Η Λαϊκή Συσπείρωση Βορείου Αιγαίου σχετικά με την προέγκριση του έργου «Παροχή υπηρεσίας Ολοκληρωμένη Γεωμετρική Τεκμηρίωση του κτηριακού συνόλου ΛΟΒΩΚΟΜΕΙΟΥ ΚΟΦΙΝΑ και του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου» έχει να παρατηρήσει τα εξής:
Η στορική σημασία του προνοιακού αυτού ιδρύματος, όσον αφορά την πολιτιστική, αρχιτεκτονική, υγειονομική και περιβαλλοντική αξία του είναι σημαντική για το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου.
«Το Λωβοκομείο Χίου δημιουργήθηκε στα τέλη του 14ου αιώνα απ’ τους Γενοβέζους κατακτητές του νησιού και « Το τούτο έκειτο έξω της πόλεως, προς τα Β.Δ. αυτής, είς κοιλάδα στενήν Αγία Υπακοή όνομαζόμενην, την σημερινήν κοιλάδα του Σίφη, όπου πάλαι πιθανώς το ιερόν της Επηκόου Αφροδίτης» την περίοδο « Ότε η λέπρα ευρίσκετο είς την μεγίστην αυτής διάδοσιν έν Εύρώπη οι Ιουστινιάνοι εφρόντισαν να προικίσωσι την νήσον δια Λωβοκομείου. Δια της ιδρύσεως του Λωβοκομείου οι Ιουστινιάνοι επεδίωκον την απομόνωσιν των πασχόντων έκ λέπρας και επομένως τον περιορισμόν της νόσου, ήτις τόσον έβλαπτε το συμφέροντά των.»1
Στο χώρο αυτό -στο διάβα του ιστορικού χρόνου- δημιουργήθηκε ένα αρχιτεκτονικό οικιστικό σύνολο, που αποτέλεσε τον ιατρικό χώρο περίθαλψης των Χανσενικών της Χίου, δηλ. περί το έτος 1737, κοντά στο αρχικό Λοβωκομείου των Γενουατών, οικοδομήθηκαν οικίσκοι, για τους λεπρούς, από κάποιον Καλβοκορέση του κλάδου των Μουζάλα2
Και κατά την καταστροφή του 1822, οι ασθενείς του Ιδρύματος ακολούθησαν την τύχη των υπόλοιπων κατοίκων του νησιού, δηλ. σφαγιάστηκαν, πλην πέντε τροφίμων που διέφυγαν, ενώ οι χώροι πυρπολήθηκαν. Το ίδρυμα ξαναλειτούργησε κατά το 1831, οπότε η Κοινότητα φρόντισε για την ανακαίνιση και λειτουργία του, που περιελάβανε 30 οικήματα, για την παραμονή των ασθενών, που πολλοί από αυτούς ήταν και από άλλα νησιά του Ελλαδικού χώρου.
Το 1881 στον καταστροφικό σεισμό της Χίου, το Λοβωκομείου καταρρέει και ερημώνεται εκ νέου.
Έκτοτε έγιναν προσπάθειες για να ανακαινισθεί και λειτούργησε σε περιορισμένη κλίμακα. Το 1908 έγινε νέα προσπάθεια κατασκευής του και τα σχέδια εκπόνησε ο μηχανικός Ιωάννης Μπερικέτης, όπου κτίσθηκαν 14 αντισεισμικά περίπτερα, με δύο ευρύχωρα δωμάτια το καθένα, λουτήρες και οίκημα που χρησίμευε για ιατρείο και φαρμακείο. 3Το 1959 διέκοψε τη λειτουργία του, γιατί το υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας δεν ανανέωσε τη σύμβαση νοσηλείας των ασθενών και οι τελευταίοι ασθενείς μεταφέρθηκαν στο ανάλογο οίκημα της Αγ. Βαρβάρας Αττικής4 .
Το Λοβωκομείου της Χίου, εκ των ιστορικών τεκμηρίων αποτελεί το μεγαλύτερο προνοιακό ίδρυμα στον Ελλαδικό χώρο κατά συνέπεια αξίζει της προσοχής του Περιφερειακού συμβουλίου, που πρέπει να σκύψει με σεβασμό στο χώρο αυτό της πρόνοιας, που όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις(ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) στα λόγια υπόσχονταν την ανακατασκευή του και την παράδοση του χώρου στο λαό της περιοχής, όμως άφησαν το φθοροποιό χρόνο, να εξαφανίσει κάθε ιστορικό στοιχείο.
Η ΛΑΣ Β.Α. απ’ την αρχή στο Π.Σ. και στην Οικονομική Επιτροπή έθεσε τις ανωτέρω σκέψεις και κάλεσε την Περιφερειακή αρχή να επιταχύνει τους ρυθμούς σωτηρίας του εναπομείναντος κτηριακού συγκροτήματος και να μην δώσει τη Γεωμετρική Τεκμηρίωση του κτηριακού συνόλου ΛΩΒΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΟΦΙΝΑ και του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου, σε ιδιωτικό μελετητικό γραφείο, με προϋπολογισμό 34.968€, αλλά να προχωρήσει στην πρόσληψη επιστημόνων - εργαζομένων, που θα ενίσχυαν πολύπλευρα το έργο της Διεύθυνσης Τεχνικών υπηρεσιών της Χίου, αλλά και όλων των Διευθύνσεων των Περιφερειακών Ενοτήτων, που υπολειτουργούν, από την έλλειψη αντίστοιχων ειδικοτήτων.
Η σημερινή απόφαση του Περιφερειακού συμβουλίου πρέπει να σηματοδοτεί την υλοποίηση της λαϊκής απαίτησης, να παραδοθεί τάχιστα «η Γεωμετρική τεκμηρίωση του κτηριακού συνόλου του Λοβωκομείου Κοφινά Χίου» ώστε να προχωρήσει ή έναρξη ανακατασκευής του Λοβωκομείου.
Η ΛΑΣ. Β.Α. θα παρακολουθεί την πορεία της μελέτης και θα ενημερώνει το λαό του νησιού της Χίου, αρνείται όμως να συναινέσει στη μετατροπή του Περιφερειακού συμβουλίου σε υπηρεσία παράδοσης δραστηριοτήτων των Διευθύνσεων Τεχνικών Υπηρεσιών των Π.Ε., σε ιδιωτικά μελετητικά γραφεία όταν με τα ίδια χρήματα θα μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί νέων μονίμων Δημοσίων υπαλλήλων.
Παραπομπές:
1.«Περιοδικόν του εν Χίω συλλόγου Αργέντη, εκδιδόμενον καθ’ εξαμηνίαν, Τόμος 1ον,Αθήνα 1938,σελ.37»
2. Παιδούσης Μ. «Η Ιατρική στη Χίο κατά τους τελευταίους αιώνες» Χίος, 2001, σελ.58
3. Παιδούσης Μ. «Η Ιατρική στη Χίο κατά τους τελευταίους αιώνες» Χίος, 2001, σελ.59
4. Μιχαηλίδης Α. «Περί της ιατρικής κίνησης στη Χίο κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα» Χίος, 2002, σελ.12.
Χίος 30-1-2023, Γιώργης Η. Αμπαζής
Περιφερειακός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Β.Α.
