Ένα σχολείο με μεγάλη ιστορία και μικρό προαύλειο χώρο. Στρωμένο με βοτσαλωτά που προστατεύονται από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων της Μυτιλήνης, ωστόσο δεν προσφέρονται για την άθληση ή το παιχνίδι των μαθητών.
Διδάσκοντες, μαθητές και γονείς του 11ου Δημοτικού Σχολείου Χίου, χρόνια τώρα έχουν εντοπίσει την ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα του κατά τα άλλα, θαυμάσιου βοτσαλωτού με το οποίο είναι στρωμένη η αυλή της Αστικής Σχολής Χίου.
Μόνο που η διαπίστωση, οι εκκλήσεις των εκπαιδευτικών προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, η αυξημένη προσοχή των διδασκόντων, με την «ανοχή» και συναίνεση των γονιών, αφού δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, για χρήση μέρους της οδού Ζολώτα, έξω από το σχολείο, την ώρα της Γυμναστικής, δεν ήταν ικανά για να προστατέψουν την μαθήτρια της ΣΤ’ Δημοτικού που τραυματίστηκε από πινακίδα που πήρε ο αέρας…
Σύμφωνα με επιστολή που έστειλε η μητέρα της μαθήτριας κυρία Ελένη Α. Μπουμπάρη, προς τον Δήμο Χίου, την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, την Τεχνική Υπηρεσίες του Δήμου, τον Αντιδήμαρχο Παιδείας, την Επιτροπή Παιδείας, την Επιτροπή Κυκλοφορίας, στις 30/9/2025, για το συμβάν, επισυνάπτοντας φωτογραφίες και αντίγραφο της γνωμάτευσης των ΤΕΠ του Σκυλίτσειου, όπου φαίνεται ότι η κόρη της κάνοντας γυμναστική στον πεζόδρομο, χτυπήθηκε από την «ιπτάμενη πινακίδα» που της τραυμάτισε δύο δάκτυλα του ποδιού, ζητά να δράσουν άμεσα ώστε να αντιμετωπιστεί το θέμα ασφαλείας για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς του σχολείου. Το παιδί είχε πάει με τα πόδια στο σχολείο το πρωί και μετά τον τραυματισμό του από την πινακίδα χρειαζόταν πατερίτσες για κάθε μετακίνηση του.
Ως προτεινόμενη λύση, που είναι και πάγιο αίτημα του Σχολείου, είναι η εξ ολοκλήρου παραχώρηση του πεζόδρομου για τις ανάγκες του 11ου Δημοτικού. Καθώς και η διασφάλιση τους από τα όποια, κατά διαστήματα, διερχόμενα δίκυκλα οχήματα, όπως συμβαίνει τώρα…
Η διευθύντρια του Σχολείου από την πλευρά της, κυρία Χαρά Κυριάκου, εξέφρασε την λύπη της για τον τραυματισμό της μαθήτριας, Α. Σ. και αναφέρθηκε στο ιστορικό των ενεργειών που είχαν γίνει προληπτικά από το Σχολείο προς την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Χίου.
Συγκεκριμένα τον περασμένο Ιούνιο- λίγους μήνες πριν το ατύχημα- έγινε καταγραφή όλων των κτηριακών προβλημάτων της σχολικής μονάδας. Στο ίδιο έγγραφο διατυπώθηκε αίτημα για την πλήρη παραχώρηση του πεζόδρομου προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του σχολείου και η ασφάλεια μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών.
Μετά το ατύχημα, στάλθηκε εκ νέου, έγγραφο που επαναδιατυπώθηκε το αίτημα που δεν είχε καν συζητηθεί από τον περασμένο Ιούνιο, οπότε και θα υπήρχε χρόνος να ικανοποιηθεί.
Η διευθύντρια τόνισε ότι πόσο επικίνδυνο ήταν το μάθημα της Γυμναστικής στην αυλή του σχολείου, ειδικά στις βροχερές μέρες οπότε και τα παιδιά ακόμη και όταν περπατούσαν πάνω στο βοτσαλωτό, ήταν σαν να έκαναν…πατινάζ.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να οδηγήσει το σχολείο στην απόφαση να γίνεται το μάθημα της Γυμναστικής στον πεζόδρομο, έστω και περιοδικά με ενυπόγραφη συναίνεση των γονέων, αφού δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα.
Προς το παρόν, αν και έχουν περάσει σχεδόν 15 ημέρες, μετά το συμβάν που γνωστοποιήθηκε στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Χίου, δεν υπήρξε καμία επικοινωνία. Μοναδική «ενέργεια» από την πλευρά τους ήταν άμεση μετακίνηση της πινακίδας, που τραυμάτισε την μαθήτρια. Γεγονός που σαφέστατα δημιουργεί προβληματισμό για τα αντανακλαστικά του Δήμου, ενώ υπήρξε τραυματισμός παιδιού με την συνυπαιτιότητα του Δήμου.
Eυηγενία Κώττη
