Δεν κομίζω γλαύκα εις Χίον, εμείς εδώ το ζούμε καθημερινά.
Οι Τούρκοι και ειδικά αυτοί της Δυτικής Τουρκίας είναι Ιωνες χωρίς να το συνειδητοποιούν, μοιάζομε σαν μια σταγόνα νερό, όχι μόνο γιατί οι φύτρες μας πηγάζουν από την ίδια περιοχή, αλλά και γιατί η γεωγραφία διάλεξε πριν από μας τα… μελλούμενα.
Ετσι έχουμε καθαρό πως ο καθένας στο σπιτάκι του τίποτα δεν έχει να χάσει, αντιθέτως κερδίζει φιλοξενώντας τον μουσαφίρη του. Οι επιλογές της ιστορίας μπροστά μας είναι καθαρές. ‘Η τα παιδιά μας θα ζήσουν σε ένα κόσμο πλασμένο για αγγέλους, το Αιγαίο, ή θα γίνουν… αγγελάκια στον Χριστιανικό και Μουσουλμανικό παράδεισο.
Οποιος νομίζει ότι το αυτονόητο το βλέπουμε μόνο εδώ κάνει λάθος.
Τουρκία δεν είναι μόνο ο Σουλτάνος Ερντογάν, ο Βεζύρης Γιλντιρίμ και το… Γιουσουφάκι του ο Αρχηγός της Αντιπολίτευσης Κιλιτσάρογλου.
Υπάρχει και η άλλη Τουρκία που δεν πρέπει ούτε να την υποτιμούμε για τη δύναμη της ούτε να την αγνοούμε. Σταματώ εδώ για να σας κάνω με την βοήθεια της καλής ιστοσελίδας Lilitaire κοινωνούς του παρακάτω κειμένου του Engin Ardıc, έγκριτου αρθρογράφου της εφημερίδας Sabah, που στην τακτική του στήλη, της 1/12/16, διαβάζεται από εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκους γράφει προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσάρογλου, για το θέμα των 18 νησιών που… διεκδικεί.
Το άρθρο έχει τίτλο: Προκάλεσε Κεμάλ, προκάλεσε
«Υπάρχει ένα ζήτημα νησιών που έβγαλαν στα καλά καθούμενα στην επιφάνεια. “Μερικά νησιά μας στο Αιγαίο πέρασαν στα χέρια των Ελλήνων”. Όχι, εκείνη η ανόητη βραχονησίδα που ονομάζεται Καρντάκ και που ορισμένοι διπλωμάτες μας, δούλεψαν την πρωθυπουργό της εποχής, Τανσού Τσιλέρ. Έπρηξαν την καημένη τη γυναίκα και της προκάλεσαν πολλούς μπελάδες . Θέλησαν μάλιστα να την σπρώξουν σε… πόλεμεμο.
Αργότερα αυτό το επικαλέστηκε ο Dogu Perincek και μερικοί γέροι παλαιοκομμουνιστές. Το ίδιο θέμα το υποστήριξε, σαν να μην υπήρχε κανένα άλλο και το ΜΗΡ (Γκρίζοι Λύκοι).
Υπήρχε όμως διαφωνία ως προς τον αριθμό των νησιών. Το ΜΗΡ έκανε… εκπτώσεις και αρκέστηκε στα 15 νησιά. Ο Perincek ανέβαζε τον αριθμό τους μέχρι τα 216.
Μέχρι τώρα το θέμα είχε ξεχαστεί αφού ο Perincek υπέγραψε συμφωνία ανακωχής με την κυβέρνηση και το ΜΗΡ άλλαξε πολιτική…
Τι συνέβη λοιπόν ξαφνικά και σαν την κίσσα στα κεραμίδια πήραμε τον καζμά στο χέρι; Ποιός προσπαθεί να ανασύρει ζητήματα από το πηγάδι; Ποιός πέφτει τόσο χαμηλά και επιχειρεί να διαμορφώσει πολιτική στηριγμένη σε φήμες και σε σούσουρα; Φυσικά ο Κεμάλ Κιλιτσάρογλου.
“Χάσαμε 18 νησιά που είχαμε μπροστά στη μύτη μας” είπε. Ο Κεμάλ μπέη παγίωσε τον αριθμό στα 18 νησιά.
“Θέτω στον Μπιναλί Γιλντιρίμ (Πρωθυπουργός) το ερώτημα: δεν θα πάρουμε πίσω αυτά τα νησιά; Είσαι πατριώτης ή όχι;”
Ο ελαφρύτερος χαρακτηρισμός που μπορεί να γίνει είναι “πολιτική του όχλου”.
Δεν θα αναφέρω βαρύτερο χαρακτηρισμό που αρμόζει στην περίπτωση, γιατί δεν θέλω να βρεθώ στα δικαστήρια με τον Κεμάλ μπέη.
Επίσης, δεν αρκέστηκε σε αυτά και έχωσε και τη φράση “πωλούν την Κύπρο”. Αυτό δεν το κάνει ούτε το Dolunya Partisi (Κόμμα Πανσελήνου)
Κρίμα Κεμάλ Κιλιτσάρογλου
Μόνο τα δυτικά σύνορα μας δεν είχαν προβλήματα, τώρα προκάλεσε κι εκεί!
Δεν ήμασταν ποτέ στην ιστορία τόσο κοντά, τόσο φίλοι με τους Έλληνες, άντε χάλασε τα τώρα εσύ.
Να αρπαχτούμε με τους γείτονες για ασήμαντο ζήτημα και μετά να έρθει η σειρά της Βουλγαρίας. Θα βρείτε και για εκεί ένα πρόσχημα.
Δεν φτάνουν τόσοι μπελάδες που έχουμε στο κεφάλι μας ανοίξτε μας κι έναν άλλο.
Δεν βρήκες άλλη πληγή να ξύσεις Κεμάλ μπέη; Εξάλλου δεν υπάρχει μια τέτοια πληγή. Πρώτα ανοίγεις την πληγή και μετά τολμάς να την ξύνεις.
Αυτή δεν είναι προσφορά στην πατρίδα
Φτάνει πια
Αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος
Δεν είναι επικίνδυνος για την κυβέρνηση. Είναι επικίνδυνος για την αντιπολίτευση.
Δεν αρμόζει στο μεγάλο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα τόσο ανίκανος πολιτικός, ένας τόσο κακόμοιρος, μικροπρεπής πολιτικός. Ένας άνθρωπος που μπόρεσε να πει “Τη νύχτα της 15ης Ιουλίου τα ξενοδοχεία ήταν… κλειστά”
Θα φέρετε επικεφαλής σας τον Μουχαρρέμ Ιντζέ ή κάποιον άλλον. Να το κάνετε μια ώρα αρχύτερα και να σωθείτε και να μην πέφτετε σε τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις.
Μην φοβάστε. Τα Συνέδρια σας είναι ατελείωτα, οι καρέκλες σας πολλές, ατέλειωτοι οι χοροί της κοιλιάς , αλλά οι κοιλιές δεν λιώνουν εύκολα!»
Υ.Γ. Προσέξτε για όσα γράφουμε στην Ελλάδα κανείς μας δεν πάει στην Φυλακή, στην Τουρκία πάει, συνεπώς αυτά που γράφει ο Engin Ardıc έχουν διπλή αξία.
