Κατ’ αρχήν να συγχαρούμε την Κυβέρνηση, που παίρνοντας σκυτάλη από τους προηγούμενους… υπερταχείς, υπέγραφαν την Κοινή Υπουργική Απόφαση, για το δάνειο της ΔΕΥΑΧ και έτσι γλυτώσαμε τις… στάμνες. Τι να κάνουμε, να δίνουμε συγχαρητήρια για τα αυτονόητα. Λεφτά τους δίνουν οι άνθρωποι, ρύθμιση ενός δανείου θέλουν να κάνουν, αλλά το Κράτος προ και μετά Σύριζα δεν τα θέλει. Γι’ αυτό λεφτά υπάρχουν… Μου θυμίζει κάποιον που βρέθηκε με 3000 ευρώ στην τσέπη, του έπεσε το λαχείο του ανθρώπου… και πήγε να ρυθμίσει τις δόσεις του στο ΤΕΒΕ, που τώρα λέγεται αλλιώς, αλλά αφού όλα θα γίνουν σε λίγο ένα των 380 ευρώ, γιατί να μπερδευόμαστε με τα ονόματα. Να τους λέει στο διαδίκτυο η απόφαση για τις δόσεις. Α, ήρθε η απάντηση, αν δεν έρθει στα χέρια μας η εγκύκλιος δεν γίνεται. Βρε παιδιά να την, όχι χαρτί μιλήσει… Ξαναπάει ο χριστιανός σε τρείς μέρες, η εγκύκλιος είχε πέσει με το μπουκάλι στη θάλασσα… αλλά δεν είχε φτάσει. Ξαναπάει την άλλη εβδομάδα, το τριχίλιαρο στην τσέπη στο μεταξύ, στο δρόμο… η εγκύκλιος. Την συνέχεια την καταλαβαίνετε. Τα λεφτά πήγαν στο μεταξύ αλλού και η ρύθμιση δεν έγινε. Αν πήγαινες σε ένα ιδιώτη με 3000 στην τσέπη να πληρώσεις, θα σε είχε πάει κόψιμο απ’ τους καφέδες και την περιποίηση. Οσο λοιπόν το Δημόσιο συμπεριφέρεται έτσι όχι απ’ το μνημόνιο δεν θα βγούμε αλλά θα το πάρουμε μαζί μας. Εχει αναλογιστεί κανείς, για μια δουλειά που ήθελε μια μέρα και το δημόσιο συμπλήρωσε χρόνο, τι εμπόδια μπήκαν σε μια επιχείρηση του μεγέθους της ΔΕΥΑΧ, που δεν είχε φορολογική ενημερότητα;
To αυτόν συμβαίνει και με την ανακοίνωση του άλλου υπουργού, που τον θυμάμαι ΠΑΣΟΚ, αλλά τώρα γιατί να σκοτίζομαι που υπάγεται ο άνθρωπος, που μας είπε ότι βγήκε η εργολαβία για τον καθαρισμό της Φάρκαινας. Να του πούμε και αυτού μπράβο, γιατί αυτό που έπρεπε να κάνουν την επομένη της απαλλοτρίωσης, άφησαν να περάσουν δυό χρόνια και ακόμα δεν ξεκίνησαν;
Όμως για να μην μείνουμε στον μικρόκοσμο μας και ενώ φτιάχνει ο καιρός… και περιμένουμε τις χιλιάδες, που τουλάχιστον δεν θα πνιγούν, ας θέσουμε ένα ερώτημα όχι στον Ερντογάν, αυτός κάνει τη δουλειά του, αλλά στην Ευρωπαϊκή υποτίθεται συνείδηση μας. Γιατί αντί του πνιξίματος και του χιλιάρικου στον δουλέμπορο, που πληρώνει ο Σύρος, που δεν είναι ας μην το ξεχνάμε παράνομα στην Τουρκία, δεν δίνει 300 ευρώ να πετάξει από την Σμύρνη στην Φραγκφούρτη;
Γιατί τόσος φόβος για κάτι που γίνεται χιλιάδες χρόνια, η μετακίνηση πληθυσμών, που ζητούν καλύτερη μοίρα; Αλήθεια, έχουμε σκεφθεί η μαντηλοφορούσα με την καμπαρντίνα, που σερφάρει όμως με το κινητό του χιλιάρικου στο internet… πόσο θέλει να πάει κάπου, που θα μπορεί να σκίσει τα ράσα και να ζήσει σαν άνθρωπος; Αλήθεια γιατί μια Ευρώπη των 500 εκατομμυρίων, φοβάται αυτό το κύμα μεταναστών – προσφύγων, που κάποτε θα έρχονταν και είναι συνδεδεμένο με την ιστορία της; Εκτός αν έχουμε ξεχάσει ιστορία ή η μετακίνηση πληθυσμών πρώτη φορά γίνεται. Το αυτόν ισχύει και για τη χώρα μας. Αν οι άνθρωποι, αυτή τη στιγμή δεν θέλουν, επιλέξουν να μείνουν στην Ελλάδα, τι θα γίνει; Τι έπαθε η Ελλάδα από την κάθοδο 2 εκατομμυρίων και βάλε Αλβανών; Σήμερα τα παιδιά τους δεν τα ξεχωρίζεις από τα δικά μας και σε άλλα 20 χρόνια θα έχουν πλήρως ενσωματωθεί. Αν δει κανείς την ιστορία, αυτή ήταν μια ζωή η Ελλάδα. Εμείς με τόσο βαθιές ρίζες, με τόσο δυνατό πολιτισμό, τι ακριβώς θα πάθουμε αν μια οικογένεια Σύρων ζωντανέψει ένα χωριό της Αμανής; Ας μην απαντήσουμε αμέσως, ας το σκεφθούμε.
Υ.Γ Το σκεφθήκατε πολύ στον Σύριζα να βγάλετε αυτήν την ανακοίνωση κατά Κάρμαντζη, για την στήριξη του στους ναυτικούς; Όχι τίποτα, αλλά η στροφή 180 μοιρών στην πολιτική, δεν σημαίνει αυτομάτως και απώλεια… μυαλού.
