Ρε Γιώργο, λέω του… βοηθού μου σε αυτή την εκπομπή, Γιώργου Παπαδόπουλου, ποιος είναι αυτός ο Θεοδώρου, σκέτο, που βρήκα στις Φυλακές, αναλογιζόμενος να τελειώσει κάποτε αυτό το μαρτύριο με τις φίρδην – μίγδην πινακίδες οδών στον Δήμο της Χίου.
Άσε να το ψάξω μου λέει, γιατί δεν σας έχουμε πεί, στον Δήμο Χίου ούτε καν διατηρούν κατάλογο για το τι έχουν ονοματοθετήσει, που και γιατί (!) οπότε κινούμεθα…εμπειρικά.
"Προσωκρατικός Φιλόσοφος του 6ου αιώνα π.χ." απεφάνθη ο Γιώργος και μάλλον θα έχει δίκιο.
Βρισκόμαστε στο ύψος των Φυλακών και για να πάρουμε την οδό του… Φιλοσόφου ξεκινάμε από την οδό Κ. Τρυπάνη και στρίβουμε δεξιά.
Ένα σπίτι με εξωτερικό τουβλάκι στις αποχρώσεις του καφέ και η οδός είναι σαφώς κατηφορική με την θάλασσα και την Παναγία Ευαγγελίστρια στο βάθος. Άνετα πάρκιγκ, τριώροφα σπίτια με πράσινες πινελιές και αριστερά μας μια κατηφόρα, ιδιωτικός χώρος μεν, αλλά με εξαιρετική ενδιαφέρουσα θέα. Κάτω πράσινο περιβάλλον κυρίως από συκιές και μια τεράστια βεράντα - πλατεία με θέα την πόλη και το λιμάνι.
Ας μην βάζουμε ιδέες, αλλά ήταν εδώ… ταβέρνα θα είχε μια υπέροχη θέα. Με αυτές τις σκέψεις παίρνουμε ξανά τον… ανήφορο, που μας βγάζει ξανά στην οδό Θεοδώρου.
Σπίτια με βεράντες, χώρους στάθμευσης, ένας αγαπημένος μπλέ σκαραβαίος σε μια αυλή, κήπο και χωράφι, ένας πράσινος φράκτης στην κορυφή ενός τοιχίου, και εδώ η οδός κατηφορίζει πάλι με ένα σκιερό πάρκιγκ ενός Ι.Χ. στην γωνία.
Συνεχίζουμε κατηφορικά, σε νεόκτιστα σπίτια με γιασεμιά και ένα θαμνοειδές με κόκκινο χωνάκι στη γωνία, που φροντίζει ο Γιάννης Τσακίρης, που τον βρίσκουμε στον δρόμο μας, έξω από το σπίτι του.
Επισημαίνει την ησυχία της οδού, θυμάται ότι έχει να πέσει άσφαλτος εκεί από την εποχή που ήταν… χωματόδρομος, αλλά επισημαίνει επίσης την αλλαγή φωτισμού, που έδωσε άλλη όψη στην περιοχή.
Η οδός συνεχίζεται πάντα κατηφορικά, ένας άμπελος, ένα τριώροφο σπίτι με αναβατόριο, το εργαστήριο του PIZZA PALACE και εδώ η Θεοδώρου στρίβε,ι σχηματίζοντας μια πλατεία, που από την μια βρίσκονται κάδοι και απέναντι κάποια παρατημένα Ι.Χ.
Μια σκιερή είσοδος με ένα αμπέλι, άλλη μια πλατειούλα, σπίτια στο χρώμα του… μπετόν, γιασεμιά και τριανταφυλλιές και εδώ πάλι η θέα γίνεται θαλασσινή με την Μητρόπολη στο βάθος και κάτω σε άλλο επίπεδο ένας ωραιότατος κήπος με διακοσμητικές στάμνες.
Εδώ η Θεοδώρου στρίβει πάλι δεξιά και μόλις που καταλαβαίνουμε ότι δίπλα μας βρίσκονται οι Φυλακές, που είναι ένα με τα σπίτια. Περνώντας από ένα φράκτη άγριου γιασεμιού, ένα Ι.Χ. που σκιάζεται από μια συκιά, φτάνομε εκεί ακριβώς στην είσοδο δηλαδή των Φυλακών.
Εκεί βγαίνουμε πλέον από την οδό Θεοδώρου, στην οποία από την Κ. Τρυπάνη ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στην οδό Κ. Μίχαλου στην είσοδο των Φυλακών «Φτου και βγήκαμε»
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας
Κάμερα, φωτογραφίες Κώστας Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι
