Χαράς Ευαγγέλια από τον τζίρο της «Λευκής νύχτας». Υπήρξε μαγαζάτορας που μου είπε ότι ΠΟΤΕ από γενέσεως του μαγαζιού του δεν είδε ουρά στο ταμείο του.
Θέλετε να ψάξουμε το γιατί; Γιατί ο καταναλωτής είναι σήμερα ψαγμένος. Και αυτό η αγορά, ευτυχώς, το κατάλαβε, έστω και αργά, διότι έχουν προηγηθεί και άλλες νύχτες και μας βγήκαν… ημίλευκες, αλλά ωρίμασε.
Και ωριμότητα σημαίνει πραγματικές και όχι «μούφα» εκπτώσεις. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ο καταναλωτής σήμερα τεστάρει την τιμή σε συγκεκριμένο προϊόν που θέλει να αγοράσει και αποφεύγοντας τις παγίδες του διαδικτύου, επιλέγει την δια ζώσης αγορά, αλλά αφού πρώτα διαπιστώσει ότι στη νύχτα που του υπόσχονται «λευκή», υπάρχουν και «λευκές» εκπτώσεις.
Κατά τα άλλα δεν έλειψαν και τα παρατράγουδα. Ένα μας αναφέρει ο συμπολίτης μας Δημήτρης Πάμπαλος, που σημειώνει: «Ούτε μια εβδομάδα δεν πέρασε και τα φώτα που μπήκαν στο νέο έργο του Δήμου Χίου - Επιμελητηρίου δεν ανάβουν σε ολόκληρη την Ψυχάρη. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση, ούτε και φωτισμός λοιπόν τη λευκή νύχτα! Και εις ανώτερα!»
Αυτό το ανώτερα μπορούμε να το ευχηθούμε, για άσχετο θέμα με τη «λευκή νύχτα» στον Δήμο Χίου, που διαμαρτυρήθηκε, διότι υπάρχει μια ευνοϊκή ρύθμιση για εισαγωγή στα ΑΕΙ μαθητών από πληγείσες από πυρκαγιά περιοχές, αλλά δεν συμπεριλήφθηκε σε αυτές και η Χίος.
Τώρα εμάς μη μας ρωτήσετε γιατί πρέπει να μπουν παραπάνω Χιωτάκια στα ΑΕΙ γιατί πήρε φωτιά ο… Κορακάρης, εδώ είναι η Ελλάδα και η παλαβομάρα μας έγινε δευτέρα φύση, το παρακάμπτουμε αυτό και μένουμε στη διαμαρτυρία.
Την παίρνει λοιπόν παραμάσχαλα ο Μηταράκης και πάει στο Υπουργείο Παιδείας και εκεί τον… στέλνουν αδιάβαστο. Μα του είπαν, ο Δήμος Χίου, που διαμαρτύρεται δεν έχει κάνει αίτηση. Δεν ξέρει ότι χωρίς αίτηση τέτοια, το σχετικό αίτημα δεν ικανοποιείται;
Τέλος πάντων αφού αναφωνήσομεν τρεις «συνεννόηση κάγκελο» ας γαντζωθούμε από το «παραθυράκι» ότι αιτήματα υποβάλλονται ακόμα και ας πάμε στην κυριολεξία… παρακάτω.
Για το πώς συνεννοούμεθα γενικώς φαίνεται και από μια άλλη παρατήρηση του Γυμνασιάρχη του 2ου Γυμνασίου, που ταυτόχρονα πάντως είναι στέλεχος της Δημοτικής αρχής και μέχρι πρότινος υπεύθυνος επί της Παιδείας Σταύρου Σταυρινούδη, που μας γράφει σχετικά:
«Διαβάζω στο άρθρο του Γιάννη Τζούμα με τίτλο "Στην οδό Μεσολογγίτη" (εννοεί την εκπομπή «Φτου και βγαίνω») να λέει σε κάποιο σημείο "Αριστερά μας μια για χρόνια εγκαταλειμμένη οικία και δεξιά η έκθεση επίπλων Συρβίτη....". Αυτή η εγκαταλειμμένη οικία αγοράστηκε το 2010 για τις ανάγκες των 2ου Γυμνασίου και 2ου Λυκείου. Δόθηκε ένα ποσό γύρω στα 250.000 ευρώ και από τότε τίποτα».
Άντε να δούμε τώρα γιατί το αγοράσαμε αφού τελικά δεν το κάνουμε τίποτα. Και να φανταστεί κανείς, για να αντιληφθούμε δηλαδή το ποσοστό ασχετοσύνης μας, ότι το συγκεκριμένο σχολείο το έχουν υιοθετήσει από τη γέννησή του οι Λιβανοί, που σημαίνει ότι όταν τους υποβληθεί συγκεκριμένο σχέδιο αξιοποίησης δεν είναι απίθανο να ικανοποιήσουν το αίτημα.
ΥΓ. Μπράβο στον ΟΤΕ για την ταχύτατη επισκευή της βλάβης στα Βορειόχωρα. Και να μην ξαναγίνει παρακαλούμε. Να έχουν πάντα έτοιμη εναλλακτική λύση ώστε αυτές οι άγονες περιοχές να μην «τυφλώνονται» ποτέ.
