Ένα καθημερινό, βροχερό πρωινό του Νοέμβρη, στο ιστορικό Δημοτικό Σχολείο Κάμπου. Ραντεβού με την διευθύντρια, Αθηνά Πλακωτάρη. Όχι για προβλήματα εκπαιδευτικών, μαθητών, ή ελλείψεις. Για την εκδήλωση αφιερωμένη στον προστάτη των Δασκάλων της Χίου, τον Άγιο Νεκτάριο! Μια λιτή ανάρτηση στο διαδίκτυο, με φωτογραφίες από την εκδήλωση, όχι η πρώτη, που διοργανώθηκε στο σχολείο τους από τον δάσκαλο της ΣΤ’ Δημοτικού Διονύση Μελαχροινούδη. Μια ακόμη σχολική εκδήλωση που έγινε και ξεχάστηκε όπως οι περισσότερες μόλις πέσει η αυλαία;…
Ήδη στην σκηνή του σχολείου άλλοι μαθητές έκαναν πρόβα για την εκδήλωση του Πολυτεχνείου. Η ζωή που προχωρά, από γιορτή σε γιορτή, από μέρα σε μέρα. Που τα «δώρα» της μπορεί να χαθούν, ανάμεσα σε διαγωνίσματα και διδακτέα ύλη.
Μέσα σε δύο μόλις εβδομάδες, 21 μαθητές της ΣΤ’ τάξης, με τον δάσκαλό τους Δ. Μελαχροινούδη, ανέτρεξαν σε βιβλία, ανέσυραν τα «διαμάντια» της πολύπαθης ζωής ενός απλού δασκάλου που υπηρέτησε σε σχολεία της Χίου…
Τις σπάνιες αρετές ενός ανθρώπου που πέρασε από το καμίνι της φτώχειας, της στέρησης και δεν εγκατέλειψε…
Μόχθησε, έμαθε, έπαθε, υπέμεινε, ανέχτηκε, σιώπησε, πρόσφερε!
Μέρες μετά και ακόμη είναι ορατό το αποτύπωμα που άφησε αυτή η γιορτή…
«Λείπει η ανθρωπιστική διάσταση στην εκπαίδευση»
Από τον δάσκαλο στο σχολείο στο Λιθί της Χίου αρχές του 19ου αιώνα, που έψαλλε και στα γύρω χωριά πριν χειροτονηθεί ξεκινήσαμε με την διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Κάμπου, Αθηνά Πλακωτάρη και φτάσαμε στην εποχή μας. Χωρίς γραμμική αναφορά στο βίο του. Σταθμοί, τα παθήματα, οι αρετές του, η προσφορά του. Όλα δια πυρός και σιδήρου! Ως κοσμικός, μοναχός και αργότερα ως Επίσκοπος.
Θέμα οι αξίες που κληροδοτήθηκαν, οι αξίες που εμπνέουν. Οι αξίες που λείπουν.
«Μας λείπει η ανθρωπιστική διάσταση στην εκπαίδευση. Ασχολούμαστε με το περιβάλλον, τον αθλητισμό, την τεχνολογία τρέχουμε να την ακολουθήσουμε, αφήνοντας πίσω την καλλιέργεια της ψυχής…
Σήμερα, δυστυχώς, οι άνθρωποι καταφεύγουν σε εθιστικές συνήθεις, χαρτιά, κατάχρηση υπολογιστών…» διαπίστωσε η διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Κάμπου, Αθηνά Πλακωτάρη, δίνοντας την βαθύτερη διάσταση που είχε η εκδήλωση.
Σημειωτέων ότι η διοργάνωση αυτής της ετήσιας εκδήλωσης που καθιερώθηκε σχετικά πρόσφατα με την συνεργασία του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου με την Μητρόπολη Χίου, είναι εθελοντική, όχι υποχρεωτική, αγκαλιάστηκε ένθερμα από το σύνολο του σχολείου και το κοινό.
