Την εποχή της μεγάλης εσωτερικής μετανάστευσης κάτοικοι της Παλαιάς Ποταμιάς βρέθηκαν να κατοικούν σε γειτονικά σπίτια στον Φραγκομαχαλά και ίσως και για λόγους θύμησης ο Δήμος Χίου «βάφτισε» τον δρόμο τους στο όνομα του χωριού τους.
Στην οδό εισερχόμαστε από εκείνην του Ολυμπιονίκη πυγμάχου Αγγελή, στρίβοντας δεξιά, σε ένα σπίτι με μικρό αλλά εξαιρετικά περίτεχνο κήπο, απέναντι από ένα χωράφι με ελιές και μια κατάφορτη λεμονιά.
Ακριβώς απέναντι ένα χωράφι με εσπεριδοειδή με ένα κούκλο και κότες, που αποδεικνύονται τα καλύτερα… χορτοκοπτικά, ενώ αριστερά προβάλλει ένα σπίτι με ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, με ένα χώρο στάθμευσης για τους ενοίκους του, ενώ απέναντι ένα αμπέλι και μια άσπρη οικία, με γιασεμιά, ελιές και περιποιημένες γλάστρες.
Απέναντι μας βρίσκεται το Πηγάνιο όρος, ενώ η οδός συνεχίζεται με ένα τεράστιο τοιχίο, που στην ουσία είναι το πίσω μέρος των σπιτιών τμήματος της οδού Αρτεμιδώρου, στο οποίο βρίσκονται κήποι, δένδρα και σειρά από γλάστρες.
Απέναντι μας πάλι το συγκρότημα ενοικιαζομένων, με χώρους για ντεπόζιτα αλλά και χώρους στάθμευσης, σπίτια για την συνέχεια και μια αυλή με κατάφορτα εσπεριδοειδή και δεξιά η μοναδική πινακίδα της οδού.
Αριστερά μας μια κατηφοριά οδηγεί στην ουσία σε αδιέξοδο χωραφιών ενώ απέναντι διακρίνεται ο Κοφινάς.
Επιστρέφοντας στην οδό συνεχίζουμε με μια απότομη ανηφοριά, με οικίες ένθεν και ένθεν και μια ελιά από το δεξί μας χέρι.
Εδώ τερματίζεται και το πρώτο τμήμα της ανηφόρας αφού από την οδό Αγέλη ξεκινήσαμε και αφού περιηγηθήκαμε στην οδό Παλαιάς Ποταμιάς στην οδό Αρτεμιδώρου «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας, εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου, επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
