Σήμερα έσκασε αυτό που προέβλεψα πριν λίγο διάστημα και τα είχα πει στο δημοτικό συμβούλιο.
Με την σειρά και επιγραμματικά.
Αλήθεια έχετε δει κάποιον πλούσιο λεωφορειατζή στη Χίο όλα αυτά τα χρόνια;
Μεροκάματο του αγώνα και πολλές φορές ούτε και αυτό αν ανατρέξουμε πίσω στα δύσκολα χρόνια από το 1950 και μεταγενέστερα.
Από το 2015 ως αντιπεριφερειάρχης αλλά και ως δήμαρχος έβαλα δυνατή πλάτη ειδικά στο υπεραστικό ΚΤΕΛ γιατί έβλεπα ότι αν δεν εστηρίζοντο θα ξέμεναν τα χωριά μας από συγκοινωνία με ότι αυτό συνεπάγεται.
Σήμερα σταμάτησαν τα πρώτα δρομολόγια…
Ακούω απειλητικές κραυγές αιρετών και άλλων ,αλήθεια που κουνάτε το δάκτυλο και προς τα που;
Τα ΚΤΕΛ είναι ανώνυμες εταιρείες και ειδικά στην ακριτική μας περιοχή επιτελούν λειτούργημα όλα αυτά τα χρόνια και όχι μόνο.Και για να μην παρεξηγηθώ δεν είχα και δεν έχω καμμία απολύτως σχέση η συγγένεια με τους λεωφορειούχους. Αντί λοιπόν ουρλιαχτών έπρεπε και πρέπει να βοηθήσουμε ενισχύοντας οικονομικά και έμπρακτα το έργο τους αν νοιαζόμαστε για τα χωριά μας και τους πολίτες μας , αντί περικοπών όπως έγινε στην Αμανή από 80.000 το μείωσε η δημοτική αρχή σε 60 χιλιάδες και κάτι…
Όσο για την πολιτεία καλά κρασιά στην λύση του προβλήματος. Πρώτα πρέπει να ξυστούμε με τα δικά μας νύχια και μετά να περιμένουμε να μας ξύσουν. Κουνήστε τα χέρια σας και τα νύχια σας και ο πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης δηλαδή ο δήμος αλλά και ο δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης δηλαδή η περιφέρεια.
Έχετε ευθύνη για αυτό και αναλάβετέ την αντί να ψάχνετε δεξιά και αριστερά να βρείτε τι και ποιος φταίει.Εδώ και τώρα δώστε λύση γιατί και μπορείτε και υποχρεούστε να το πράξετε.
Όλα τα υπόλοιπα με καθαρές κουβέντες είναι προφάσεις εν αμαρτίαις συνοδευόμενες από ωχαδελφισμό και ανικανότητα.
Στα του οίκου μας πρώτοι εμείς έχουμε την ευθύνη να δίνουμε λύσεις αντί των αφορισμών…
Φτάνουν ποιά οι κραυγές της πλάκας, και το κούνημα των δακτύλων πρώτα στον…εαυτό μας.
