμετάλλευση. Μάλιστα, για είδη όπως ο μπακαλιάρος, το μπαρμπούνι, η πεσκανδρίτσα και το προσφυγάκι, τα τρέχοντα ποσοστά θνησιμότητας έχουν ξεπεράσει κατά έξι φορές το επίπεδο που εξασφαλίζεται η αειφορία τους, δηλαδή η αναπαραγωγή τους.
Την υπεραλίευση καταγγέλλουν και περιβαλλοντικές οργανώσεις που χρόνια τώρα καλούν τους εκπροσώπους των μεσογειακών χωρών της Ε.Ε. να λάβουν έκτακτα μέτρα για να αναστραφεί η τρέχουσα ανησυχητική κατάσταση.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προτείνουν τη θέσπιση έκτακτων μέτρων και σχεδίων αποκατάστασης για τα είδη ψαριών, των οποίων η θνησιμότητα λόγω της αλιείας έχει φτάσει σε μη βιώσιμα επίπεδα. Επίσης, ζητούν την ουσιαστική προστασία των ευαίσθητων παραγωγικών θαλάσσιων οικοτόπων, μέσω της εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας που επί χρόνια αγνοούν επιλεκτικά οι περισσότερες μεσογειακές χώρες, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα. Ακόμα, την ενίσχυση του ελέγχου των αλιευτικών δραστηριοτήτων, στη θάλασσα και στην ξηρά, με παράλληλη εφαρμογή κυρώσεων.
Ενδιαφέρεται καμιά από τις αρμόδιες κυβερνήσεις; Δε βαριέστε. Όχι θα κάτσουν να σκάσουν…
Του Δημήτρη Φρεζούλη







































