Βρισκόμαστε στο Βόρειο μέρος του Κάμπου και επί της κεντρικής του οδού Ιωάννη Χανδρή, στρίβουμε προς την θάλασσα στην οδό Αθανάσιου και Ισμήνης Γκιάλα.
Ο Αθανάσιος ήταν ο μικρότερος γιός του παπά Ιωάννη Γκιάλα, έφεδρος Λοχαγός καταδρομέας, πολέμησε μαζί με τον αδελφό του Γιώργο στην Ιταλία και μετά όταν γύρισε στην Ελλάδα αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων, πολέμησε στον εμφύλιο και αποστρατεύτηκε το 1950 για λόγους υγείας. Με εξετάσεις πέρασε στην Ιατρική Αθηνών. Σημαίνων Καρδιολόγος, συγγραφέας Ιατρικών βιβλίων κυρίως Ιστορίας της Ιατρικής και Υφηγητής Ιστορίας της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1978 ο επιστήμονας που έσωσε την καρδιά αμέτρητων ανθρώπων, πέθανε από ανακοπή καρδιάς την ώρα που μιλούσε σε Καρδιολογικό Συνέδριο στο Hilton. Στη διαθήκη του άφησε δύο διαμερίσματα στις Κοινότητες Μεστών και Ελάτας.
Η Ισμήνη ήταν η σύζυγος του, σκοτώθηκε το 1978 όταν ένα αυτοκίνητο την κτύπησε ενώ περίμενε σε στάση λεωφορείου.
Η οδός από την μια της πλευρά περιλαμβάνει το πίσω στην ουσία μέρος των οικιών της οδού Μιμή Χανδρή και από την άλλη ένα τεράστιο μαντρότοιχο περιβολιού.
Τα σπίτια χρησιμοποιούν την οδό ως είσοδο για ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης, ένας από τους οποίους είναι μεγάλος και υπαίθριος.
Αριστερά μας μια πάροδος προς την Μίμη Χανδρή, μια αυλή με ένα τεράστιο φίκο και ένα πεύκο, ξύλινα σπιτάκια και στοιβαγμένη ξυλεία, αμπέλια και βοκαμβίλιες.
Οικίες από την μια για την συνέχεια και ο μαντρότοιχος από την άλλη, κατάφορτα εσπεριδοειδή, χώροι στάθμευσης και μια πράσινη μεγάλη πόρτα, που προφανώς ανοίγει το δρόμο για το περιβόλι, που κρύβει ο μαντρότοιχος.
Το πίσω μέρος των σπιτιών της Μίμη Χανδρή συνεχίζεται στην Αθανασίου και Ισμήνης Γκιάλα, αυλές με δεντρολίβανα και ένας κόκκινος κισσός στην γωνία από την οποία στρίβουμε περνώντας κάτω από μια στοά, πάνω από την οποία επεκτείνεται το ιστορικό σπίτι, που μας περιμένει και δεν είναι άλλο από το πατρογονικό της οικογένειας παπά Γιάννη Γκιάλα, το οποίο μάλιστα φέρει και επιγραφή, που ενημερώνει ότι εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε ο ποιητής Γ. Βερίτης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Αλέξανδρου Γκιάλα.
Μια κόκκινη αυλόπορτα της οικίας Γκιάλα και εδώ με μια ακόμα πινακίδα η οδός συνεχίζεται προς την Ανατολική πλευρά.
Μια παλιά οικία στην είσοδο, με πράσινο κιοσέ, περίτεχνη σκάλα στην είσοδο της και βοτσαλωτά στο δάπεδο, πόρτες με μεταλλικά ανάγλυφα, ενημέρωση ότι το συγκεκριμένο κτήμα είναι Βιολογικό και η οδός συνεχίζεται με άλλο ένα από τα ερειπωμένα αρχοντικά του Κάμπου, με μάγγανο, βοτσαλωτή αυλή, με τα κεραμίδια έτοιμα σε σωριαστούν στα κεφάλια των διερχομένων και μια κόκκινη κορδέλα, προφανώς από τον Δήμο, που έτσι μάλλον ξεμπερδεύει με την… επικινδυνότητα.
Η οδός συνεχίζεται εδώ με μεγάλα χωράφια εκατέρωθεν, αντάμωμα με την οδό Ανδρέα Λαιμού δεξιά και συνεχίζεται στρίβοντας αριστερά ανάμεσα σε χαμηλούς τώρα μαντρότοιχους και ελιές.
Εδώ και ολοκληρώνεται η Αθανασίου και Ισμήνης Γκιάλα, στην οποία από την Ιωάννου Χανδρή εισήλθαμε και ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στην οδό Χρυσοστόμου Γαννιάρη «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας, εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου, επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
