Τους ξέρουμε όλοι. Οι μεν λένε παιδιά είναι θα τους περάσει. Οι δε λένε, μην ανακατεύεσαι έχουν γονείς υπάρχει και Αστυνομία. Η Αστυνομία ως συνήθως «νίπτει τας χείρας της» πιστή στην λογική όσο λιγότερα τόσο καλύτερα ή λείψε απ’ όπου δεν λαμβάνεις εντολές.
Τι γίνεται στην ουσία; Οι τοίχοι, τα κιβώτια του ΟΤΕ, τα σήματα της Τροχαίας, ότι υπάρχει σταθερό και ανυπεράσπιστο στην ουσία είναι έρμαιο μιας ντουζίνας ανεγκέφαλων, που κάθε βράδυ σχεδόν εκτονώνουν την καταστροφική βλακεία τους.
Το γεγονός έχει επισημανθεί, έχουμε φωνάξει χωρίς ανταπόκριση. Η κοινωνία και εδώ κοιμάται. Θα ξυπνήσει; Μια παράμετρο σε αυτή την κατεύθυνση βάζει ο συμπατριώτης μας Αντώνης Πρινιάς, δικές του και οι φωτογραφίες από το κέντρο της πόλης στην γειτονιά του. Συμφωνούμε μαζί του και προσυπογράφουμε.
«Αγαπητέ Γιάννη,
σε συνέχεια και δικών σας επισημάνσεων, επισυνάπτω δείγματα των καλλιτεχνικών ανησυχιών συμπολιτών μας. Είναι σύνηθες το φαινόμενο από νύχτα σε νύχτα η επικάλυψη της μίας δημιουργίας με την επόμενη. Παραβλέποντας την καταστροφή ιδιωτικών και δημόσιων περιουσιών, που από ό,τι φαίνεται δεν προβληματίζει κανέναν σε αυτή τη χώρα, αναρωτιέμαι τι θα γίνει στην περίπτωση που σε επερχόμενη νυχτερινή συνάντηση των δημιουργών σωπάσουν τα πινέλα και πάρουν το λόγο οι σουγιάδες; Θα ψάχνουμε πάλι σύννεφο να πέσουμε; Έχουμε ως κοινωνία την πολυτέλεια απώλειας ανθρώπινων ζωών για τέτοιους λόγους; Ακούει κανείς;»
Και επειδή τα σύννεφα στα οποία αναφέρεται ο καλός συμπατριώτης ισχύουν και σε πολιτικό επίπεδο διευρύνω τον προβληματισμό. Με τέτοια παλαβή κυβερνητική πολιτική ας μην πέσουμε από τα σύννεφα αν δούμε Κυβερνήτη την… Ζωή!
Διότι πόσο βλάκας πολιτικά μπορεί να είσαι όταν δεν βλέπεις ότι δημιουργείς εχθρούς σε προσωπικό επίπεδο, που είναι το χειρότερο, χωρίς λόγο και αιτία. Πόσο μαλθάκας πολιτικά μπορείς να είσαι για να λές στους επαγγελματίες αλιείς, πράγματα που εφαρμόζονται μόνο σε ψάρεμα που αναπαρίσταται σε πίνακα ζωγραφικής; Πόσο πολιτικά μπαγλαμάς μπορείς να είσαι όταν βαφτίζεις το 80% της Χίου δασική έκταση;
Και στο τέλος, φτάνουμε σε αυτό που τους φωνάζουμε χρόνια τώρα. Πρακτικά βρε ηλίθιοι βγαίνει τίποτα; Από το να έχετε τον ΦΠΑ 24% στα Ψαρά και τις Οινούσσες και να εξευτελίζεστε πολιτικά, στο ταμείο εν τέλει μπαίνει τίποτα; Από αυτές τις μπούρδες, που θέλετε να εφαρμόσετε στους ψαράδες, θα κερδίσει κάτι το ανεγκέφαλο; Από τους Δασικούς χάρτες, που θα σηκωθούν και θα σας βαράνε και οι πέτρες, ειδικά όταν πάρουν χαμπάρι στα χωριά ότι εκεί που νομίζουν ότι μπορούν να κτίσουν είναι… χωράφι και εκεί που νομίζουν ότι έχουν χωράφι έχουν… δάσος, κερδίζει κάτι το κοινωνικό σύνολο; Κερδίζετε εσείς κάτι πολιτικά. Εν τέλει γιατί κάνετε χαρακίρι;
Υ.Γ.: Στα πλαίσια αυτά υπάρχει και η λογική ερμηνεία της άτακτης υποχώρησης Μαλαφή. Όταν δεν ξέρουν τι έχουν. Όταν δεν υπερασπίζονται το δικαίωμα της χώρας να εκμεταλλεύεται τον εθνικό της πλούτο. Όταν ο κάθε επαναστάτης του πληκτρολογίου βαφτίζει το αντιμόνιο καρκινογόνο. Όταν, όταν, γιατί να κάτσει και να σκάσει ο Μαλαφής. Πετάει και αυτός ένα όχι και «γαία πυρί μιχθήτω». Το τραγικό με την Αμανή είναι ότι δεν υπάρχει καν… γαία.
