Η Βιργινία Γεραζούνη μπήκε στο Στούντιο ντυμένη στα κόκκινα, καθ’ ότι ζωντανό χρώμα όπως εξήγησε και με την ίδια ζωντάνια μπήκε στη θέση του… αμυνόμενου, αφού συνηθισμένη να ακούσει, στην περίπτωση μας έπρεπε να μιλάει απαντώντας στις ερωτήσεις μας.
Γεννημένη στην Αθήνα το 1980, όταν ο μπαμπάς της Σίμος εκπαιδεύονταν στην ειδικότητα της Δερματολογίας, δεν ακολουθεί τα βήματα του στην Ιατρική, επηρεασμένη μάλλον από την μητέρα της που ήθελε να γίνει… Ψυχολόγος.
Έτσι η Βιργινία μετά το Γυμνάσιο και Λύκειο στη Χίο, φεύγει συνειδητά για σπουδές Ψυχολογίας για μια 5ετία σε Πανεπιστήμιο της Αγγλίας, με μεταπτυχιακό στην Ψυχολογία Υγείας και πρακτική μετά στο Δρομοκαϊτειο και το Αιγινήτειο Νοσοκομείο.
Με αρκετή εμπειρία στο ενεργητικό της, με εκπαίδευση στα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού, το Συστημικό μοντέλο Ψυχοθεραπείας και πολλά Σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και γονείς, η Βιργινία, που στο μεταξύ αποκτά δυό γιούς, παντρεμένη με τον Γαστρεντερολόγο Νίκο Μισαηλίδη, ανοίγει το 2009 το γραφείο της στη Χίο.
Ανήσυχο πνεύμα, δεν σταματά να δημιουργεί και να ψάχνεται στην επιστήμη της, κάτι που όπως εξηγεί στον Γιάννη Τζούμα, την Πέμπτη στις 7.00 και στις 11.00 μ.μ. στην ΑΛΗΘΕΙΑ ΤV, στην εκπομπή «Αυτοπροσώπως» το κάνει από εσωτερική αναγκαιότητα να μάθει και να προσφέρει.
Ικανοποιημένη όταν έχει αποτελέσματα, με πείσμα όταν δυσκολεύεται, θεωρεί ότι στον Ψυχολόγο δεν πάμε με το ζόρι, ότι η επαφή μαζί του μας είναι απαραίτητη, αφού όπως ομολογεί με αφοπλιστική ειλικρίνεια, έχει και εκείνη τον… Ψυχολόγο της.
Με μεγάλη εμπειρία πιά, δεν διστάζει στα δύσκολα, αφού σεβόμενη πάντα το απόρρητο, έχουν ακούσει πολλά τα αυτιά της, χωρίς να είναι ανάγκη να δούν τα μάτια της αφού ξέρει να διαβάζει τον κόσμο της ψυχής.
Χαλαρώνει με τα παιδιά της, διαβάζει Φιλοσοφία, θεωρεί ότι η οικονομική κρίση επηρεάζει την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων, ξέρει ότι όλες οι περιπτώσεις δεν είναι εύκολες, αλλά εκπέμπει μια σοβαρότητα και μια ηρεμία, σίγουρα προσόντα για να της ανοίξει κανείς την… καρδιά του.
Όσον αφορά το αποτέλεσμα, το προκαλεί η ίδια, αφού επιμένει για το θετικό μέχρι… τελικής πτώσεως, στην οποία δεν πιστεύει, αφού με βάση την εμπειρία της ομολογεί.
«Μέσα από τη δουλειά μου και τα αποτελέσματα της βλέπω την δύναμη του ανθρώπου».
