Η Ουράνα Διοματάρη ήταν Χιώτισσα ποιήτρια και λογοτέχνης. Ο Δήμος Χίου αφιέρωσε μια οδό στο όνομα της στην περιοχή Λατομίου.
Σ’ αυτή εισερχόμαστε δεξιά ανεβαίνοντας την Κωσταντίνου Τσουρή, με πρώτο χαρακτηριστικό τα χωράφια δίπλα μας αφού στην ουσία η περιοχή είναι αγροτική με κατοικίες. Ένα οικόπεδο γεμάτο μπαλέτες από την μια πλευρά, μια οικία με βοκαμβίλια στην πόρτα από την άλλη και η αρχική υποδοχή είναι παράπονα για ζητήματα καθαριότητας, που βάζει ο κάτοικος Λουκάς Παπαδόπουλος, που πάντως μένει μόνιμα στην Νέα Υόρκη.
Ένα άλλο οικόπεδο με ράμπα αριστερά μας, στο βάθος το Πηγάνιο όρος, από το οποίο μπορούμε να δούμε και την πρόσφατα καμένη από την πυρκαγιά έκταση του, μια ωραία είσοδος με πράσινη σκιά απέναντι με παρτέρια με διακοσμητικά… πιάτα, ένα οικόπεδο πάλι, με γιασεμιά και βοκαμβίλιες, ένα προνομιούχο ΙΧ σε μια απίστευτη σκιά, ελιές σε μεγάλο αριθμό και εδώ η οδός στρίβει προς τα πάνω, σε ένα οικόπεδο που φιλοξενεί μια βάρκα και ένα παλιό λεωφορειάκι του Νηπιαγωγείου «Τα χελιδόνια».
Ελιές πάντα ολόγυρα μας, το Λατόμι με τον λόφο του στο βάθος, μια πινακίδα της οδού, ένας παλιός φούρνος και ένας φύκος, ένα σπίτι με ωραία πρασινάδα στην αυλή και ένα ήσυχο Χάσκυ και εδώ ο δρόμος στενεύει με συκιές εκατέρωθεν, ενώ στο βάθος διακρίνει κανείς τον λόφο του Αγίου Δημητρίου, τον Άγιο Αρτέμιο και το Μοναστήρι της Βοήθειας.
Περνάμε από μεγάλες και μικρές κατάφορτες τσικουδιές, βρίσκομε διώροφες οικίες κάποιες και με πλακόστρωτες εισόδους και αντικρίζουμε ένα ιδιαίτερο σπίτι στην γωνία, με εξαιρετικούς κήπους και διακοσμητικά στοιχεία παλιού ελαιοτριβείου.
Εδώ η Ουράνας Διοματάρη αρχίζει να κατηφορίζει ανάμεσα σε χωράφια, τσικουδιές, ένα πλούσιο κοτέτσι, ένα πεύκο που κάνει σκιά σε κάδους απορριμμάτων και εδώ η οδός με άλλη μια πινακίδα της ολοκληρώνεται αφού από την Κωνσταντίνου Τσουρή ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στο τέρμα της γνώριμης μας Σταματίας Γλύκα «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας, εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου, επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
