Ο Ανταγόρας ήταν ένας ταπεινός βοσκός από την Κώ, αλλά στην ιστορία έμεινε γιατί πάλεψε με τον ημίθεο Ηρακλή. Δεν τον νίκησε βέβαια, τι… ημίθεος θα ήταν, αλλά τον καταπόνεσε, σε σημείο που να γίνει διάσημος, φτάνοντας μέχρι να γίνει… οδός στη Χίο.
Βεβαίως η οδός Ανταγόρα είναι ταπεινή και ίσα – ίσα την έχει γλυτώσει από μια …κλιματιστική συσκευή, που παρ’ ολίγον να την κρύψει τελείως, αλλά κρύβει και εκείνη με την σειρά της μια… ιδιομορφία συν ένα… μυστικό.
Κατ’ αρχήν περικυκλώνεται από διασήμους ανταγωνιστές, τις οδούς Ράμνης και Αγίων Αποστόλων, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να έχει το δικό της χρώμα και είπαμε το δικό της… μυστικό.
Κατ’ αρχήν αρχίζει από την ανηφορική Αγίου Δημητρίου, που την βρίσκουμε προχωρώντας την Αρχιεπισκόπου Μακαρίου έξω από τα Σχολεία Βουνακίου.
Δυτικά ένας ελεύθερος χώρος, θα μπορούσε να λάμπει, αναδεικνύοντας και μια μπλέ οικία πίσω του, αλλά όπως οι περισσότεροι χώροι, που δεν είναι δημόσιοι, είναι… ξεχασμένος, με ότι αυτό σημαίνει.
Ανηφορίζοντας, ένα μεγάλο σε μέγεθος σπίτι με κεραμιδί χρώμα «κοντράρει» με ένα κυπαρίσσι και έναν πεύκο απέναντι του, που ίσως κάτι κρύβει και εμφανίζεται η πρώτη πινακίδα της Ανταγόρα, που είναι ίσως η… μικρότερη οδός της πόλης, δείχνοντας σαν ένα μικρό στεναδάκι, με ένα νεόκτιστο πράσινο σπίτι στο τέλος της, συν μια περιποιημένη αυλή και αυτό είναι όλο, αν κάποια σκαλοπάτια απέναντι δεν έδιναν την αίσθηση της συνέχειας.
Τα ακολουθούμε και ω… του θαύματος η Ανταγόρα συνεχίζει ως… πεζογέφυρα, που περικυκλώνει το πίσω μέρος των Σχολείων Βουνακίου, δίνοντας το άρωμα των λεμονιών στο κατηφοράκι, που ακολουθεί πριν συναντηθεί με την οδό Ανθέρμου, του διάσημου Χίου αγαλματοποιού της αρχαιότητας και καταλήξει στην πισινή πόρτα των σχολείων Βουνακίου.
Στην επιστροφή, ξεχωρίζουμε μια παλιά οικία και στο βάθος εκείνο το κυπαρίσσι με τον πεύκο να… επιμένουν. Τότε, πριν την έξοδο ξανά στην οδό Αγίου Δημητρίου παρατηρούμε τα ξεχωριστά στενά κλειστά μπαλκόνια της οδού Ανταγόρα, βλέποντας ότι αυτή συνεχίζεται, ακριβώς απέναντι σε ένα αθέατο στενό.
Μπαίνοντας σ’ αυτό, τρία ερειπωμένα σπίτια αριστερά δείχνουν εποχές παλιάς δόξας, με μια πόρτα απέναντι, που αυτή είναι που κρύβει το… μυστικό.
Γιατί στο βάθος της αθέατης Ανταγόρα, κρύβεται αυτό που δίνει το όνομα της ανηφορικής μικρής οδού Αγίου Δημητρίου.
Ένας μικρός αθέατος Ναός στο όνομα του Αγίου Δημητρίου, στην σκιά ενός κυπαρισσιού και ενός πεύκου. Ένας Ναός, ένα κρυμμένο… μυστικό σε απόσταση αναπνοής από τρείς άλλους, εκείνον του Ταξιάρχη στο βάθος της Ράμνης, εκείνον των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην κάθοδο της και εκείνον των Αγίων Αποστόλων, που αντικρύζομε ξανά ανηφορίζοντας.
Γιατί από την οδό Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ξεκινήσαμε, την Αγίου Δημητρίου αναφορίσαμε και βρίσκοντας το… μυστικό της οδού Ανταγόρα στην οδό Αγίων Αποστόλων «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Κάμερα - φωτογραφίες: Κωστής Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
