Πειράζει που νομίζω πως πρέπει να το σκεφτόμαστε έτσι;
Σήμερα μέχρι το απόγευμα είχε βρέξει 7 εκατοστά νερό και η βροχή συνεχίζεται. Αν έβλεπε κανείς τη θάλασσα από το ύψος της Λευκωνιάς θα διαπίστωνε ότι για μια ακόμα φορά άλλαξε χρώμα.
Κοντολογίς χάσαμε ένα ακόμα Φράγμα. Στην Χίο του μπιτονιού, της αφαλάτωσης, της υφαλμύρωσης, των περιοριστικών μέτρων, του παραδείσου των εμφιαλωμένων νερών, του ακριβότερου τιμολογίου «νερού λάτρας» όλης της Ελλάδας, έχουμε ένα Φράγμα, στη θέση Κόρης γεφύρι, που σχεδιάστηκε από τον Αρχιμηχανικό Αιγαίου του τελευταίου Σουλτάνου, που έχει «εγκαινιαστεί» από όλο το πολιτικό δυναμικό της χώρας τουλάχιστον τρείς φορές, θεμέλιοι λίθοι και λοιποί τσιμεντόλιθοι για… τούβλα, που έχει ολοκληρωθεί κατά την προσφιλή έκφραση του τελευταίου υπουργού μας κατά 99% τελικώς δεν λειτουργεί και όπως πάμε με τον ύπνο του δικαίου που κοιμόμαστε, δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ.
Αυτό γιατί χρειάζεται κάποια εκατομμύρια ακόμα από τα αμέτρητα που κόστισε και γιατί δεν έχει γίνει ούτε ένα χιλιοστό προόδου στην κατεύθυνση των περιβαλλοντικών όρων, που πρέπει να πληρούνται για να γίνει το Φράγμα λειτουργικό. Αν κάποιοι το έχουν ξεχάσει, πάνω από το Φράγμα «δουλεύει» υπογείως ο για δεκαετίες κεντρικός σκουπιδότοπος του νησιού, εκεί που σήμερα και πολλά χρόνια ακόμα θα χύνονται τα στραγγίσματα όλου του καρκίνου των αποβλήτων μεταξύ των οποίων και τα Νοσοκομειακά.
Μια βροχή λοιπόν ακόμα πήγε χαμένη. Και μάλιστα βροχή ποτιστική. Δυνατή μεν ορισμένη ώρα αλλά όχι ακραία. Βροχή που επέτρεψε να δούμε παράλληλα και την συμπεριφορά διάφορων έργων. Μπορεί για παράδειγμα να μην δεί κανείς ότι στον δρόμο του Αεροδρομίου και πέριξ αυτού το αντιπλημμυρικό αποδίδει άριστα; Μπορεί να μην δεί ότι αντιθέτως στο κέντρο της πόλης έγινε μια… τρύπα στο ύδωρ; Δείτε την ένθετη φωτογραφία, όπου εμφανώς και σε όλη την διάρκεια της βροχής στις νέες σχάρες στην άκρη των δρόμων δεν έπεσε μέσα σταγόνα νερό!
Θα βγούν λοιπόν συμπεράσματα γι’ αυτά; Θα γίνουν διορθωτικές κινήσεις ή θα περιμένουμε να πνιγούμε στην επόμενη «θεομηνία»; Μετά η ΔΕΥΑΧ, μέχρι πότε θα μας λέει το «παραμύθι» για τις «αμαρτωλές» συνδέσεις των όμβριων με τα λύματα; Μπορεί να μας ενημερώσει αυτούς τους τελευταίους που «τσάκωσε» έξω από τα Δικαστήρια, αυτούς ντε που για χρόνια έριχναν στην μύτη μας τα σκατά τους, να τα μυρίζουμε στην Προκυμαία, πως τους τιμώρησε;
Γιατί εν τέλει διαχρονικά αυτό είναι το πρόβλημα της Χώρας και Χώρα είμαστε όλοι μας. Ποιός πλήρωσε για την καταδίκη ενός νησιού σε δίψα; Ποιός πλήρωσε αμελέτητες… μελέτες, που αντί να οδηγούν τα νερά στην θάλασσα, μας πνίγουν προ του κύματος;
Υ.Γ: Aν δεν απαντήσουμε σε αυτά, αν δεν αλλάξουμε τον εαυτό μας, γιατί εν τέλει εμείς είμαστε η Χώρα, τσάμπα θα φωνάξουμε για τα Τέμπη.
