Δεν πιστεύω ότι τους νοιάζει κάτι πέρα από το τομάρι τους.
Δεν προσπαθώ να υποδείξω κάτι σε Κυβερνώντες. Καταστρέφουν συνειδητά την χώρα, δεν τους ενδιαφέρει το αύριο της. Συνεπώς το πόνημα αυτό δεν απευθύνεται σ’ αυτούς, αλλά σε μας τους υπολοίπους, που αργά ή γρήγορα θα καλεστούμε για πολλοστή φορά να ψηφίσουμε ή να βγάλουμε τα μάτια μας.
Τι βλέπουμε μ’ αυτά όμως σήμερα; Όχι θεωρίες, όχι υποθέσεις, νούμερα, αριθμοί, πραγματικότητα.
Ακουσα το πρωϊ τον Πρόεδρο της ΕΜΧ Γιώργη Τούμπο στο Ράδιο – αλήθεια να αναφέρεται σε στοιχεία παράδοσης του μαστιχιού. Εκτός της μείωσης της φετινής παραγωγής, που οφείλεται στις κλιματολογικές συνθήκες, υπάρχει ένα νέο στοιχείο, που ανατριχιάζει. Μπορεί βεβαίως η παράδοση να μην έχει λήξει, αλλά η καλή μέρα από το πρωϊ φαίνεται.
Τι δείχνει λοιπόν; Ότι σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, παραδίδουν μαστίχι 400 παραγωγοί λιγότεροι!
Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι υπάρχει Νοτιοχωρούσης, που κεντάει τους σχίνους μισό αιώνα τώρα, ότι θα τα παρατήσει πριν είναι τελείως ανήμπορος ή βλέπει τα πιξάρια… ανάποδα;
Όχι, άρα αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν παραδίδει το μαστίχι στην Ενωση.
Η παλαβή αριστερά το κατάφερε και αυτό. Ακουσε ο μαστιχοπαραγωγός ότι αν παραδώσει μαστίχι παύει να είναι συνταξιούχος και γίνεται… επιχειρηματίας, του είπαν και θεσμοθέτησαν ότι κουλό υπήρχε, λέγοντας του αγρότη να ανοίξει βιβλία εσόδων – εξόδων, να πάρει λογιστή και άλλα για το… Δαφνί, οπότε δεν έκατσε να χολοσκάσει.
Τους… έγραψε κανονικά, και είτε πασάρισε το μαστίχι του αλλού, ή το χειρότερο απ’ όλα, θα το προωθήσει στη «μαύρη» και χαιρετίσματα στους πολιτικά ηλίθιους.
Όμως είπαμε δεν μας απασχολούν αυτοί, έχουν ημερομηνία λήξεως και δεν έχουν και επιστροφή, μας απασχολεί η βόμβα που μπαίνει στα θεμέλια της ΕΜΧ, έναν από τους δύο πυλώνες της οικονομίας του νησιού από γενέσεως Χίου και σχίνων, γιατί αυτά τα δύο πάντα πάνε μαζί.
Θα περιμένουμε τα τελικά στοιχεία της παράδοσης, που θα δείξουν πολλά πράγματα, αλλά από τώρα πρέπει να προετοιμαζόμαστε και για χοντρή τοπική κρίση και για δυναμικές κινητοποιήσεις. Από τα πρώτα που πρέπει να ζητήσουμε είναι επιστροφή της χώρας στη… λογική.
Υ.Γ. Μπράβο, χρειάστηκε 10 χρόνια για να μετακομίσει το ΕΟΠΥΥ στο… σπίτι του.
Αλλά όπως λέει και ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κώστας Λίνας, ας το δω και τότε θα το πιστέψω.
