Ο Δημήτριος Μιχάλας, γεννημένος στην Ευρετή ήταν πρόδρομος του Πάνου Καρασούλη, Αντιστασιακός, σταλμένος από το Αρχηγείο Μέσης ανατολής, να εγκαταστήσει ασύρματο στη Χίο. Έγινε αντιληπτός, διέφυγε στην Θεσσαλονίκη, εντάχθηκε στην ομάδα ΔΙΑΣ, εντοπίστηκε και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς το 1943. Οδός στο όνομα του υπάρχει και στην Θεσσαλονίκη.
Η οδός Δημητρίου Μιχάλα ξεκινάει από την κεντρική οδό της Παναγίας Ευρετής δεξιά, και αμέσως προδιαθέτει για τον ανηφορικό του χαρακτήρα.
Μια βουκαμβίλια δεξιά, ένα πετροντούβαρο και μια λεμονιά, απέναντι από ένα τριώροφο.
Για την συνέχεια μια οικία στο γκρί χρώμα και στην εξωτερική πέτρα και την πόρτα, απέναντι από τσικουδιές με θέα την πόλη της Χίου και την θάλασσα στο βάθος.
Σκύβοντας στο άλλο επίπεδο παρατηρούμε ένα κυπαρίσσι και μια κατάφορτη αυτή την εποχή ροδιά, ενώ Δυτικά μια ελιά και ένα μεγάλος φύκος στην απέναντι γωνία, δίνει τη σκυτάλη για να ξεκινήσει η οδός Καραθεοδωρή.
Στο σημείο αυτό η Δημ. Μιχάλα, με ένα σήμα που ενημερώνει ότι στο τέλος της είναι αδιέξοδη, χωρίς να διευκρινίζει ότι αυτό θα γίνει σε 10 λεπτά με τα πόδια στην κυριολεξία (!) γίνεται κατηφορική.
Μια μπάρα δεξιά και αριστερά κατεβαίνοντας τσικουδιές, κάτω ένας περίτεχνος κήπος και απέναντι ένα πρόχειρο γκαράζ, δίπλα σε μια τσικουδιά.
Απέναντι δεσπόζει το καμπαναριό της Παναγίας Ευρετής και μια σειρά από έλατα, ενώ δεξιά υπάρχει η πόρτα του γκαράζ της μεγάλης αυλής του σπιτιού με τον κήπο και μια μπάρα εισόδου στην απέναντι οικία.
Αριστερά μας ένα σπίτι με πράσινα κάγκελα, με πέντε γλάστρες στην είσοδο, μια είσοδος γκαράζ και άλλη μια πινακίδα της οδού.
Ανατολικά ένα οικόπεδο, δεξιά μας μια πάροδος, που οδηγεί στην Εκκλησία της Ευρετής, απέναντι από ένα μουντό τσιμέντινο τοιχίο.
Δεξιά μας ένας οικοπεδικός χώρος, παράλληλα και χώρος στάθμευσης, με ένα πεύκο, που δημιουργεί ένα σκιερό χώρο στο κέντρο, δεξιά μας τσικουδιές και μια οικία, που μάλλον δεν υπάρχει παντού όμοια της, του Παθολόγου κ. Βρουλή, συνωνυμία με τον επίσης γιατρό Αντιπεριφερειάρχη, με στοιχεία Ιταλικού μπαρόκ και με τα αρχικά Ι.Κ και Κ.Ε στην είσοδο.
Με αρχιτέκτονα τον Μανδηλαρά, παρατηρούμε στην είσοδο ένα λέοντα από την μια πλευρά και μια σφίγγα από την άλλη και τέσσερα αλατάκια σε σχήμα κώνου.
Κατηφορίζουμε προς μια οικία, έχοντας δεξιά μας ελιές και απέναντι τα μαύρα και χρυσαφί κάγκελα της οικίας Βρουλή, ένα σπίτι με μια αλυσίδα στην είσοδο και εδώ ενώ συνεχίζεται η οδός, βλέπουμε στον δρόμο μας τον… Φιλόσοφο ναυτικό Μανώλη Φύσσα, που ως κάτοικος δίνει στοιχεία της οδού με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Δεξιά μας ένα αμπέλι, αριστερά μας πεύκα, με ένα μεγαλύτερο στην δεξιά στροφή.
Ένα σπίτι με μια συκαμινιά στην αυλή και μια σημαία στο μπαλκόνι, άλλη μια πινακίδα της οδού και πάλι στροφή αριστερά.
Εδώ άλλα στοιχεία της οδού μας δίνει ο πρώτος κάτοικος της καπ. Θοδ. Χούλης, ενώ στην αυλή του σπιτιού του βρίσκουμε ευρηματικές κατασκευές, με καλλιτεχνικό δράστη την σύζυγο του.
Η οδός κατηφορίζει ξανά, αριστερά μας ξεπροβάλει ένα πανέμορφο και παράλληλα επικίνδυνο να καεί δάσος, μια βάρκα στην στεριά και ένας πανέμορφος γκρί γάτος, που επειδή δεν έχει πρόβλημα να ταξιδεύει και με τα ΙΧ εν κινήσει, ο κηδεμόνας του ειδοποιεί γι΄αυτό με μια ευγενική πινακίδα.
Εδώ εν μέσω τριών σπιτιών, των τελευταίων της οδού ολοκληρώνεται η Δημ. Μιχάλα, από την οποία, από την οδό Ευρετής ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και σε μια αυλή σπιτιού «Φτου» και τερματίσαμε.
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας, εικονοληψία – φωτογράφηση Κωστής Αναγνώστου, επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
