Συγνώμη που χαλάω την εκλογική νιρβάνα, αν και εδώ που τα λέμε αν έλειπε αυτή την περίοδο ο Νότης Μηταράκης, που είναι μια κατηγορία μόνος του, δεν ξέρω αν θα παίρναμε χαμπάρι ότι έχουμε… εκλογές, αλλά βλέποντας και την σημερινή εικόνα στο Τελωνείο, σκεπτόμουνα αυτό που ακριβώς γράφω στον τίτλο και που λέω να το αναλύσω χωρίς πολλές περικοκλάδες.
Διότι τι είδαμε άλλη μια φορά σήμερα; Εκατοντάδες ανθρώπους να περιμένουν σαν τα ζώα στην ουρά, άλλους τόσους, νέο κόλπο αυτό, να περιμένουν μέσα στο Καραβάκι ανοιχτά του Χανδρή και να «τραμπαλίζονται» διότι εμείς κρατούσαμε τις… καθυστερήσεις, απλούστατα διότι από την μια δεν… χωρούσαν να περιμένουν και από την άλλη στο άχρηστο λιμάνι μας, δεν μπορεί να δέσει άλλο πλοίο εκεί ακριβώς που χρειάζεται.
Σκεφτόμουνα λοιπόν πως ακόμα και αν το πρώτο εξαλειφθεί ή τελειώσει βρε αδελφέ, η ιώβειος δηλαδή υπομονή των Τούρκων επισκεπτών μας, δεν θα τελειώσει το δεύτερο, η δική μας δηλαδή ηλιθιότητα.
Διότι βάλτε τα κάτω να κάνουμε ανάλυση. Υπολογήστε τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων του Επιμελητηρίου, του Εμπορικού Συλλόγου, του Συλλόγου καταστημάτων Εστίασης (άρχισα από τους άμεσα ωφελημένους της έγκαιρης εξόδου ενός τουρίστα στην αγορά) συνεχίστε με τους ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων Ι.Χ. τους ξενοδόχους μεγάλους και κυρίως μικρούς, τους ΤΑΧΙτζήδες, τους εργαζόμενους στην εστίαση και τον τουρισμό, ε, όλοι αυτοί αν μαζευτούν και… φτύσουν, δεν θα μαζέψομε ένα κουβά σάλια να τα τρίψουμε στη μούρη μας;
Διότι δεν είναι πρώτη φορά, δεν είναι δεύτερη, θα είναι και τρίτη, θα είναι απ’ ότι φαίνεται όλο το Καλοκαίρι, που αυτό το νησί θα έχει αυτοκτονική συμπεριφορά.
Και δεν είναι θέμα πολιτικής βούλησης ή ευαισθησίας. Είναι γνωστό άλλωστε ότι μετά κόπων και βασάνων δρομολογούμε επιτέλους μια Αίθουσα για ανθρώπους στο Τελωνείο, είναι κεφαλαιώδες, δομικό ζήτημα, που μας κρατά καθηλωμένους και τελικά θα μας τινάξει εκεί που μας αξίζει, στον αέρα.
Γιατί δεν θέλει ιδιαίτερη σκέψη ότι αυτό δεν αντέχεται επ’ άπειρον, δεν θέλει φιλοσοφία ότι υπάρχει ανταγωνισμός, δεν θέλει πολύ μυαλό ότι όσο ευχαριστημένος, ξεκούραστος είναι κάποιος και όσο πιο πολλές ώρες βρίσκεται στην αγορά σου, τόσο περισσότερα ξοδεύει. Δεν είναι επιστήμη το γεγονός ότι οι δύο γραμμές εισόδου στο έστω αχούρι Τελωνείο μας, πρέπει να κόψομε το κεφάλι μας να γίνουν δέκα, πόσο δηλαδή θα πρέπει να μας φωνάξει κάποιος, πως αυτό που κάνουμε είναι απλά ηλίθιο;
Άρα καταλήγουμε ότι είναι μεν άκρως απογοητευτικό αλλά είναι πραγματικό. Τελικά πρέπει να είμαστε, αλλιώς δεν εξηγείται όλη αυτή η συμπεριφορά, όλη αυτή η αδράνεια, απέναντι σε μια κατάσταση, που δεν μας ρεζιλεύει μόνο, δεν μας εκθέτει, μας στερεί σε τελική ανάλυση από έσοδα, πολλά έσοδα. Προφανώς δεν τα έχουμε ανάγκη.
Και κάτι τελευταίο. Ας ζητήσουμε από τους Τούρκους στο Τελωνείο του Τσεσμέ να βάλουν μια πινακίδα «Αδειάστε την ουρήθρα σας πριν ταξιδέψετε, γιατί αν θέλετε να ουρήσετε εκτός συνόρων, απλά θα κατουρηθείτε". Αν έχει κανείς απορία γιατί γράφεται το τελευταίο, ας επιχειρήσει επίσκεψη στις τουαλέτες του Τελωνείου. Ευτυχώς για τους άντρες τουλάχιστον υπάρχει ο… γιαλός.
Υ.Γ.: Nα μην το ξεχάσω. Καλή ψήφο. Γι’ αυτό μπορεί να ελπίζει κανείς, για τα μυαλά αμφιβάλλω.
