Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Η Διεύθυνση ενός περιπτέρου είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν το γράφω επ’ ουδενί υποτιμητικά.
Να λοιπόν και το γνωστό περίπτερο στη γωνία Καλαμπόκα - Κουντουριώτη από άλλη οπτική γωνία.
Πάμε στοίχημα ότι αν σκοτωθεί εκεί αύριο ένας συνάνθρωπος μας, θα βρεθεί η λύση;
Γιατί πρέπει να γίνει αυτό; Μας τιμά ως κοινωνία; Τους αιρετούς μας τους τιμά; Με αυτή την φιλοδοξία εκλέχτηκαν;
Επειδή πιστεύω πως όχι, παράλληλα πιστεύω ότι υπάρχει και λύση. Το περίπτερο αυτό ανήκει σε ιδιώτη. Κανένα πρόβλημα. Καλεί ο Δήμαρχος τις Τεχνικές του Υπηρεσίες και δίνει εντολή. Σημειώστε και ενημερώστε για όλες τις αυθαιρεσίες. Και υπάρχουν πολλές. Αρχίζετε να βεβαιώνεται πρόστιμα τα οποία να κοινοποιούνται. Θέλω εντός τριμήνου τον χώρο καθαρό.
Δεν το καταλαβαίνομε ότι αν η αδιαφορία, ή ο ωχαδελφισμός νικάει τρείς Δημοτικές αρχές. Τόσες πέρασαν από τότε που έκλεισε το περίπτερο και με την νέα μορφή που έχουν πάρει και αυτές οι επιχειρήσεις, δεν θα ανοίξει ποτέ ξανά, αυτό δεν τιμάει καμμιά Δημοτική αρχή και στην συνέχεια την αφεντομουτσουνάρα μας, που τις ανέδειξαν;
Με την ευκαιρία σήμερα είδαμε στον δρόμο τον κυρ – Γιώργη τον Κουγιούλη. Δεν ξέρουμε αν ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος έδωσε εντολή στην Υπηρεσία Πρασίνου να περιποιηθεί τους καλλωπιστικούς θάμνους στο Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου, απέναντι από την Εθνική Τράπεζα, κάτι που είχε επισημάνει ο καλός συμπολίτης, αλλά δεν έγινε απολύτως τίποτα.
Ευχόμαστε κάποια στιγμή να μην θυμίσουμε ξανά τον τίτλο του σχετικού κειμένου.
Και με την ευκαιρία του… περιπτέρου. Είδαμε τι μεγάλη σημασία έχει να έχεις κάνει… περιπτεράς; Τι έκανε ο Λεγάτος δηλαδή ωρέ αδέλφια; Πήγε και πήρε τα πεταμένα καθίσματα του Αεροδρομίου, που θα κατέληγαν στους γύφτους (δεν είναι ούτε αυτό υποτιμητικό) θα τα βάψει, έβαλε και μια τέντα και έτοιμο το Τελωνείο. Ούτε Αρχαιολογικές υπηρεσίες, ούτε μπούρδες και δήθεν επικλήσεις για εμπόδια για να μην κάνουμε ένα γραμμάριο δουλειά.
Βέβαια τηρουμένων των αναλογιών, αναφερόμαστε στο Π. Λεγάτο, πέρασαν οι προσφορές, πέρασαν οι εκπτώσεις και εμείς θυμηθήκαμε να μειώσουμε τις τιμές.
Έφυγε κοντολογίς το Μπαϊράμι, γίναμε ρεζίλι με τις τέντες για βρέφη, κατωτέρω φωτο για να μην ξεχνιόμαστε και στην κυριολεξία κατόπιν εορτής κινητοποιηθήκαμε.
Με την ευκαιρία και ένα βάψιμο στους χολεριασμένους στύλους δίπλα στο Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στο λιμάνι δεν θα έβλαπτε.
Τέλος με κάτι που ήρθε από την Γαλλία και θυμίζω με την ευκαιρία πάλι, ότι ουδείς ενδιαφέρθηκε, να ενώσει τώρα είναι πανεύκολο μέσω διαδικτύου τους επιφανείς πνευματικά Χιώτες όλου του κόσμου, σε ένα κοινό στόχο, ας πούμε την αναβάθμιση της Βιβλιοθήκης μας.
Δείτε κάτω την σχετική φωτογραφία. Απεικονίζει ένα βιβλίο, που στην ουσία είναι δύο.
Αντιγράφω από το σημείωμα που τα συνόδευε.
«Γειά σας κύριε Τζούμα.
Λέγομαι Ζαν – Πιέρ Αργυρούδης.
Είμαι Γάλλος, απόγονος Έλληνα μετανάστη, του οποίου το χωριό το βρήκα το 1998 και είναι τα Μεστά της Χίου.
Μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να μάθω την Ελληνική γλώσσα, δημιούργησα το εγχειρίδιο ILADI francais -grec το οποίο εκδόθηκε το 2002. Περιλαμβάνει 65 ρήματα σε πέντε βασικούς χρόνους για άμεσο διάλογο.
Συνέχισα την έρευνα μου στα ελληνικά ρήματα και μετά από 22 χρόνια ορίστε το ILADI Grec 2
Το έργο μου απευθύνεται κυρίως σε Γάλλους. Οι ξένοι που μαθαίνουν Ελληνικά τα έχουν μεγάλη ανάγκη.
Τα βιβλία μου αναδεικνύουν την ομορφιά, τον πλούτο, την πολυπλοκότητα και την μαθηματική φύση των ελληνικών ρημάτων, τα οποία χρησιμοποιούνται καθημερινά από κάθε Έλληνα, αλλά διαφεύγουν από τους ξένους.
Ελπίζοντας ότι το έργο μου θα κεντρίσει το ενδιαφέρον σας , σας απευθύνω τους πιο σεβαστούς χαιρετισμούς»
Καλοδεχούμενοι οι χαιρετισμοί αλλά το φωνάζω ξανά, πότε θα ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ότι κεφάλαιο ΧΙΟΣ παγκόσμια είναι τεράστιο;
Υ.Γ: Μπράβο στην Θέμελη, γιατί εισακουστήκαμε αμέσως στην χρήση νερού για να μην σηκώνεται σκόνη στο Αεροδρόμιο. Η υπάρχουσα σκατίλα είναι αρκετή.
