Με αφορμή το μνημόσυνο για τον ήρωα Ιάσονα Καλαμπόκα, η κόρη του συντρόφου του Παναγιώτη Καρασούλη, Σοφία, έδωσε στην δημοσιότητα την παρακάτω επιστολή ντοκουμέντο του πατέρα της.
Την Κυριακή, 24 Σεπτεμβρίου του 1944, έγινε μνημόσυνο του Ιάσονα Καλαμπόκα στην Παναγία τη Λατομίτισσα. Ο πατέρας μου κατέθεσε στεφάνι στο κενοτάφιο του.
Στη Χίο το περασμένο καλοκαίρι βρήκα το ακόλουθο χειρόγραφο σημείωμα, το οποίο αντιγράφω εις μνήμην.
«Στο μνημόσυνο του Λατομιού
Πάνε 15 μέρες, που ο αέρας της Λευτεριάς, αγκαλιάζει πέρα για πέρα το νησί μας. Το νησί που τόσο αγάπησες και εργάσθηκες γι' αυτό. Ήτανε μοιραίο και με το αίμα σου να επισφραγίσεις τη Λευτεριά του.
Το γεμάτο από τραύματα σώμα σου, που πληγώθηκε πολεμώντας στα βουνά της Αλβανίας και της Κρήτης, στην έρημο του Ελ Αλαμέιν, τις ακτές της Κως και στη Χίο, κάτω από το λαφρύ Χιώτικο χώμα, θα υποκύψει βέβαια στο πέρασμα του χρόνου.
Η δράση σου όμως θα μένει αθάνατη. Οι γενναίοι δεν πεθαίνουν ποτέ. Το όνομά σου θα γίνει αιώνιος φάρος στις επερχόμενες Χιώτικες γενιές· σε μας δε τους συναγωνιστές σου θα δίνει θάρρος για τη συνέχιση του αγώνα.
Σήμερα συγκεντρωθήκαμε εδώ πάνω στο πρώτο πόστο, από το οποίο άρχισε η Χιώτικη δράση σου, πιστοί στη μνήμη σου για να πούμε:
Αιωνία σου η μνήμη, γενναίο παλληκάρι!
Η Ελλάδα μας ζει!»
Παναγιώτης Δ. Καρασούλης, 24-9-1944
