Οπου Μιχάλης Σημιριώτης ένας σεμνός Χιώτης των Αθηνών, που εκτός των γνωστών του, άντε οι άλλοι να γνωρίζουν μια λεπτεπίλεπτη φιγούρα, που συνήθως τρέχει στον δρόμο του Αεροδρομίου τα καλοκαίρια.
Οι παροικούντες στην αθλητική Ιερουσαλήμ γνωρίζουν βέβαια, αλλά μήπως και οι άλλοι πρέπει να μάθουμε; Ο Μιχάλης είναι η ψυχή του Ημιμαραθώνιου, που γίνεται στο νησί μας από τον Σύλλογο αθλητών υγείας για 5η συνεχή χρονιά.
Ξεκίνησε την προσπάθεια από το μηδέν και σήμερα είναι στο παρά 5’ του νέου Ημιμαραθώνιου, με μια αρχή πάντα εκτός της απέραντης αγάπης του για τον αθλητισμό και τη Χίο. Μόλις τελειώνει ο ένας αγώνας ξεκινάει τον σχεδιασμό του επόμενου. Να βρεθούν χορηγίες, να κλειστούν ημερομηνίες, χώροι, ξενοδοχεία, εισιτήρια, να συνεννοηθεί με υπηρεσίες, δεν τον ρωτήσαμε αλλά υποθέτουμε ότι προκειμένου να το αποφύγει θα προτιμούσε να έσκαβε, ένας μαραθώνιος στην κυριολεξία 365 ημερών.
Το αποτέλεσμα; Θα υποδεχτούμε το Σάββατο 700 περίπου αθλητές από 18 χώρες, που οι περισσότεροι άνθρωποι υψηλού βαλαντίου, μένουν στο νησί έως 5 ημέρες, πολλοί με τις οικογένειες τους και ζητούν ότι ακριβότερο κατάλυμα υπάρχει.
Ας παρακάμψουμε τον τομέα διαφήμισης και προβολής, ήδη θα καλύπτουν το θέμα δύο τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλήνιας εμβέλειας, υπολογίστε το οικονομικό όφελος του επιχειρήματος και απαντήστε όπως ο Ξηνταριανός, που σχολιάζοντας τις εκδόσεις βιβλίων του Α-Π είπε: Μπορείτε να μου δείξετε κάτι πιο αισιόδοξο στη Χίο; Ας κάνουμε λοιπόν την αναγωγή στον Ημιμαραθώνιο κι’ ας απαντήσουμε ειλικρινά. Εχει κανείς να υποδείξει από την άποψη της οργανωμένης αθλητικής τουριστικής κίνησης μεγαλύτερη επένδυση στο νησί απ’ αυτή του Μιχάλη Σημιριώτη; Υπ’ όψιν βέβαια, ο Μιχάλης έχει τη στρωμένη δουλειά του στην Αθήνα και απ’ όλη αυτή την υπόθεση του Ημιμαραθώνιου, σίγουρα βάζει από την τσέπη του, αφού το κίνητρο του είναι ένα, η αγάπη για το νησί.
Όμως αυτή η αναφορά δεν γίνεται για να αποδοθούν εύσημα στον Μιχάλη. Γίνεται για να αναδειχθεί για μια ακόμα φορά ότι ένας άνθρωπος αρκεί για να φέρει τα πάνω κάτω. Χρειαζόμαστε κι’ άλλους Μιχάληδες, χρειαζόμαστε και άλλα τέτοια καλά παραδείγματα, υπάρχουν δίπλα μας και δεν πρέπει να διστάσουν να εκδηλωθούν. Είναι ότι πιο αισιόδοξο υπάρχει σήμερα στη χώρα μας και το νησί μας.
Υ.Γ. Ασχετο αλλά οι επιχειρηματίες που έχουν το Λούνα – πάρκ, αφού δέχτηκαν να τους ενοικιάσει ο Δήμος το πάρκιγκ της Φάρκαινας προς 2000 ευρώ για 15 μέρες, που τώρα το… ξανασκέφτεται και στο τέλος δεν θα τους το δώσει, λόγω διαμαρτυριών των γειτόνων, γιατί δεν πήγαν απ’ την αρχή σε ένα ιδιωτικό χώρο να ξεμπερδέψουν, να κάνουν την δουλειά τους και να πληρώσουν και τα μισά λεφτά;