«Αυτό που εμείς αποκομίσαμε από την γιορτή αφιερωμένη στον Άγιο Νεκτάριο ήταν η προβολή ενός προτύπου διαφορετικού από τα πρότυπα που προβάλλονται στην τηλεόραση, το διαδίκτυο και έρχονται σε επαφή παιδιά και ενήλικες. Φάνηκε ότι δεν γνωρίζουμε τους βίους των Αγίων που σχετίζονται με τη Χίο, ακόμη και της Αγίας Μαρκέλλας»
50 λεπτά…άλλο «μάθημα»
«Στα παιδιά είπαμε περισσότερα από αυτά που έδειξαν, για να μπορέσουν να τα αναδείξουν σε 50 λεπτά.
Με πυρήνα αυτή την γιορτή, τα ίδια αλλά και εμείς, ήλθαμε σε επαφή με αρετές που είχε και καλλιέργησε ο Άγιος Νεκτάριος σε όλο του το βίο. Την ΥΠΟΜΟΝΗ σε συνθήκες ακραίες, την ΑΝΤΟΧΗ στο ψεύδος και την συκοφαντία, αντοχή στις κακουχίες της εποχής του, ΑΓΑΠΗ στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, την ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ. Ακολουθώντας τα βήματα του, ανακαλύψαμε πολλά στοιχεία.
Όπως την ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ που είχε από παιδί. Διάβαζε με μεγάλη επιμέλεια, όπως έλεγε « Του Θεού τα πράγματα»
Στον χώρο που εργαζόταν ως παιδί, έπαιρνε τα χαρτάκια από τσιγάρα και έγραφε ρητά που τον ενέπνεαν, τα οποία στην πορεία εξέδωσε σε βιβλίο!
Ως δάσκαλος στην Χίο, ανάμεσα στα άλλα, η προσφορά του δεν περιορίζονταν στην διδασκαλία, στήριζε πολύ τα παιδιά που είχε κοντά του. Επίσης ταυτόχρονα, έψαλλε στα γύρω από το Λιθί χωριά, πριν πάρει το σχήμα.
Δείγμα της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ που επίσης που τον διέκρινε, ήταν ότι παρά το γεγονός διαβιούσε σε συνθήκες φτώχειας, δεν δεχόταν δωρεές μόνο σε ψωμί», είπε η Αθηνά Πλακωτάρη, επιλέγοντας μερικές από τις αρετές που άφησε ως κληρονομιά ο Άγιος Νεκτάριος στον κοσμικό του βίο και στα χρόνια που ή μοναχός στη Νέα Μονή, αλλά και αργότερα ως Επίσκοπος.
«Δεν ήταν γιορτή, ήταν εμπειρία»
Πώς μια σχολική γιορτή, αφιερωμένη στον βίο και το έργο του Αγίου Νεκταρίου, άγγιξε τόσο πολύ μαθητές, εκπαιδευτικούς και το κοινό που την παρακολούθησε;
«Ήταν μια ευκαιρία για παιδιά και γονείς να έλθουν σε επαφή με το έργο του στην εκπαίδευση, την κοινωνία, γιατί αν και συνδέεται ο Άγιος Νεκτάριος τόσο στενά με τη Χίο υπήρχαν πλευρές του, που αγνοούσαν. Τους συγκίνησαν! Το κοινό είχε καθηλωθεί, επικρατούσε σιγή. Έφερε μια ανάταση στους γονείς. Σε όλους. Υπήρχε η αίσθηση ότι έφυγαν γεμάτοι. Δεν ήταν γιορτή, ήταν εμπειρία», τόνισε η κυρία Αθηνά Πλακωτάρη, μεταφέροντας την απήχηση που είχε.
