Αν είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους θα είχαμε μια μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση (για τα χιώτικα δεδομένα). Η χρόνια όμως διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος, μοίρασε τον κόσμο σε δυο διαφορετικές πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις.
Στην Πλατεία Νικόλαου Πλαστήρα, το ΠΑΜΕ και το Ν.Τ της ΑΔΕΔΥ, πραγματοποίησε την δική του συγκέντρωση, με τους συνδικαλιστές να κάνουν λόγο για την ανάγκη συνεχών αγώνων και ανατροπής της παρούσας κατάστασης, που έχει διαμορφώσει κατά τη άποψη τους έναν εργασιακό μεσαίωνα. "Η εργατική Πρωτομαγιά, βρίσκει τον εργαζόμενο να βιώνει σκληρές εργασιακές συνθήκες, υποβάθμιση της ζωής του και ένα κράτος που απουσιάζει από την καθημερινότητα" δήλωσε πρόεδρος του Ν.Τ της ΑΔΕΔΥ Γιώργος Αμπαζής, καλώντας τον κόσμο να συνεχίσει να αγωνίζεται. Στο τέλος της εκδήλωσης με πρόταση της Προέδρου του Συλλόγου γυναικών Ευγενίας Κώττη, τα λουδούδια, που θα κατέθεταν οι συγκεντρωθέντες στο μνημείο πεσόντων ρίχτηκαν στο λιμάνι, σε ένδειξη ανάδειξης του σημερινού δράματος της προσφυγιάς, που συνεχίζεται.
Στο Εργατικό κέντρο, μίση ώρα αργότερα, ξεκίνησε η δεύτερη απεργιακή συγκέντρωση φορέων , όπου και εκεί οι συνδικαλιστές αναφέρθηκαν στην διάσπαση που υπάρχει, με τον Πρόεδρο των συνταξιούχων του Δημοσίου Βασίλη Αγγελή να την χαρακτηρίζει απαράδεκτη.
Στα «χαμένα» εργασιακά δικαιώματα, αναφέρθηκε ο Πρόεδρος του Εργατικού κέντρου Κώστας Λίνας, καλώντας τον κόσμο και κυρίως τους εργαζόμενους σε συσπείρωση.
Μετά τις ομιλίες, στον χώρο του Ε.Κ πραγματοποιήθηκε και η βράβευση των παιδιών, που διακριθήκαν στον διαγωνισμό ζωγραφικής για την Εργατική Πρωτομαγιά.
Στον χώρο των συγκεντρώσεων βρέθηκαν και εκπρόσωποι από τον πολιτικό κόσμο της Χίου, με τον Σταμάτη Κάρμαντζη (που πήγε και στις δυο συγκεντρώσεις) να αναφέρεται στις ξεχωριστές συγκεντρώσεις και τον Μανώλη Βουρνού ( που βρίσκονταν στο Ε.Κ) να μιλά για την εργατική πρωτομαγιά και το μήνυμα που δίνει.
