Τότε που ερχόταν τακτικά στη Χίο ο αγαπημένος Γιώργος Γαλάντης σε κάθε ευκαιρία δεν κουραζόταν να λέει τι ήταν εκείνο που τον μάγεψε στην πρώτη επίσκεψή του. Ήρθε αξημέρωτα στο νησί με το βαπόρι και φιλοξενήθηκε σε ένα σπίτι στα Θυμιανά. Το πρωί άνοιξε το παράθυρο του δωματίου του και «έμεινε», κατά το κοινώς λεγόμενο. Όταν αντίκρισε μπροστά του τη μεγαλοπρεπή εκκλησία του χωριού αφιερωμένη στον Άγιο Ευστράτιο και τους άλλους μάρτυρες. Μαγεύτηκα, έλεγε, «με αυτό που έβλεπα και έμεινα με το στόμα ανοικτό. Τέτοια ομορφιά και χάρη σε λίγες εκκλησίες τη βρίσκεις και όσο και να τη βλέπεις το μάτι σου δεν χορταίνει».
Θυμήθηκα τον αγαπητό φίλο, που τον «χάσαμε» από τα θεατρικά μας δρώμενα παρά το τιτάνιο έργο του τα τελευταία χρόνια, χτες το απόγευμα, καθώς σήμερα ξημέρωνε μια μεγάλη και λαμπρή ημέρα για το χωριό μας. Η γιορτή του πολιούχου μας και κατ' επέκταση και εκείνη του χωριού μας. Μια εκκλησία που ξεχωρίζει με την όλη κατασκευή της όχι μόνο εξωτερικά, που τη βλέπεις και τη θαυμάζεις, αλλά και εσωτερικά. Και όχι αδικαιολόγητα όλοι εμείς οι Θυμιανούσοι είμαστε περήφανοι για τον Άγιο Στράτη μας.
Η εκκλησία χτίστηκε μετά το φονικό σεισμό του 1881 με εθελοντική προσωπική εργασία των συγχωριανών μας. Και δεν ήταν μόνο η εργασία, αλλά και ο σχεδιασμός του κτίσματος και η κατασκευή του, παρά το ότι τα μέσα και τα εργαλεία τότε ήταν υποτυπώδη. Και έπρεπε να σκαρφιστούν τρόπους για να «σηκώσουν» μια τέτοια λαμπρή κατασκευή. Και είναι και να απορεί κανείς πώς τα κατάφεραν και έφτιαξαν μια τέτοια λαμπρή, από κάθε άποψη, εκκλησία που δεσπόζει του χωριού μας. Πώς μεταφέρθηκαν τα πέτρινα ζάρια και τα αγκωνάρια και πώς το όλο οικοδόμημα κόντεψε να φτάσει στον ουρανό. Με υπέροχα από αισθητικής άποψης καμπαναριό και κουμπέ, με τόξα χάρμα ιδέσθαι, με κολόνες που σε καθυποβάλουν, με ένα τέμπλο που σε εντυπωσιάζει.
Οι παλιοί Θυμιανούσοι, χωρίς να βαρυγκομούν αλλά αντίθετα με όρεξη, διάθεση, πείσμα και μεράκι έκτισαν μιαν εκκλησία που είναι αξιοθαύμαστη. Αλλά και οι μετέπειτα φρόντισαν για τη συντήρησή της που ήταν απαραίτητη και αναγκαία τιμώντας και όλους εκείνους που προηγήθηκαν.
Εμείς οι Θυμιανούσοι είμαστε υπερήφανοι για τη χωριοκκλησιά μας και δεν παύουμε να τη θαυμάζουμε σε κάθε στιγμή γιατί είναι αξιοθαύμαστη και όλοι την καμαρώνουμε και τη θεωρούμε ένα μνημείο αξεπέραστο. Να είναι αναπαυμένοι όλοι όσοι δούλεψαν τα χρόνια εκείνα, αλλά και όσοι βοήθησαν οικονομικά, αλλά και όσοι εξακολουθούν στις μέρες μας να τη στηρίζουν. Και του χρόνου!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Στην αυλή της εκκλησίας υπάρχει και το μαυσωλείο του αείμνηστου θυμιανούση Μητροπολίτη Χίου Ιωακείμ, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει εγκαταλειφθεί. Και μάλιστα συνάδει και με το κτίσμα της εκκλησίας. Και όλα αυτά τα χρόνια τίποτα δεν έχει γίνει για την αποκατάστασή του. Αν έβαζαν όλοι οι χωριανοί από ένα 10άρικο δεν μπορούσε να γίνει ένα ξεκίνημα; Και ας βοηθήσει και η Μητρόπολη. Δεσπότης ήταν ο Ιωακείμ!