«Τι είναι επιτυχία στη ζωή;»
Τις σκέψεις που προηγήθηκαν ή γεννήθηκαν από αυτή την γιορτή, μας μετέφερε και ο δάσκαλος της έκτης τάξης του Δημοτικού Σχολείου Κάμπου, ο οποίος με προθυμία ανέλαβε τη διοργάνωση της κ. Διονύσης Μελαχροινούδης.
«Ήταν ενταγμένη στα πλαίσια του ανοίγματος που κάνουμε ως σχολείο στην κοινωνία, με επίκεντρο την προσφορά στον Άνθρωπο. Έχουν ήδη προηγηθεί μια διοργάνωση αιμοδοσίας, η ποδηλατάδα στον Κάμπο κ.ά.»
Ο ίδιος, σε μικρό χρονικό διάστημα, ανέτρεξε σε αρκετά βιβλία ώστε να αντλήσει στοιχεία για την διοργάνωση αυτής της ξεχωριστής γιορτής . Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ταινία «MAN OF GOD» του Γιάννη Σερβετάλη η οποία προβλήθηκε και στην εισαγωγή της. Γενικά, όπως είπε ο κ. Μελαχροινούδης, αναζητώντας από τις πηγές στοιχεία για σκιαγραφήσει την μορφή και το έργο του, και ίδιος εμπλούτισε την γνώσεις του για τον Άγιο Νεκτάριο.
Η όλη αναζήτηση, προετοιμασία και παρουσίαση αυτής της γιορτής έδωσε αφορμή για στοχασμό, έφερε στην επιφάνεια ερωτήματα , όπως είπε ο δάσκαλος κύριος Διονύσης Μελαχροινούδης: «Τι είναι τελικά επιτυχία στην ζωή του ανθρώπου;»…
Περισσότερες αξίες - λιγότερο bulling
Πως έγινε η γεμάτη ασύλληπτες δοκιμασίες, ταλαιπωρίες, συκοφαντίες, αδικίες, ζωή ενός αφοσιωμένου δασκάλου στην πίστη στον Χριστό, στον πάσχοντα συνάνθρωπο, στην εκπαίδευση, την μάθηση, …«μάθημα» ζωής για παιδιά και ενήλικες; Μόλις σε 50 λεπτά;
Όπως είπε ο κ. Δ. Μελαχροινούδης μέσα από την γιορτή, από τον τρόπο που την παρουσίασαν τα παιδιά, αναδείχθηκαν στοιχεία που μπορεί να καλλιεργήσει ο κάθε άνθρωπος στην καθημερινή ζωή, όπως η υπομονή, αποδοχή του άλλου, ανάδειξη του καλής πλευράς του…
«Μια τέτοια εκδήλωση σε εποχή της έξαρσης της βίας στα σχολεία, πως εναρμονίζεται;» ρωτήθηκε ο κύριος Μελαχροινούδης
Η απάντηση του ολιγόλογη και κοφτερή σαν μαχαίρι: «Το bylling θα ήταν πολύ πιο περιορισμένο αν υπήρχαν αξίες…»
Τα ευχαριστήρια μηνύματα που έλαβε από τους παριστάμενους γονείς μετά την εκδήλωση, δείχνουν ότι τους άγγιξε…
Ήδη εκδηλώθηκε ενδιαφέρον από άλλο σχολείο να μεταφερθεί η εκδήλωση για τον Άγιο Νεκτάριο και εκτός του Δημοτικού Σχολείου Κάμπου όπου διοργανώθηκε, ωστόσο ο ίδιος θεωρεί ότι εκεί, εκείνη την ημέρα του Νοέμβρη που παρουσιάστηκε, ολοκληρώθηκε ο κύκλος με την διάχυση που υπήρχε στα παιδιά και στις οικογένειες τους.
«Εάν θέλουν άλλοι συνάδελφοι να πάρουν, να κτίσουν πάνω σε αυτό και να το κάνουν καλύτερα από μένα…» είπε πολύ ταπεινά.
Όπως άρμοζε στον… δάσκαλο που έγινε Άγιος.
