Ο Στρατής Ζαχαριάδης, κορυφαίος Χιώτης δημοσιογράφος γεννήθηκε στο νησί μας την Άνοιξη του 1939. Διακρίθηκε για την δημοσιογραφική δεινότητα, την οποία επέδειξε κατ’ αρχήν στην τοπική εφημερίδα ΧΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ ενώ έγραφε ποιήματα και πεζά κείμενα από τα Γυμνασιακά του χρόνια. Μάχιμος και σημαντικός δημοσιογράφος, εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης σε μεγάλες αθηναϊκές εφημερίδες και ακολουθούσε, ως απεσταλμένος, πρωθυπουργούς και άλλες πολιτικές προσωπικότητες στο εξωτερικό.
Στα ποιήματά του μπορεί κάποιος να διακρίνει πολλές πτυχές της πολυσχιδούς και πληθωρικής προσωπικότητάς του. Πρόλαβε να δει εκδομένη μία ποιητική του συλλογή, τον Μουγγό Τελάλη – κυκλοφόρησε το 1985 από τις εκδόσεις Κείμενα. Το 1987, εκδόθηκε άλλη μία ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Καστανιώτη, που περιελάμβανε κάποια από τα ποιήματα της περιόδου 1955-1985, με την επιμέλεια του ποιητή Κώστα Χωρεάνθη, με τον οποίο ήταν αδελφικοί φίλοι από τα εφηβικά τους χρόνια.
Έφυγε τον Απρίλιο του 1985 σε ηλικία μόλις 46 ετών νικημένος από τον καρκίνο.
Ο Δήμος Χίου αφιέρωσε προς τιμήν του την οδό, που εισερχόμαστε σ’ αυτήν μετά το Πάρκο Θελούδη και την οδό Αρσινόης, αριστερά.
Στην… υποδοχή της οδού δίκυκλα παρατημένα και ένα γαλάζιο «γιασεμί».
Μια διώροφη οικία στην γωνία, με γκαράζ και μια λεμονιά στο βάθος, ένα γιασεμί, μια παλιά αποθήκη, ενώ δεξιά, μια πρασινάδα σε ένα τοίχο και μια σταθμευμένη βάρκα. Απέναντι η πίσω όψη των σπιτιών της Αγίων Αποστόλων, οι αυλές τους, τρείς σιδερένιες πόρτες στην σειρά σε διαφορετικά χρώματα, ένας άσπρος τοίχος, με ανάγλυφες δύο παλιές εισόδους.
Μια πρασινάδα με κόκκινα χωνάκια, στην αυλή ενός σπιτιού απέναντι από μια σύγχρονη οικία στον αριθμό 9, μια αντίστοιχη παλαιά στον αριθμό 13 με τον κήπο της, ένα οικόπεδο και στο σημείο η οδός ανηφορίζει, ενώ δεξιά μας ένας άλλος θάμνος σε εξαίσια κόκκινα χωνάκια, γκαράζ ένθεν και ένθεν και στο σημείο ξεπροβάλλει ένας από τους μικρούς αλλά ευεργετικούς χώρους στάθμευσης του Δήμου Χίου.
Ένα διώροφο με γκαράζ για την συνέχεια, η πινακίδα της οδού, που εδώ τέμνεται από την συνάδελφο της Μαίης Φ. Χρυσοβελόνη και εδώ η ανηφοριά συνεχίζεται, με ένα μεγάλο πετροντούβαρο δεξιά, που κρύβει ένα κήπο με εσπεριδοειδή και μια μεγάλη Αροκάρια.
Ένα ωραίο πέτρινο σπίτι στην γωνία, με δυό συμμετρικά μπαλκόνια και δυό πανέμορφα ποδήλατα στη σκιά της τριώροφης πολυκατοικίας απέναντι, ένα πιστό στην αποστολή του σκυλί στην γωνία και εδώ τερματίζεται η οδός την οποία από την οδό Αρσινόης ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στον τοίχο του 3ου Δημοτικού σχολείου «φτου» και… τερματίσαμε.
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας
Εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι
