Τώρα με τι ασχολούμαι ε;
Δεν πειράζει ας μην είναι και ένας τελείως καλά, εγώ εν προκειμένω και ας ψάχνει «ψύλλους στ’ άχυρα».
Να για παράδειγμα, πώς να μην επαινέσει κανείς την δράση της Αστυνομίας να μοιράσει σήμερα φυλλάδια με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρα κατά της έμφυλης βίας και γατί όχι αν το επεκτείνουμε και της βίας γενικότερα και αν το πάμε και πιο βαθιά όχι μόνο την βία, που μεταφράζεται σε χαστούκια, αλλά και σ’ αυτή που εκφράζεται με …πατσιές στην νοημοσύνη μας και το μυαλό μας.
Διότι εγώ να δεχτώ με ανοικτή την αγκαλιά την πρωτοβουλία «αγάπης» της Αστυνομίας, αλλά μέχρι πότε το κράτος και οι Κυβερνώντες θα εκφράζονται με δύο μούρες «δουλεύοντας» μας μπροστά στα μάτια μας;
Διότι να καταδικάσουμε την βία και να την καταγγέλλουμε στην Αστυνομία, δεν το συζητάμε, αλλά τι γίνεται όταν καλείται η Αστυνομία δια της βίας να μας σπάσει τα μούτρα; Και επειδή δεν διαθέτουμε όλοι κοντή μνήμη, καλώ την πολιτική ηγεσία, κυβέρνηση τε και αντιπολίτευση, αν έχουν ένα γραμμάριο τσίπα πάνω τους, να μας πουν τι έγινε εκείνη η Ένορκη Διοικητική Εξέταση κατά των αλητήριων των ΜΑΤ, και αυτοί Αστυνομικοί είναι, που ήρθαν στα νησιά να μας μαυρίσουν στο ξύλο επειδή, είχαμε μια άλλη άποψη για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος.
Και επειδή κάποιοι ίσως πουν, που το θυμήθηκα. Δεν το θυμήθηκα εγώ, η Κυβέρνηση το θυμάται, που ενώ ξέχασε την ΕΔΕ συνεχίζει κανονικά τις δίκες της ξεφτίλας, με κατηγορούμενους όσους δεν έσκυψαν το κεφάλι να τους το κόψει ο… Αγάς.
Εδώ σας παρακαλώ να κάνουμε μια παρένθεση. Να μεταφερθούμε στην γειτονική Μυτιλήνη, όπου διεξάγεται η περίφημη δίκη της Καράβας, κατ’ αντιστοιχία θα την ονομάζαμε στη Χίο δίκη του Αίπους.
Εκεί λοιπόν μεταξύ των μαρτύρων ήταν και ο τότε Στρατιωτικός Διοικητής του Στρατοπέδου Παγανής, Συνταγματάρχης Δημήτρης Χατζηχαραλάμπους, ο οποίος περιέγραψε ένα κλίμα σοβαρής επιχειρησιακής ασυνεννοησίας και πρωτοφανούς έλλειψης πειθαρχίας από τις διμοιρίες των ΜΑΤ. Κατά τη μαρτυρία του, άνδρες των ΜΑΤ έσπαγαν καθρέφτες, καπό και παρμπρίζ οχημάτων πολιτών και στρατιωτών, έβριζαν χυδαία τους κατοίκους, ακόμη και τους ίδιους τους στρατιώτες που τους προσέφεραν νερό, ενώ ο ίδιος δέχθηκε εξύβριση από επικεφαλής διμοιρίας όταν επιχείρησε να μιλήσει μαζί του.
Τι λέτε; Τα ίδια δεν έκαναν και στην Χίο; Γι’ αυτά πότε θα λογοδοτήσουν; Και σε τελική ανάλυση αν το κράτος χρειάζεται… χούλιγκανς ,γιατί δεν σταματά τις δίκες παρωδία που εξευτελίζουν συλλήβδην την πολιτική ηγεσία;
Ή αν δεν γίνεται ούτε αυτό, αποφασίστε κύριοι, τι την θέλετε την Αστυνομία, «κυρία του ελέους» ή αλήτες του κερατά που σπάνε καθρέπτες και μας αποκαλούν τουρκόσπορους;
Σας προειδοποίησα, ότι ας μην είναι ένας, εν προκειμένω εγώ, τελείως καλά.
ΥΓ. Διαβάζω αναγκαστικά το βιβλίο του Αλέξη… Ιθάκη, από τα αποσπάσματα που δημοσιεύονται. Δεν κρύβω την αισιοδοξία μου, μήπως τελικά την σκαπουλάρουμε ως Έθνος. Αφού γλυτώσαμε τότε από τέτοια τσίρκα, δεν μπορεί θα μας θέλει ο Θεός.
