Ουσιαστική αλλά… για τους τύπους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σημερινή συνεδρίαση του Τοπικού Συμβουλίου της Δημοτικής Ενότητας Χίου, που παρουσία του Αντιδημάρχου Στρατή Γδύση και του Προϊσταμένου Τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου Λευτέρη Παπαλάνη, συζήτησαν τα προβλήματα, που δημιουργούνται στο πρώτο τμήμα του Περιφερειακού, δηλαδή στον εγκιβωτισμένο Παρθένη, αλλά όπως ξεκαθάρισε από την αρχή και η Πρόεδρος της Δημοτικής Ενότητας, Αννα Χρυσούλη, η συνεδρίαση δεν μπορούσε να έχει ουσιαστικό χαρακτήρα, αφού τις αποφάσεις τις παίρνει το Δημοτικό Συμβούλιο και ο ρόλος του Τοπικού Συμβουλίου είναι καθαρά συμβουλευτικός.
Ακόμα κι’ έτσι πάντως η συζήτηση είχε αρκετό ενδιαφέρον και ήταν ενδεικτική σε ποιό πόδι αν όχι γόνατο… γίνονται πανάκριβες κατά τα άλλα μελέτες, οι οποίες απ’ ότι φάνηκε στην περίπτωση μας τα σχεδίασαν όλα, αλλά παρέκαμψαν ορισμένες λεπτομέρειες, με κυριότερη ότι στην περιοχή βρίσκονται σπίτια, στα οποία θα έπρεπε οι κάτοικοι τους να έχουν τουλάχιστον πρόσβαση, γιατί απ’ ότι φάνηκε από τη συζήτηση θα χρειάζονται για την είσοδο και την έξοδο από το σπίτι τους… ελικόπτερο.
Ο Προϊστάμενος Τεχνικών υπηρεσιών του Δήμο Λευτέρης Παπαλάνης, η συμπεριφορά του οποίου υπ’ όψιν απέσπασε τα συγχαρητήρια των παρευρισκομένων, ξεκαθάρισε ότι θα ακούσουν με προσοχή τους κατοίκους, θα δεί ο Δήμος τι είναι εφικτό να διορθωθεί και επεσήμανε ότι όλα γίνονται βάση μελετών, που έγιναν το 2004.
Αυτό ακριβώς επεσήμανε και ο Αρχιτέκτων- Μηχανικός Κ. Ανδρεάδης, που έχει σπίτι στην περιοχή και ξαφνικά εκτός των άλλων βλέπεει ένα νόμιμο γκαράζ, που είχε κατασκευάσει να μην έχει πιά σ’ αυτό πρόσβαση.
Το γενικότερο πρόβλημα του Παρθένη παρουσίασε ο πρόεδρος της Πολιτιστικού Συλλόγου της Φάρκαινας Μίμης Μουτσάτσος. Το σκέπασμα των ρεμάτων, είπε, δεν μας δίδαξε τίποτα, ουαί και αλίμονο και κατέβει μπουμπουνιστός κάτω ο Παρθένης, δεν θα ξέρομε που θα κρυφτούμε. Δυστυχώς εμείς τα λέγαμε αυτά νωρίς, αλλά οι κάτοικοι δεν περίμεναν ότι κάποια στιγμή θα έφτανε η ώρα της κρίσεως,
Θα πνιγούμε, το σπίτι μου είναι τρία μέτρα από τον ποταμό, σας παρακαλώ κάντε κάτι, είπε ο Θεόφιλος Ζανάρας. Εγώ ακούστε είπε, δεν θα πνιγώ, προειδοποιώ τους πάντες, μόλις μπουκάρουν τα νερά θα σπάσω το ντουβάρι μου και θα πνιγεί όλη η περιοχή.
Μια άλλη λιγότερο πρακτική παράμετρο έβαλε η Καλλιόπη Ανδρεάδη, επίσης κάτοικος της περιοχής. Τα χελιδόνια , είπε, δεν ήρθαν φέτος, η περιοχή γίνεται αγνώριστη. Σας ρωτώ ποιός από σας θα ανέχονταν να έχει ένα συρμάτινο τοιχίο μπροστά στο σπίτι και τα παράθυρα του;
Τέλος η Κυριακή Ζανάρα, ζήτησε κάτι απλό. Το δικαίωμα της να έχει πρόσβαση σε νόμιμο δρόμο και όχι σε διάβα. Αυτό είπε δεν μπορεί να μου το στερήσει κανείς.
Μετά τους κατοίκους τις απόψεις τους κατέθεσαν μέλη της δημοτικής Ενότητας, που επισημαίνομε ξανά η άποψη τους έχει μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να βρεθεί λύση, που να ικανοποιεί τους κατοίκους της περιοχής άλλως την συνέχεια την είπε ο Νομικός τους Σύμβουλος, που παραβρέθηκε στη συνεδρίαση. Δεν είναι στις προθέσεις μας είπε, με σημασία ο Δημήτρης Γεωργούλης να φρενάρομε αυτό το έργο, που θα ανακουφίσει κυκλοφοριακά την πόλη αλλά δεν μπορούμε να πηγαίνομε στα σπίτια μας με ελικόπτερο, μην μας αναγκάσετε μα προσφύγομε σε ασφαλιστικά μέτρα…
Και για όσους γνωρίζουν πως έχουν τα πράγματα, τι γίνεται με το ΕΣΠΑ και τι σημαίνει φρενάρισμα, μάλλον πρέπει να βρεθεί λύση αλλιώς ας χαιρετίσομε την Περιφερειακό που θα χάσομε.
