Δεν το κατάλαβα, εδώ επειδή από το καλό πρώτο μπετόν του Φράγματος της Κόρης το γεφύρι, φύτρωσαν μέσα… πεύκα, θα ακούσουμε οσονούπω την πρόταση να γίνει δεύτερο Φράγμα, ίνα αποδειχθεί ότι οι Χιώτες πάμε δύο – δύο και στα… φράγματα.
Εδώ θα γίνει μπάζωμα μέχρι τον ΝΟΧ για να δένει το παπόρι… φαρδοκάπουλα, εδώ θα επεκταθεί θαλασσίως η Φτωχειά Προκυμαία ώστε το REX να βρεθεί εντός του Κάστρου, που λέει ο λόγος.
Εδώ θα γίνει ολόκληρη… Μουσουλμανούπολη στο οροπέδιο του Αίπους, όπου λόγω κλιματολογικών συνθηκών ήτο ανέκαθεν τόπος κατοικίας από αρχαιοτάτων χρόνων, εδώ όπου νάναι θα μπεί εσωτερικός φωτισμός στο νέο Δικαστικό Μέγαρο και θα στρωθεί άσφαλτος ο νέος παραλιακός δρόμος στο Αεροδρόμιο, για να μην γειτνιάζει η επέκταση με τη θάλασσα και κρυώσουν τα παϊδια των αεροπλάνων από την υγρασία.
Εδώ σε λίγο ο Κάμπος θα αρδεύεται από το αρτεσιανό ύδωρ του Βιολογικού, να εξάγουμε επιτέλους… κατρουλομαντέρινα, εδώ κοντολογίς θα γίνει κοσμογωνία, εγώ δεν μπορώ να προτείνω ένα… κολοέργο να σωθούμε από τον πνιγμό προ του θαλασσίου κύματος, που έδωσε και το όνομα του στην Προ κυμαία;
Και το έργο αυτό συνίσταται στην πρόταση του τίτλου.
Ένα σωρό θαύματα κάνει σήμερα η τεχνολογία. Θα βάλομε ένα γρύλο και σε περίπτωση μπόρας όπως η τελευταία, θα σηκώνουμε την Προκυμαία, όχι πολύ 5-10 πόντους να φεύγει στη θάλασσα το βρόχινο νερό, να μην τσαλαβουτούν παραλιακώς τα οχήματα, να μην γίνονται λούτσα οι πεζοί και να μην επιστρέφει το ύδωρ στους εσωτερικούς δρόμους και να μας πνίγει.
Τώρα επειδή κάποιος μπορεί να πεί ότι αυτό δεν γίνεται, θερμή παράκληση να του βουλώσουμε το στόμα με μια μελέτη της τάξεως του ενός, ας πούμε, εκατομμυρίου ευρώ, που να αποδεικνύει το εφικτό του εγχειρήματος, που θα κοστίσει άλλα δέκα εκατομμύρια.
Και μην πεί κανείς και τι θα πετύχουμε με αυτό;
Πρώτον θα του ζητήσουμε να μας πεί ένα σκασμό λεφτά, που δώσαμε μέχρι τώρα στο φράγμα Κόρης γεφύρι τι απέδωσαν και πως αξιοποιείται άλλος ένας σκασμός λεφτά που δόθηκε για να φτιαχτεί το Λιμάνι των Μεστών και δεύτερον θα τον ταπώσομε λέγοντας του πως έτσι… διακινείται το χρήμα.
Και επειδή παρατράβηξε η πλάκα ας ρίξουμε μια ματιά στην φωτογραφία της Προκυμαίας του 1936, του Μάξ Ρεντιάν από το αρχείο του Βαγγγέλη Ρουφάκη, περιοδικό «Δάφνη».
Η Προκυμαία δεν έπιανε ποτέ σταγόνα νερό και κάτω είχε παβέδες.
Οι κυβόλιθοι είναι εκεί στη θέση τους σκεπασμένοι από την άσφαλτο ημών των νέο ηλιθίων.
Ας την ξηλώσουμε και θα αποκαλυφθεί μια Προκυμαία θαύμα.
Υ.Γ. Υπ’ όψιν το προτεινόμενο έργο δεν προϋποθέτει… διακίνηση χρήματος.
