Βρισκόμαστε πάντα στην Προσφυγική γειτονιά του Βαρβασίου, κατεβαίνοντας από την κεντρική οδό Κρήνης και στρίβοντας αριστερά, στην οδό αφιερωμένη στο όνομα της Χερσονήσου της Ερυθραίας των απέναντι Μικρασιατικών ακτών.
Ένα σπίτι στο γκρι χρώμα με ροζ κολωνάκια για την υποδοχή, με δύο λιονταράκια στην είσοδο, διακοσμητικά μοτίβα, που συνεχίζονται δίπλα ακριβώς, όταν δίπλα στην πινακίδα της οδού, μια σημαία σκιάζει άλλο ένα λιονταράκι και ένα… βάτραχο.
Δυο χαρακτηριστικά φαναράκια στον αρ.14, δεξιά πρασινάδες στις αυλές και λεμονιές, μια βάρκα με λουλούδια πίσω της, δεξιά ένας οικοπεδικός χώρος, που μετατράπηκε σε χώρο στάθμευσης, γιασεμιά, τριανταφυλλιές σε ένα σπίτι με πράσινα κάγκελα, ενώ δεξιά μας άλλη μια οικία με πετροντούβαρο και ένα «Μάη» στην είσοδο, πάνω από μια κατηφορική ράμπα.
Ένα προσφυγικό σπίτι για την συνέχεια, με ρούχα απλωμένα, απέναντι από μια οικία στο πορτοκαλί χρώμα, με ένα αμπέλι στην αυλή, ενώ και από τις δύο πλευρές ο δρόμος σκιάζεται σχεδόν από λεμονιές.
Μια πεντακοσάρα HONDA σίγουρα συλλεκτικό κομμάτι, ένα ωραιότατο κακτοειδές, ανάγλυφος πολυέλαιος, πρασινάδες και μαστιχάκια, απέναντι από ένα μοντέρνο σπίτι.
Ένας άμπελος για την συνέχεια, με τριανταφυλλιές στον χώρο, που και αυτός έχει μετατραπεί σε πάρκινγκ, δεξιά μας πρασινάδες και μια μουσμουλιά, απέναντι από μια μίξη δένδρων, που δημιουργούν πλούσια σκιά.
Εδώ και ολοκληρώνεται η οδός Ερυθραίας, στην οποία από την οδό Κρήνης ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στην κεντρική οδό Μαυράκη – Πίττα του Βαρβασίου «Φτου και βγήκαμε»
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας, εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου, επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
