Ο Σαμουήλ είναι πρόσωπο της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν γιος του Ελκανά και της Άννας και πιστεύεται ότι άνθησε το έτος 2889 από κτίσεως κόσμου, ή 1095 π.Χ. Υπήρξε ο τελευταίος κριτής του Ισραήλ.
Από κριτής του Ισραήλ βρέθηκε ως όνομα οδού στη Φάρκαινα, που μπορεί να μην είναι γνωστή, έχει όμως τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Στην οδό μπαίνουμε από την Γ. Βερίτη, στρίβοντας Ανατολικά. Ένα σύγχρονο σπίτι, που φιλοξενεί ένα «Εργαστήριο ομορφιάς» και ένα παλαιότερο, με ωραία όμως αρχιτεκτονικά στοιχεία είναι η πρώτη υποδοχή, που προειδοποιεί ταυτόχρονα και για ένα ζωηρό φύλακα. Από την μια πλευρά της οδού, που εμφανώς ήταν πρώην περιβόλι ξεπροβάλλει μια οικοδομή, ενώ από την άλλη βρίσκεται ένας μακρύς περίβολος, στολισμένος ακόμα και με… μπουκάλια μπύρας, μέρος της σύγχρονης πραγματικότητας.
Ωραία ήσυχα σπίτια από την μιία πλευρά, πεύκα, λεμονιές και κήποι ενώ παρατηρούμε ότι τέσσερα εν σειρά σπίτια είναι σχεδόν όμοια μεταξύ τους, ενώ όλα διαθέτουν γκαράζ και ελεύθερους χώρους.
Σπίτια από την μιά, χωράφια από την άλλη, μια ζωγραφιστή σημαία στο βάθος, σκίαση από κισσούς, μια πάροδος που οδηγεί στο πίσω μέρος του Παιδικού σταθμού δίπλα στην «Ευρώπη» και μια έκπληξη δίπλα στις παλιές αποθήκες της Ένωσης Γεωργικών συνεταιρισμών. Μια υπαίθρια στάνη με κατσικάκια και πρόβατα, που απορημένα αναστατώνονται από την επίσκεψη μας.
Εδώ ακριβώς στενεύει ο δρόμος και γίνεται βατός μόνο για ανθρώπους και δίκυκλα, ενώ εμφανώς μια άλλη εποχή χωρούσε ένα τετράποδο φορτωμένο.
Μια πράσινη σκιά από την μια πλευρά, που κρύβει ένα πατατοχώραφο, ενώ από την άλλη την έκπληξη του υπαίθριου στάβλου σκιάζει μια άλλη, που φανερώνει παλαιό πλούτο. Μια περίτεχνη στέρνα, με μαρμάρινες κολώνες και διακοσμήσεις, κυριολεκτικά «φυτρωμένη» στο πουθενά.
Η στενή οδός συνεχίζεται, ενώ ξεπροβάλλει το καμπαναριό της Παναγίας Φάρκαινας και μέσα από ένα παράθυρο με… θέα, μπορούμε να δούμε τα δούμε τα γηπεδάκια 5χ5 της Ακαδημίας του Ολυμπιακού.
Βγαίνουμε έτσι από την… στενή οδό Σαμουήλ, μπροστά στην Εκκλησία την Φάρκαινα, αντικρύζοντας από την μια την κτισμένη πόρτα της και από την άλλη τον πολύ περιποιημένο Πολυχώρο Ψυχαγωγίας του Δήμου Χίου.
Ένα σπίτι με περιβόλι στο βάθος, μια είσοδος με ελατάκια, η οδός που αγκαλιάζει τον Πολυχώρο, σπίτια και χωράφια, ανάκατοι χώροι οικιών και αρκετοί ελεύθεροι οικοπεδικοί χώροι ανάμεσα τους και ένας Δημοτικός χώρος στάθμευσης και ο δρόμος στρίβει εδώ προς την θάλασσα περνώντας από το πίσω μέρος του Μηχανουργείου Μουτσάτσου.
Εκεί μέσω ενός μαντρότοιχου, που κρύβει ένα χώρο στάθμευσης των καταστημάτων ξεπροβάλλει η πλαϊνή οδός προς την θάλασσα, όπου και ολοκληρώνεται η οδός Σαμουήλ, την οποία από την οδό Γ. Βερίτη την ξεκινήσαμε και στην οδό Στυλιανού Παναγυφτοπούλου «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Κάμερα - Φωτογραφίες: Κώστας Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
