Ημέρα της Εθνικής Αντίστασης η σημερινή, για να μην ξεχνάμε και τους αγώνες κατά τη διάρκεια της Κατοχής… Μιας Εθνικής Αντίστασης που είχε κατασυκοφαντηθεί, επειδή έτσι εξυπηρετούσε την τότε, και μέχρι το 1981, καθεστηκυία τάξη. Βλέπετε, μέχρι τη μεταπολίτευση, ό,τι είχε σχέση με εθνική αντίσταση κατά των Γερμανών, με εμφύλιο, με βασανιστήρια, με διώξεις κρατούταν από την άρχουσα τάξη στο περιθώριο, γιατί δεν την συνέφερε. Στο προσκήνιο κυριαρχούσαν εκείνοι που θεώρησαν τους εαυτούς τους «νικητές» και φρόντισαν οι υπόλοιποι, οι «ηττημένοι», να είναι αποδιοπομπαίοι με ό,τι συνεπαγόταν κάτι τέτοιο…
Πόσες δηλώσεις… μετανοίας είχαν γίνει από ανθρώπους που συμμετείχαν σε αυτή την Αντίσταση. Και πόσα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων απαιτούνταν για τους απογόνους τους. Και έπρεπε να έρθει στην εξουσία ο συχωρεμένος ο Ανδρέας για να αναγνωριστεί και τιμηθεί όπως της άξιζε.
Στη συνέχεια, βέβαια, υπήρξε άκριτη εκμετάλλευσή της και βαπτίστηκαν αντιστασιακοί ακόμα και εκείνοι που ήταν Γερμανόφιλοι. Φτάσαμε, δηλαδή, στο άλλο άκρο και τα πιστοποιητικά αντίστασης δίνονταν αβέρτα κουβέρτα. Ήταν βλέπετε, στη μέση, και μια μικρή συνταξούλα. Αίσχος…
Μεγάλοι απόντες και εφέτος, από την αυριανή εκδήλωση τιμής, ο Πάνος Καρασούλης που μαζί με την Πόπη του ποτέ δεν απουσίαζαν. Ο Πάνος με το κοστουμάκι του, η Πόπη με το ταγεράκι ή το παλτό της να κρατά στο χέρι το καπέλο του Πάνου, όταν πήγαινε να καταθέσει το στεφάνι. Τους θυμόμαστε με μεγάλη αγάπη!
Ο Πάνος Καρασούλης, θα τολμούσα να πω, ήταν από τους μοναδικούς και ξεχωριστούς. Ήταν ο αγωνιστής. Ήταν ο άνθρωπος που κρατούσε άσβηστη τη μνήμη της εθνικής αντίστασης στο νησί μας. Παρέα πάντα με την αγαπημένη του Πόπη που κι εκείνη ήταν το ίδιο ευαίσθητη. Γλυκός, σοβαρός, απλός, ειλικρινής, έντιμος, φωτισμένος, δημοκράτης, παθιασμένος με την ελευθερία. Όσο μπόι του έλειπε τόση γενναιότητα έκρυβε στα στήθια του. «Έφυγε» πλήρης ημερών, όμως μας άφησε παρακαταθήκη την αγάπη του για την εθνική αντίσταση. Και του χρωστάμε ευγνωμοσύνη! Γιατί με τα βιβλία του την κράτησε ζωντανή στη μνήμη μας.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ. : Α, ναι… Σήμερα τιμάται και η Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Και μη νομίζετε ότι στη σημερινή εποχή είναι άγνωστο είδος. Το αντίθετο. Ξέρετε πόσα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουμε και στη Χίο, αλλά τα περισσότερα δεν γίνονται γνωστά για ευνόητους λόγους;
