Ο Θοδωρής Προκοπίου είναι ένας… σίφουνας.
Ευγενής από την φύση του, ηθοποιός από…κούνια και γείτονας καθ’ ότι γεννήθηκε στη Μυτιλήνη.
Γνωστός ηθοποιός, γνωστότατος εν Χίω και από το ΔΗΠΕΘΕ, βρέθηκε ξανά πριν λίγες μέρες σε μια παράσταση του Θεόφιλου, που μας χάρισε η Περιφέρεια, πλην όμως όπως και τις υπόλοιπες εκδηλώσεις τις επικοινώνησε από ελάχιστα έως καθόλου.
Έτσι οι λίγοι τυχεροί μαγεύτηκαν από σκηνής και μάλιστα στον προνομιακό χώρο των Οθωμανικών Λουτρών, ενώ το ίδιο θα γίνει και σε όσους παρακολουθήσουν την Πέμπτη μια συνέντευξη του στον Γιάννη Τζούμα, στην εκπομπή «Αυτοπροσώπως» στην Αλήθεια ΤV.
Kαι τι δεν λέει σ’ αυτήν, αφού κατ’ αρχήν δεν…δέχτηκε ερωτήσεις.
‘Ενας πραγματικός χείμαρρος, ειδικά όταν μιλάει για την τέχνη του, σε κάποια στιγμή ζητάει… συγνώμη, γιατί μόνος του… ρωτάει, μόνος του απαντάει.
"Συγχωτείστε με είπε, έχω μάθει στους μονολόγους.
Ο Θοδωρής Προκοπίου γεννήθηκε στο Λισβόρι της Λέσβου το 1966. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου το 1987.
Παρακολούθησε μαθήματα χορού για τρία χρόνια στη σχολή της Καίη Χόλντεν και παράλληλα σύγχρονο τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο.
Δείγμα της δουλειάς του στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Η φόνισσα (2017), Όταν συνάντησα τον Στέλιο… (2016), Ελίζα (2017), Θεόφιλος (2020).
“Πάντα υπάρχουν ρόλοι που θέλουμε να κάνουμε. Όμως θα πρέπει να ανοίγουμε το βήμα μας μέχρι εκεί που μπορούμε να πάμε’μας είπε μεταξύ άλλων.
«Ο Θεόφιλος ήρθε εντελώς ξαφνικά. Θέλω να σας πω και μια ιστορία που μου είχε διηγηθεί ο πατέρας μου που έτυχε να τον συναντήσει. Ο πατέρας μου ήταν αρτοποιός σε ένα πολύ μικρό χωριουδάκι της Μυτιλήνης. Ένα πρωί μου είχε πει ήρθε ένας άνθρωπος που δεν τον έλεγες, ούτε παλαβό, ούτε χαζό, αχμάκης όπως λέμε στην Μυτιλήνη και γυρίζει και του λέει: «Να σου ζωγραφίσω αυτόν τον τοίχο;» και ο πατέρας μου του απαντάει «Τι να σου δώσω;», «Ένα πιάτο φαΐ» του αποκρίθηκε.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο, πολύ προκλητικό και ταυτόχρονα το αντιμετωπίζω με δέος. Επιπλέον πρέπει να πω πως αυτός ο άνθρωπος είχε δεχτεί πολύ μπούλινγκ εκείνη την εποχή, γιατί είχε γεννηθεί με ένα «κουσούρι», ήταν ζερβοχέρης. Τότε θεωρούνταν πολύ άσχημο, στον Καιάδα! Όμως αυτός ο άνθρωπος θέλησε να ακολουθήσει το όνειρό του με όλες τις συνέπειες. Δηλαδή, χωρίς φαγητό, με φτώχεια, με εξαθλίωση.
Όμως το ακολούθησε! Έζησε 64 χρόνια και σε όλη του τη ζωή δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να ζωγραφίζει. Το μήνυμα που στέλνει σήμερα ο Θεόφιλος είναι να ακολουθήσει ο καθένας μας το όνειρό του, με όποια προβλήματα και να έχει! Και σήμερα στις δύσκολες εποχές που ζούμε ο καθένας μας έχει κάτι μέσα του.
Δεν έρχονται πάντα ευνοϊκά τα πράγματα. Αν έχεις κάτι να πεις, να ακολουθήσεις, να το κάνεις. Στον Θεόφιλο βέβαια του βγήκε λίγο μπούμερανγκ γιατί ήταν ο πρωτότοκος γιος και εκείνη την εποχή είχε ευθύνες! Αυτό του το χρέωσαν τα αδέλφια του. Ότι έφυγε για να βρει το δρόμο του. Ακολούθησε το όνειρό του και όχι μόνο, έγινε και το μέσο επίσης για να επιβιώσει. Και αυτό είχε κόστος» είπε ο Θοδωρής Προκοπίου.
