Ένα 19χρονο παλληκάρι επέλεξε τη Χίο για τόπο των διακοπών του και το στείλαμε πίσω με την νεκροφόρα.
Η Χίος πενθεί, για έναν άδικο θάνατο αλλά ακόμα και αν πενθεί τίποτα πλέον δεν αλλάζει το γεγονός, όπως δεν αλλάζει και τα μυαλά και την νοοτροπία μας.
Μιλήσαμε από την αρχή του συμβάντος για… λωλάδες και οι μικρόνοες κατάλαβαν ότι αφορούσε αυτό την ζωηράδα του παιδιού, που κρεμάστηκε στην μπασκέτα!
Όχι, άλλο ζωηράδα, άλλο…λωλάδα.
Το ζωηρό παλληκαράκι έκανε ότι εκατοντάδες πριν απ’ αυτό, αλλά δυστυχώς η… βόμβα έσκασε στα χέρια του.
Τις λωλάδες τις έκαναν οι αιρετοί εκείνοι, που έμαθαν να δρούν σαν καουμπόηδες.
Εκείνοι που φύτευαν γήπεδα, παιδικές χαρές και ότι συμμαζεύεται και δεν συμμαζεύεται στη μέση του πουθενά. Εκείνοι που θεωρούσαν τις μελέτες… κουλτουριάρικες αηδίες, εκείνοι που άφησαν ακόμα και εμβληματικά έργα όπως το Κλειστό και το Κολυμβητήριο χωρίς ούτε καν οικοδομική άδεια, εκείνοι που ανάγκασαν την Δημοτική αρχή Βουρνού αντί να δουλεύει να νομιμοποιεί.
Τώρα γινόμαστε όλοι επιμηθείς.
Ποιός έφτιαξε το έργο του γηπεδακιού στη Δασκαλόπετρα;
Ποιός έγραψε στα παλιά του παπούτσια ότι η οικοπεδική έκταση είναι περιουσία του Αγίου Γεωργίου Βροντάδου;
Ποιός έκανε τη μελέτη; Ποιός πήρε την εργολαβία; Ποιός έλεγξε το γεγονός ότι αντί να πακτώσει την μπασκέτα την… φύτεψε;
Ψάχνουμε μήπως ψύλλους στ΄ άχυρα;
Εμείς ναι, η Εισαγγελέας όμως τον υπεύθυνο μιας ανθρωποκτονίας εξ αμελείας και θα τον βρεί.
Εκείνο που δεν θα βρεί είναι την υποκρισία μας.
Ας δούμε κατάφατσα την μούρη μας στον καθρέπτη και ας πούμε την αλήθεια.
Πόσοι σφίξαμε τα χέρια των αιρετών του τσαμπουκά που έκαναν τα έργα στο πιτς φυτίλι και όποιον πάρει ο χάρος; (να που έγινε).
Πόσοι από μας μαζεύαμε υπογραφές γιατί ο αντιπαθής Βουρνούς για παράδειγμα, ξήλωσε την παιδική χαρά απ’ το χωριό επειδή ήταν υποψήφια σκοτώστρα;
Πόσοι αγανακτήσαμε γιατί έπρεπε να περιμένουμε να γίνει μια δουλειά όχι σήμερα και στο πόδι αλλά αύριο και σωστά;
Το άδικο και το κρίμα είναι ότι στο εδώλιο θα πάει και ο σημερινός Δήμαρχος που ήταν ιδιαίτερα τυπικός στις διαδικασίες νομιμότητας και ας έγινε το έργο της φυτευτής μπασκέτας όταν ακόμα ήταν τελειόφοιτος της Αρχιτεκτονικής.
Κοιτάξτε για να τα βάλουμε τα πράγματα στη σειρά.
Άλλος ένας νέος άνθρωπος σκοτώθηκε, θυμίζω και άλλον που… φιλήθηκε θανάσιμα με ένα κολωνάκι μετά από μια γλίστρα σε ένα δρόμο στρωμένο με μάρμαρα… σαλονιού, που τον λέμε Απλωταριά. Αν συνεχίσουμε θα θυμηθούμε και άλλους.
Η Χίος συνεχίζει να σκοτώνει τα παιδιά της και τα παιδιά άλλων.
Το νησί έτσι κι’ αλλιώς για φέτος και κυρίως την επόμενη χρονιά έχει σβήσει από τον τουριστικό χάρτη.
Αν θέλουμε αυτό να αλλάξει ας ξεκινήσει δυναμικά ο Σταμάτης Κάρμαντζης, αποφασίζοντας να γίνει δυσάρεστος, να συγκρουστεί με νοοτροπίες, να ξηλώσει αυθαιρεσίες, να μην χαϊδεύει αυτιά.
Τέρμα οι λωλάδες και οι ερασιτεχνισμοί, αποδείχθηκαν πολλάκις θανατηφόρες.
Υ.Γ. Οι Δήμαρχοι πλέον δεν είναι για τα Ζήτω αλλά και για τα… αυτόφωρα.
Άρα όσοι λένε στους Δημάρχους να κάνουν μαγκιές και να παρανομούν, ας πηγαίνουν και μαζί τους στην… ψειρού.
