Ανοικτή επιστολή στην Καγκελάριο Μέρκελ

Γιάννης Τζούμας
Δευ, 12/10/2015 - 20:37

Εξοχότατη κυρία Καγκελάριε της Γερμανίας. Με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη σας στην Τουρκία και την πρόταση που διατυπώσατε και επανέλαβε ο αξιότιμος εκπρόσωπος της Καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ, ότι είναι αδύνατον να ελεγχθεί η ροή προσφύγων στα Ελληνοτουρκικά σύνορα, χωρίς την συνεργασία Ελλήνων και Τούρκων, την οποία εξειδίκευσε σε κοινές περιπολίες φύλαξης, θα ήθελα με όλο τον σεβασμό στο πρόσωπο σας να εκφράσω τις παρακάτω σκέψεις.

Ολος ο Δυτικός πολιτισμός στηρίζεται όπως καλά γνωρίζετε στην αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και τις αξίες του Χριστιανισμού. Ειδικά οι αρχαίοι Ελληνες μας δίδαξαν την λειτουργία της λογικής. Με βάση λοιπόν αυτήν για να καταλήξουμε σε λύση, ακόμα και γιατί όχι από κοινού, πρέπει να έχουμε μπροστά μας το πρόβλημα. Χιλιάδες μετανάστες – πρόσφυγες διασχίζουν για λόγους που καλά γνωρίζουμε όλοι την Ηπειρωτική Τουρκία, φτάνουν από τα σύνορα της Συρίας μέχρι την Κωνσταντινούπολη (!) και από εκεί με «δόξες και τιμές» αφού εφοδιαστούν με σκάφη, μηχανές, σωσίβια και πληρώσουν και 1000 ευρώ μέσο όρο έκαστος, προωθούνται στα Ελληνικά νησιά. Τι κοινή φύλαξη λοιπόν να πραγματοποιηθεί όταν ό ένας «ξεφορτώνεται» και ο άλλος εκ των πραγμάτων δέχεται; Πρόβλημα λοιπόν για να λυθεί δεν υπάρχει, υπάρχει εισβολή στη χώρα μας από άλλη χώρα. Αν η Τουρκία ήθελε οι Σύροι και άλλοι θα σταμάταγαν στα Νότια σύνορα της.

Μετά εξοχότατη υπάρχει και άλλη μια… λεπτομέρεια. Οι πρόσφυγες δεν διασχίζουν Διεθνή ύδατα για να τα φυλάξουμε από κοινού. Η απόσταση Τσεσμέ – Χίου, για παράδειγμα, δεν είναι η απόσταση Λιβύης – Σικελίας. Στο Αιγαίο έχουμε απλά μια οριογραμμή και ο καθένας φροντίζει για την φύλαξη και την μη παραβίαση των συνόρων του. Λεπτομέρεια δεύτερη. Όπως καλά γνωρίζετε, οι επιχειρήσεις διάσωσης στο Αιγαίο στα Ελληνικά και Διεθνή ύδατα, εκεί που υπάρχουν, με βάση τις Διεθνείς συνθήκες, πραγματοποιούνται με ευθύνη της Ελλάδας. Για ρωτήστε με την ευκαιρία της επίσκεψης σας στη γείτονα χώρα, το δέχεται; Αν το δέχεται μπορεί να έχουν μια βάση συζήτησης οι κοινές περιπολίες, αν δεν το δέχεται σημαίνει ότι εμείς δεχόμαστε όχι από την πίσω πόρτα αλλά από την μπροστινή συγκυριαρχία στο Αιγαίο. Αυτό εσείς θα το δεχόσαστε για την χώρα σας;

Χωρίς να σας αποδίδουμε κακή πρόθεση, ως έμπειρος πολιτικός, δεν θεωρείτε πολύ απλοποιημένη την άποψη του εκπροσώπου της Καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ, ότι στο κάτω – κάτω και οι δύο χώρες είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ; Εχει έρθει η Γερμανία τα τελευταία 41 χρόνια τρείς φορές στα πρόθυρα πολέμου με γείτονα και σύμμαχο της; Γιατί η Ελλάδα έχει έρθει με τελευταία την κρίση των Ιμίων. Θα δέχονταν η Γερμανία τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, ανελλιπώς εδώ και χρόνια, παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου της, με εξοπλισμένα πολεμικά αεροσκάφη, από γειτονική σύμμαχο χώρα; Και όμως όχι μόνο δεν απαντούμε σε αυτές τις προκλήσεις, αλλά χέρι με χέρι με τους γείτονες μας, που δεν ορέγονται την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εξηγούμε ότι όλη αυτή η κατάσταση είναι αδιέξοδη, μας φθείρει και δεν επιτρέπει μέσω της φιλίας, της συνεργασίας και της καλής γειτονίας την πρόοδο των λαών μας.

Εξοχότατη, κατοικούμε στο νησί της Χίου στα σύνορα της Ευρώπης. Με πληθυσμό 50.000 δεχόμαστε και περιθάλπτουμε με τις στερήσεις μας, από χρήματα που δεν έχουμε καθημερινά 500 -700 πρόσφυγες. Ολοι αυτοί οι ανέστιοι, απελπισμένοι, χωρίς χρήματα άνθρωποι, έχουν προορισμό την Γερμανία και τις άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Και επειδή προλογικά δεχτήκαμε ότι συζήτηση δεν υπάρχει χωρίς λογική σκέψη, επιτρέψτε μας ένα λογικό ερώτημα.

Αντί να μπαίνουμε σε όλη αυτή τη διαδικασία και αντί να προτείνετε κοινές περιπολίες άρα και συγκατοίκηση στο Αιγαίο, γιατί δεν κάνετε το απλούστατο όλων. Να παραλαμβάνετε μέσω του ΟΗΕ όλους αυτούς τους ανθρώπους, από τα σύνορα της Συρίας και να τους μεταφέρετε στον τελικό προορισμό τους, αποκλείοντας εκ των προτέρων μια τεράστια βιομηχανία εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου, στην οποία πάντως η επίσημη Τουρκία δεν είναι αμέτοχη;

Με τον δέοντα σεβασμό ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Γιάννης Τζούμας, δημοσιογράφος, Χίος, Βραβευμένος το 1996 με το Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Ιπεκτσί

 

 

 

Σχετικά Άρθρα